Ευρώ ή τρόϊκα και ολιγαρχία. Γράφει ο Ν. Κοτζιάς και απαντά ο Δ. Καζάκης

 

 

Γράφει ο Νίκος Κοτζιάς:

Συχνά μου θέτουν το ερώτημα κατά πόσο η έξοδος από το Ευρώ είναι η απάντηση στην κρίση. Πολλοί έντιμοι συμπολίτες πιστεύουν ότι η έξοδος από το Ευρώ είναι η λύση των προβλημάτων μας. Σε κάθε περίπτωση αγνοεί τη διεθνή πείρα του καπιταλισμού. Όπως το γεγονός ότι υπάρχουν εκατοντάδες χώρες που διαθέτουν το δικό τους νόμισμα και βρέθηκαν συχνά σε κρίση, ή βρίσκονται σε κρίση και σήμερα.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατοχή εθνικού νομίσματος αυξάνει τα περιθώρια άσκησης εθνικής οικονομικής πολιτικής. Μόνο που αυτά τα περιθώρια στον σημερινό κόσμο δεν είναι απεριόριστα. Ακόμα και χώρες όπως είναι η Κίνα ή η Βραζιλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ιαπωνία που ανήκουν στις δέκα πλουσιότερες του κόσμου, γνωρίζουν σήμερα πόσο πεπερασμένες είναι οι δυνατότητες να ασκήσουν ανεξάρτητη νομισματική πολιτική, εξαιτίας της μεγάλης αλληλεξάρτησης στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης. Γνωρίζουν, επίσης, ότι η όποια νομισματική τους αυτονομία δεν είναι αποτέλεσμα της κατοχής του ενός ή άλλου νομίσματος, αλλά του γεγονότος ότι διαθέτουν σχετικά ισχυρή οικονομία. Μόνο οι ΗΠΑ έχουν περισσότερη νομισματική αυτονομία διότι διαθέτουν μαζί με το δολάριο και «αεροπλανοφόρα».

Η νομισματική αυτονομία και δύναμη, συνδέεται με την ισχύ ενός κράτους, αλλά και με την πολιτική που αυτό ακολουθεί. Ευρώ έχει η Γερμανία, ευρώ έχει και η Ελλάδα. Άλλες οι επιπτώσεις στην πρώτη, άλλη στη δεύτερη. Η Αιτία; Η πολιτική και οικονομική ισχύς που διαθέτει η πρώτη, η αδυναμία και ο νεοραγιαδισμός που χαρακτηρίζουν τη δεύτερη. Συνολικά, τα νομίσματα έχουν σημαντικό ρόλο στην οικονομική ζωή μιας χώρας, αλλά δεν είναι αυτά που την καθορίζουν. Αντίθετα, αυτά ορίζονται και αξιοποιούνται ως εργαλείο από εκείνους που μπορούν να τα ορίζουν, να καθορίζουν την οικονομική και πολιτική εξουσία. Η αντιστροφή αυτής της σχέσης είναι λάθος.

Και αυτό διότι η έξοδος, επί παραδείγματι, από το Ευρώ με τις σημερινές κυρίαρχες ομάδες στην εξουσία απλά θα διασφαλίσει τη συνέχεια της ίδιας πολιτικής. Όποιος θεωρεί ότι της πολιτικής λύσης προηγείται εκείνη του νομίσματος, έχει αντιστρέψει τη σειρά των πραγμάτων. Έχει βάλει το κάρο ως φρένο κοινωνικών εξελίξεων εμπόδιο μπροστά από το άλογο, τα κινήματα.

Είναι γνωστό ότι η συντηρητικοί και ακροδεξιοί σε Σουηδία και Μεγάλη Βρετανία δεν θέλουν να ακούσουν για το Ευρώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι κορώνα και στερλίνα, τα επιτόκια και οι συναλλαγματικές επιλογές τους είναι σε πλήρη ελευθερία. Πολύ λιγότερο ότι το Λονδίνο, επί παραδείγματι, μπορεί να λύσει τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματά του με νομισματικά μάγια. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι την τελευταία δεκαετία το Ηνωμένο Βασίλειο συνδύασε την μεγαλύτερη υποτίμηση νομίσματος ανάμεσα στα κράτη μέλη των G20 (σχεδόν 50%) με την μεγαλύτερη πτώση ανταγωνιστικότητας και εξαγωγών από όλες. Ασφαλώς το νόμισμα βοηθά την μία ή άλλη πολιτική, αλλά εκείνο που προέχει είναι ποιος καθορίζει την μία ή άλλη πολιτική, προς όφελος τίνος προωθείται αυτή.

Η διαφορά ανάμεσα σε μια προοδευτική και σε μια νεοφιλελεύθερη αντίληψη, είναι ότι η πρώτη θεωρεί ότι τα προβλήματα είναι πολιτικά-κοινωνικά. Ότι η πολιτική, το ποιόν αυτή εξυπηρετεί, καθορίζει και το πώς θα χειριστεί κανείς την οικονομική πολιτική και σε συνέχεια τη νομισματική. Αντίθετα οι νεοφιλελεύθεροι πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται στην ουσία οικονομική πολιτική και πολιτική κοινωνική παρέμβαση. Ότι όλα θα τα λύσει το νόμισμα. Πολλοί από αυτούς που θεοποιούν την έξοδο από το ευρώ, στην ουσία είναι θύματα του νεοφιλελεύθερου τρόπου σκέψης: το νόμισμα είναι το παν, η πολιτική εξουσία έπεται.

Με τέτοιες περί νομίσματος απολυτότητες, απαλλάσσουν ουσιαστικά τις κυβερνήσεις των μνημονίων και όσους τις στηρίζουν, αφού αποδέχονται τα μνημονιακά διλήμματα: ή φεύγεις από το ευρώ, ή υποτάσσεσαι στα μνημόνια. Στην πραγματικότητα και η μία άποψη και η άλλη αγνοεί, ή θέλει να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, ότι η κυβέρνηση παραδόθηκε αμαχητί μέσα στους θεσμούς και τα όργανα της ΕΕ, χωρίς να κάνει χρήση των όπλων που διαθέτει η χώρα. Δηλαδή, τα βέτο, τα δικαστήρια, τις συμμαχίες και τις κινητοποιήσεις. Πρώτα παλεύει κανείς με όλα του τα όπλα και μετά εγκαταλείπει το πεδίο της μάχης, ακολουθεί νέα σχέδια. Αυτό είναι το αλφαβητάρι της πολιτικής.
onalert.gr

Απαντά ο Δημήτρης Καζάκης:

Ο κ. Κοτζιάς για μια ακόμη φορά μπερδεύεται στο ίσωμα. Τα ερωτήματα με το ευρώ και την ευρωζώνη είναι εξαιρετικά απλά. Με ποιον συγκεκριμένο τρόπο μπορούμε να έχουμε ευρώ χωρίς πολιτικές λιτότητας και καταστροφής; Γιατί δεν απαντά συγκεκριμένα πώς θα χρηματοδοτηθεί μια άλλου τύπου ανάπτυξη στην Ελλάδα υπέρ της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού; Γιατί δεν μας λέει τίποτε για το πώς μέσα στο ευρώ και υπό το καθεστώς των μνημονίων της ευρωζώνης μπορεί να γίνει αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου υπέρ των ασθενέστερων. Γιατί σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης έχουν γκρεμιστεί τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα; Τυχαίο; Δεν νομίζω. Το ευρώ δεν απηχεί κρατικές πολιτικές. Ακόμη και σ' αυτό κάνει λάθος ο κ. Κοτζιάς. Απηχεί συσχετισμούς δύναμης και κεφαλαίου στην διεθνή χρηματαγορά. Το ευρώ ελέγχεται απόλυτα από το ιδιωτικοποιημένο σύστημα τραπεζών της ευρωζώνης με επικεφαλής την ΕΚΤ και λειτουργεί ως μέσο προσέλκυσης κερδοσκοπικών κυρίως στις τραπεζικές αγορές ιδιωτικού και δημόσιου χρέους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το ιδιωτικό και δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε για όλες τις χώρες της ευρωζώνης με την είσοδο του ευρώ. Ακόμη και τα κράτη είναι έρμαια αυτού του χρεογράφου επ' ονόματι ευρώ που κατασκεύασαν οι τράπεζες προκειμένου να κερδοσκοπούν με τον δανεισμό κρατών, νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Με ένα νόμισμα σταθερής κυκλοφορίας, όπως είναι το ευρώ, που σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί και να εκφράζει κυρίαρχα τις διατραπεζικές αγορές και όχι την δυναμική των οικονομιών, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο άλλης πολιτικής εκτός από μια διαρκή "εσωτερική υποτίμηση" σαν κι αυτήν που εφαρμόζεται στην Ελλάδα και σ' όλες τις χώρες της ευρωζώνης. Για να παραμείνει ισχυρό το ευρώ στις διεθνείς αγορές είναι υποχρεωμένη η ευρωζώνη να υποστηρίζει διαρκώς τις τράπεζες και τα ενεργητικά τους σε βάρος της πραγματικής οικονομίας. Αυτό κάνει η "εσωτερική υποτίμηση": υποτιμά την πραγματική οικονομία, το εισόδημα και την δουλειά του εργαζόμενου πρώτα και κύρια, μιας και δεν μπορεί να υποτιμηθεί το ευρώ. Να γιατί είναι αδύνατο να υπάρξει άλλη πολιτική εντός του ευρώ εκτός από την "εσωτερική υποτίμηση" για όλες τις χώρες και τις οικονομίες της ευρωζώνης. Καλό να ονειρεύεται κανείς ότι μπορεί να κάνει άλλα μέσα στο ευρώ, αλλά άλλο η φαντασία και άλλο η πραγματικότητα.
Ο κ. Κοτζιάς δεν φτάνει μόνο που δεν ασχολείται ούτε στο παραμικρό με την ουσία του ζητήματος που λέγεται ευρώ, αρνείται να ασχοληθεί και με ένα ακόμη κορυφαίο ζήτημα: Μπορεί να υπάρξει εθνική ανεξαρτησία μέσα στο ευρώ; Μπορεί ένας λαός και μια κυβέρνηση – ας την πούμε προοδευτική – να ελέγξει την οικονομία έχοντας το ευρώ και λειτουργώντας εντός της ευρωζώνης; Ο κ. Κοτζιάς δεν ακουμπά καν το ζήτημα αυτό. Γιατί; Μήπως είναι από εκείνους που στο όνομα του κοσμοπολιτισμού και της παγκοσμιοποίησης θεωρεί ότι η εθνική αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία ενός λαού είναι ανέφικτη; Ο αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία και την κυριαρχία του λαού συνιστά τον ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας και της προόδου. Δίχως την κατοχύρωσή τους δεν μπορεί να υπάρξει ούτε δημοκρατία, ούτε πρόοδος. Για τον κ. Κοτζιά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα της “αριστεράς και της προόδου” που ξέρει μόνο να αναμασά την αποικιοκρατική λογική των νεοναζί αρχιτεκτόνων του ευρώ και της ΕΕ.
Ο κ. Κοτζιάς καταλήγει με το εξής τραγελαφικό: “Πρώτα παλεύει κανείς με όλα του τα όπλα και μετά εγκαταλείπει το πεδίο της μάχης, ακολουθεί νέα σχέδια. Αυτό είναι το αλφαβητάρι της πολιτικής.” Όχι κ. Κοτζιά. Αυτό είναι το αλφαβητάρι της υποτέλειας. Όσο για τα όπλα που διαθέτει κανείς μέσα στο ευρώ και την ευρωζώνη είναι πραγματικά να γελά κανείς. Ποια όπλα; Ξεχνά ο κ. Κοτζιάς ότι η ευρωζώνη με το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, που έχει τεθεί σε ισχύ από 1/1/2013, έχει αφαιρέσει την δικαιοδοσία από τις εθνικές κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια στην σύνταξη του προϋπολογισμού και στην εποπτεία των οικονομιών τους; Ξεχνά ότι η ευρωζώνη έχει αποφασίσει την ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος υπό τον απόλυτο έλεγχο της ΕΚΤ; Ξεχνά ότι από τις 12/9/2012 έχει επίσημα ξεκινήσει να οικοδομείται η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία που προϋποθέτει την κατάλυση των εθνικών κρατών; Πώς σκέφτεται να παλέψει ο κ. Κοτζιάς εντός της ευρωζώνης όταν ο κ. Μπαρόζο έχει ήδη ανακοινώσει ότι δεν αναγνωρίζει η εθνική κυριαρχία των κρατών μελών και ότι αντικαθίσταται με την “συλλογική κυριαρχία” των οργάνων της ΕΕ; Σε λίγο ούτε καν ελληνική ιθαγένεια θα υπάρχει έναντι της υπερισχύουσας ευρωπαικής προκειμένου η εθνική επικράτεια να περάσει στην “συλλογική κυριαρχία” των Ευρωπαίων.
Ας αφήσουμε τον κ. Κοτζιά να παλεύει με ανύπαρκτα όπλα εντός της ευρωζώνης, όπως ο Δον Κιχώτης πάλευε για την φανταστική Δουλτσινέα του εναντίον των τρομερών Ανεμόμυλων. Άλλωστε έχει προσωπική εμπειρία από τέτοιες μάχες. Μην ξεχνάμε ότι τα περισσότερα χρόνια της δεκαετίας του 2000 ήταν προσωπικός σύμβουλος και φίλος του Γιώργου Παπανδρέου, όπου προφανώς πάλευε από μέσα να τον αλλάξει, αλλά τελικά κατέληξε να μας τον φορτώσει ως κυβερνήτη της Ελλάδας μόνο και μόνο για πουλήσει την χώρα και τον λαό της όπως κάθε τυπικός δωσίλογος. Αν είναι να κάνουμε τέτοια πάλη από τα μέσα πρώτα, σαν αυτές που ξέρει να δίνει ο κ. Κοτζιάς, καλύτερα να μας λείπει. Όπως ξέρει κάθε Έλληνας αγωνιστής πατριώτης από την εποχή της εθνικής απελευθέρωσης, οι κοσμοπολίτικες απολυταρχίες – όπως ήταν παλιά οι αυτοκρατορίες και σήμερα οι υπερεθνικές ολοκληρώσεις – δεν παλεύονται από μέσα, ανατρέπονται με την δύναμη της ενότητας του λαού που παλεύει για την εθνική του αυτοδιάθεση, για εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία προκειμένου να κατακτήσει την δημοκρατία και την πρόοδο στον τόπο του.

http://epam-agria.blogspot.gr/

Αγρότες και Ευρωπαϊκή Ένωση

Η χειρότερη εξάρτηση που μπορεί να υπάρξει για ένα κράτος, είναι η τροφική. Εάν το κράτος δεν μπορεί να είναι αυτόνομο στον τομέα της τροφής, τότε δεν μπορεί να είναι αυτοκυρίαρχο, αυτόνομο και ανεξάρτητο σε οτιδήποτε. Τι γίνεται όμως εάν το κράτος οδηγηθεί εντέχνως από τους κυβερνώντες του στην τροφική εξάρτησή του από ξένες χώρες;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

1) Το 1980, η Ελλάδα είχε πλεόνασμα στο γεωργικό της ισοζύγιο. Η δραματική επιδείνωση στο ισοζύγιο των γεωργικών προϊόντων, συνέπεια της ένταξης στην ΕΟΚ και της αντιαγροτικής πολιτικής των κυβερνήσεων στην εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, φάνηκε από την πρώτη στιγμή:

Το 1980 η Ελλάδα είχε πλεόνασμα 763 εκατ. δολαρίων στο γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο, αλλά το 1981, πρώτη χρονιά της ένταξης, παρουσιάστηκε έλλειμμα ύψους 377 εκατ. δολαρίων. Με βάση τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα, η εικόνα καταγράφεται πλέον παραπάνω από δραματική:

Το έλλειμμα του γεωργικού ισοζυγίου έφτασε το 2008 στα 3 δισ. ευρώ, το 2009 στα 2,4 δισ. ευρώ, το 2010 και 2011 στα 2 δισ. ευρώ.

Δηλαδή: Από το 1981 το έλλειμμα στο αγροτικό ισοζύγιο αυξήθηκε μέχρι και πάνω από 900%!

Ενα ακόμα στοιχείο ως προς το γεωργικό ισοζύγιο: Μόνο μέσα στον πρώτο χρόνο εισαγωγής του ευρώ, η Ελλάδα παρουσίασε αύξηση του ελλείμματος του γεωργικού της ισοζυγίου με όλες τις χώρες του κόσμου (κοινοτικές και μη) της τάξης του 74%.

2) Σύμφωνα με την έκθεση του 2002 της Γιούροστατ για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, την πρώτη 20ετία της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΕ εξαφανίστηκαν από το «χάρτη» 185 χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά στην Ελλάδα. Εκτοτε υπολογίζεται σταθερά ότι στην Ελλάδα ξεκληρίζονται ετησίως περί τα 20.000 αγροτικά νοικοκυριά.

Την ίδια περίοδο, οι αγρότες με γη κάτω των 50 στρεμμάτων λιγόστεψαν κατά 21%, αντίθετα οι εκμεταλλεύσεις από 200 έως 500 στρέμματα αυξήθηκαν κατά 93% και οι εκμεταλλεύσεις από 1.000 έως 1.400 στρέμματα αυξήθηκαν κατά 135%. Η ΕΕ είναι προφανές ότι ευνοεί τους «νεοτσιφλικάδες»...

Επίσης: Το 1981 - χρονιά ένταξης στην ΕΟΚ - υπήρχαν στην Ελλάδα 998.876 αγροτικά νοικοκυριά και απασχολούνταν στον αγροτικό τομέα 1.083.000 Ελληνες. Το 1997 έμειναν 821.390 αγροτικά νοικοκυριά και 765.000 απασχολούμενοι. Σύμφωνα με νεότερη κλαδική μελέτη της Τράπεζας Πειραιώς (Σεπτέμβρης 2008), το ποσοστό συμμετοχής των απασχολουμένων στον πρωτογενή τομέα στο σύνολο των απασχολουμένων στην οικονομία μειώνεται συνεχώς. Ετσι, από 39,8% το 1971 έφτασε σε μόλις 11,5% το 2008.

Οσο για τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, από το 2000 και μετά επίσης προκύπτει δραματική μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στον αγροτικό τομέα. Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, στις αρχές του 2000 ο αριθμός των απασχολουμένων σε γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία ήταν 730.000 και στο τέλος του 2011 ήταν 496.000. Δηλαδή, μειώθηκαν κατά 234.000 μέσα σε έντεκα χρόνια. Με άλλα λόγια διατηρείται η ίδια κατάσταση, δηλαδή να βγαίνουν από τη μέση κάθε χρόνο περίπου 20 - 21 χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά.

3) Οπως προκύπτει από τα ίδια τα στοιχεία της Κομισιόν, το 80% από τα 55 δισ. ευρώ των επιδοτήσεων που διατίθενται κάθε χρόνο συνολικά στα κράτη - μέλη της ΕΕ, στο πλαίσιο της περιβόητης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), εισπράττεται από τους μεγαλογαιοκτήμονες, δηλαδή από το μεγάλο κεφάλαιο.

Το φαινόμενο δεν είναι μόνο «ελληνικό». Στην Αγγλία, για παράδειγμα, όπως αποκαλύφθηκε το 2007, τις μεγαλύτερες αγροτικές επιδοτήσεις τις μοιράζονται η ...βασιλική οικογένεια και διάφοροι άλλοι πάμπλουτοι «ευγενείς». Οπως προέκυψε, η βασίλισσα Ελισάβετ εισέπραττε από (...αγροτικές) επιδοτήσεις 544.000 στερλίνες ετησίως, ο διάδοχος Κάρολος 225.000 στερλίνες, ο δούκας του Μάρλμπορο 370.000 στερλίνες, ο δούκας του Ουεστμίνστερ 325.000, ο δούκας του Μπρέντφορντ 380.000, ο κόμης του Λέστερ 250.000 στερλίνες.

4) Σύμφωνα με τη μελέτη για τη «Διαχρονική Εξέλιξη των Μεγεθών του Εξωτερικού Εμπορίου Αγροτικών Προϊόντων στην Ελλάδα την Περίοδο 1994 - 2008» (Πετρόπουλος, Φατούρος, Κυριαζόπουλος, Πασχαλίδης):

α) Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου των γεωργικών προϊόντων της Ελλάδας με όλες τις χώρες του κόσμου μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ και συγκεκριμένα για την δεκαπενταετία 1994 - 2008 έχει αυξηθεί κατά 529,12%.

β) Σε ό,τι αφορά στην ανάλυση των εξαγωγών και εισαγωγών γεωργικών προϊόντων της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, η αύξηση του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου των γεωργικών προϊόντων ήταν της τάξης του 213,71%. Συγκεκριμένα, το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων από -800 εκατ. ευρώ έλλειμμα το 1994, διαμορφώθηκε στα -2,512 δισ. ευρώ έλλειμμα το 2008.

Αυτή είναι η πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στον αγροτικό κόσμο.

Αυτός είναι ο «παράδεισος της ΕΕ» για τους αγρότες και συνολικά για τον ελληνικό λαό.

Δ. Καζάκης: Το ξεπούλημα των νησιών και η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας

Στις 9 Φεβρουαρίου 1897 με το παλιό ημερολόγιο ο ευρωπαϊκός στόλος βομβάρδισε το στρατόπεδο των επαναστατών στο Ακρωτήρι Χανίων, με το πρόσχημα το γεγονός ότι είχε υψωθεί η ελληνική σημαία. Στόχος ήταν η σημαία, την οποία και κατέρριψε... Όταν πλέον ο ιστός έπεσε από τα ευρωπαϊκά πυρά, ένας επαναστάτης, ο Σπύρος Καγιαλές, έκανε το σώμα του ιστό και ύψωσε εκ νέου τη σημαία... Ο ανθρώπινος ιστός ανάγκασε τους ναυάρχους των δυνάμεων να διατάξουν παύση του πυρός. Ο Ιταλός ναύαρχος Κανεβάρο, που είχε δώσει την εντολή για τους κανονιοβολισμούς, θα γράψει αργότερα στα απομνημονεύματά του, ότι την εικόνα αυτή, εν μέσω βομβαρδισμών, ένα παλικάρι να κάνει το σώμα του ιστό, δεν θα την ξεχνούσε ποτέ...

Τι ήθελαν από την Κρήτη τότε οι μεγάλες δυνάμεις με προεξέχουσα την Βρετανία; Αυτονομία της Κρήτης αντί για Ένωση με την Ελλάδα, όπως ζητούσαν οι Κρήτες. Ο Μανούσος Κούνδουρος επικεφαλής της Μεταπολιτευτικής Επιτροπής που ίδρυσαν οι μαχόμενοι Κρήτες τον Σεπτέμβριο του 1895 για να διεκδικήσουν την ελευθερία τους, αναφέρει στο Ημερολόγιό του την παρότρυνση ενός πράκτορα των Άγγλων που, όπως συνήθιζαν από τότε μέχρι σήμερα πολλοί πράκτορες των μεγάλων δυνάμεων και των πιο σκοτεινών συμφερόντων, έφεραν την ιδιότητα του δημοσιογράφου: «Εξέθηκε», έγραφε ο Κούνδουρος για τον εν λόγω πράκτορα, «τας επικρατούσας ιδέας εν Ευρώπη περί Κρήτης, συμβουλεύων τους Κρήτας να υπακούουν εις τας μεγάλας Δυνάμεις, αίτινες απεφάσισαν να καταστήσουσι την Κρήτην μικράν Ελβετίαν.»

Στα 1895 οι Βρετανοί και οι άλλοι Ευρωπαίοι ήθελαν να μετατρέψουν την Κρήτη σε «μικρή Ελβετία». Σήμερα, οι πλασιέ των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην Θράκη θέλουν κι αυτοί με την σειρά τους να μετατρέψουν την Θράκη σε «μικρή Ελβετία», όπως δηλώνουν. Που βρίσκεται ο κοινός παρανομαστής; Η Ελβετία δεν διαθέτει ενιαία και αδιαίρετη εθνική επικράτεια. Είναι τεμαχισμένη σε αυτόνομα καντόνια. Αυτό ήθελαν να περάσουν και στην Κρήτη οι Άγγλοι πράκτορες. Έτσι ένας απ' αυτούς ο Μπίκφορντ-Σμιθ έγραφε στο ημερολόγιό του: «Αυτονομία είναι λέξη αγνής προέλευσης και αρχαίας καταγωγής. Την χρησιμοποιούσε ήδη ο Θουκιδίδης και ο Ξενοφώντας, ενώ την ένωση την βρίσκουμε για πρώτη φορά στον Αρχύτα [τον Πυθαγόρειο], όπως μας πληροφορεί ο Στοβαίος. Όπως συμβαίνει στα ονόματα, έτσι και στα πράγματα. Η εθνικότητα αναζητούσε ανέκαθεν ανεξαρτησία για τον εαυτό της, ακόμη και αν πίστευε ότι είναι επιθυμητή η προσάρτηση των γειτόνων. Την παλιά εποχή η ένωση την αναζητούσαν και την αποκτούσαν μόνο για προσωρινούς σκοπούς. Ένωση μονίμου φύσεως είναι προϊόν του σύγχρονου πολιτισμού, άλλοτε για συναισθηματικούς λόγους και άλλοτε για εμπορικούς. Η πλέον εξελιγμένη μορφή της ένωσης και η μόνη μονίμως δυνατή επί μεγάλης έκτασης είναι η ομοσπονδία. Πρόκειται μάλλον για το ιδεώδες προς το οποίο τείνει η ανθρωπότητα με αύξουσα νευρώδη δύναμη και οικονομικά κίνητρα.»

Αυτά γράφονταν το 1897. Από τότε οι αποικιοκράτες είχαν μια βαθιά απέχθεια προς την εθνική αυτοδιάθεση και ελευθερία. Κι έτσι εκεί που δεν μπορούσαν να καταστείλουν τις εθνικές διεκδικήσεις των λαών με το κανόνι, όπως στην περίπτωση των Κρητών που αποζητούσαν την Ένωση με την Ελλάδα, απαντούσαν πιο πονηρά: ομοσπονδία, καντόνια. Από εκείνη την εποχή τίποτε δεν άλλαξε στις προθέσεις και τα κίνητρά τους. Η ομοσπονδία ήταν και παραμένει το παρατσούκλι της αποικιοκρατίας και η απάντηση των ισχυρών απέναντι στα εθνικά κινήματα αυτοδιάθεσης, δηλαδή στο δικαίωμα ενός λαού να ασκεί απρόσκοπτα εθνική κυριαρχία μέσα στη δική του ενιαία και αδιαίρετη εθνική επικράτεια.

Αυτά τότε. Όταν οι Έλληνες ήταν ακόμη σε θέση να κατανοούν ότι η εθνική κυριαρχία εκφράζει πρώτα και κύρια την απόκρουση και κατάργηση κάθε δικαιώματος επί της κρατικής εξουσίας και κυριαρχίας οιασδήποτε ξένης προς το Έθνος δύναμης. Κι όπως όριζε το πρώτο Γαλλικό Σύνταγμα (1791): «Η κυριαρχία είναι μία, αδιαίρετη, αναπαλλοτρίωτη και απαράγραπτη. Ανήκει στο Έθνος. Κανένα τμήμα του λαού, ούτε οποιοδήποτε άτομο μπορεί να αποδώσει στον εαυτό του την άσκησή της.» Χωρίς το ενιαίο, αδιαίρετο, αναπαλλοτρίωτο και απαράγραπτο της κυριαρχίας που ασκείται σε συγκροτημένη εδαφική επικράτεια, δεν νοείται Έθνος.

Και ποιος αποτελεί το Έθνος; Εδώ υπήρξαν δυο ιστορικές απαντήσεις: Η συντηρητική που ήθελε το Έθνος να εκφράζεται από τους εκάστοτε κατέχοντες την εξουσία, είτε τους αντιπροσώπους του λαού. Από αυτήν πηγάζουν όλες οι εκτροπές, τα πραξικοπήματα, οι εκμαυλισμοί, και οι ενδοτισμοί.
Η δημοκρατική που ταύτιζε το Έθνος με τον λαό στην ιστορική του συνέχεια των αγώνων του ενάντια σε κάθε μορφή τυραννίας, ο οποίος είναι κι ο μόνος που στο σύνολό του ασκεί την κυριαρχία. Κι επειδή η κυριαρχία του λαού είναι μία, ενιαία, αδιαίρετη, αναπαλλοτρίωτη και απαράγραπτη, οι εκπρόσωποί του είναι απλοί εντολοδόχοι του και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να εκφράζουν τον λαό και το έθνος.

Δίχως λοιπόν να υπάρχει εθνική κυριαρχία όπου καθορίζονται τα ιστορικά και πολιτικά δικαιώματα ενός λαού στον τόπο που του ανήκει κατά τρόπο ενιαίο, αδιαίρετο, αναπαλλοτρίωτο και απαράγραπτο προκειμένου να διεκδικήσει την ευημερία του και την συνέχειά του, δεν μπορεί ούτε καν να νοηθεί η δημοκρατία. Η ομοσπονδία συνιστά την άρνηση όλων αυτών. Δεν υπάρχει ενιαία, αδιαίρετη, αναπαλλοτρίωτη και απαράγραπτη κυριαρχία ούτε του έθνους, ούτε του λαού. Συγκροτείται από τμήματα πληθυσμού χωρίς κοινές αφετηρίες, ούτε καν κοινή έκφραση. Η ομοσπονδία είναι η καλύτερη μορφή εσωτερικής αποικιοποίησης, όπως έγινε με την δημιουργία των ΗΠΑ και τον προσεταιρισμό δια της εξαγοράς ή του πολέμου νέων πολιτειών. Όπως επίσης και δημιουργίας μιας απρόσιτης εξουσίας όπου κανένα τμήμα του πληθυσμού δεν μπορεί να έχει άμεση πρόσβαση. Το παράδειγμα των ΗΠΑ είναι επίσης χαρακτηριστικό.

Ένας από τους πατέρες του αμερικανικού συντάγματος και ανοιχτά φιλομοναρχικός ως προς τις πολιτικές του πεποιθήσεις, ο Αλεξάντερ Χάμιλτον, διακήρυχνε ότι «όλες οι κοινότητες διαιρούνται σε λίγους και σε πολλούς. Οι πρώτοι είναι πλούσιοι και ευγενικής καταγωγής, οι δεύτεροι είναι η μάζα του λαού... Ο λαός είναι ταραχώδης και ευμετάβλητος. Πολύ σπάνια κρίνει ή αποδέχεται το σωστό. Δώστε επομένως στην πρώτη τάξη ένα διακριτό, μόνιμο μερίδιο στη διακυβέρνηση, ώστε να θέσει υπό έλεγχο την αστάθεια της δεύτερης τάξης.» Με αυτό το σκεπτικό δημιουργήθηκε η ομοσπονδία των πολιτειών της Αμερικής. Ήταν το πιο κοντινό καθεστώς στην μοναρχία. Ο Τζον Άνταμς, ο δεύτερος κατά σειρά πρόεδρος των ΗΠΑ, χαρακτήριζε το πολιτικό καθεστώς της χώρας του ως «μοναρχική πολιτεία (republic)», όπως ακριβώς και στη Βρετανία της εποχής, με μόνη διαφορά ότι στην πρώτη δεν υπήρχε κληρονομικός μονάρχης.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι αποικιοκράτες λάτρευαν την ομοσπονδία, ιδίως όταν είχαν να τα βάλουν με τους αγώνες υπόδουλων λαών για εθνική ελευθερία και αυτοδιάθεση, όπως ήταν ο αγώνας των Κρητών. Η προσάρτηση διαμέσου μιας ομοσπονδίας ήταν μια φαινομενικά πιο επιεικής μορφή αποικιοκρατίας και οι Βρετανοί στα 1897 είχαν βαλθεί να δουν την Κρήτη αυτόνομη υπό καθεστώς ομοσπονδίας με τον Σουλτάνο και την Ελλάδα. Φυσικά, υπό την αποικιοκρατική αιγίδα της Βρετανίας που είχε δέσει γερά στο άρμα της τόσο την Ελλάδα, όσο και τον Σουλτάνο διαμέσου κυρίως του δανεισμού.

Σήμερα είναι αλλιώς τα πράγματα, αν και στην ουσία τους παραμένουν τα ίδια. Μόλις πριν λίγες ημέρες, το πρωί της 14ηςΦεβρουαρίου, υπερψηφίστηκε από την υποτιθέμενη ελληνική Βουλή η ειδική τροπολογία του υπουργείου οικονομικών για την πώληση ή την ενοικίαση ιδιωτικών και δημόσιων νησιών. Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο δρόμος για την παραχώρηση εκατοντάδων ελληνικών νησιών και βραχονησίδων σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Η τροπολογία, όπως αρχικά είχε κατατεθεί την προηγούμενη Παρασκευή (8/2) στο Κοινοβούλιο, προέβλεπε ότι για την πώληση ή ενοικίαση ιδιωτικών και δημόσιων νησιών απαιτούνται, εκτός από την υπογραφή του υπουργού Εθνικής Άμυνας, η σύμφωνη γνώμη των Γενικών Επιτελείων και η κοινή υπουργική απόφαση με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης (σ.σ. αφού προηγηθεί έλεγχος από την ΕΥΠ). Στις 13/2 αναδιατυπώθηκε η τροπολογία από τον υπουργό Άμυνας Π. Παναγιωτόπουλο για να απαντήσει στις ανησυχίες πολλών βουλευτών και προστέθηκε η φράση ότι «επί δημοσίων νήσων δεν μεταβιβάζεται η κυριότητά τους, αλλά παρέχεται η δυνατότητα μίσθωσης».

Θυμάστε από πότε βάζουν οι Γερμανοί θέμα ελληνικών νησιών; Από τον Μάιο του 2010. Τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου με αυτή την τροπολογία. Το καινούργιο της τροπολογίας είναι η δυνατότητα «απόκτησης εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων» από φυσικά ή νομικά πρόσωπα όχι μόνο σε ιδιωτικές νήσους ή νησίδες στην ελληνική επικράτεια, αλλά «και σε ανήκουσες στο δημόσιο νησίδες» όπου κι αν βρίσκονται. Αξίζει τον κόπο να προσέξουμε ότι δεν διευκρινίζει τίποτε περισσότερο. Τυπικά δεν εξαιρείται καμιά «νησίδα ανήκουσα στο δημόσιο» ούτε για λόγους εθνικής άμυνας, ούτε για λόγους αρχαιολογικής, ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, ούτε για λόγους περιβαλλοντικής και οικολογικής ισορροπίας. Θα μπορούσε κάλλιστα να εξαιρεί όλα τα νησιά και τις νησίδες φυσικού κάλλους, ενταγμένα στα προγράμματα περιβαλλοντικής προστασίας, κοκ. Τίποτε απ' όλα αυτά. Απλά απαιτείται άδεια από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας ύστερα από σύμφωνη γνώμη των Γενικών Επιτελείων. Φέξε μου και γλίστρησα! Στην άδεια αυτή θα συνεργάζεται και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Υποτίθεται ότι μ' αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η εθνική άμυνα. Αυτό είναι όλο. Αρχαιολογία, ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά στα τσακίδια. Περιβάλλον; Ποιος έχασε την οικολογική του ευαισθησία για να το βρει το βαθύ κράτος των δωσιλόγων;

Εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι η Ισραηλινή Haaretz σε δημοσίευμά της στις 12/9/2012 έδινε την πληροφορία ότι ο υπουργός άμυνας του Ισραήλ Εχούντ Μπαράκ είχε ζητήσει από τις Ένοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ να μελετήσει την δυνατότητα εκμίσθωσης ή αγοράς ενός Ελληνικού νησιού προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως χώρος εκπαίδευσης του ναυτικού. Σύμφωνα με ανώνυμους αξιωματούχους του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ, που αναφέρει η Haaretz, η ιδέα αυτή δεν προχώρησε γιατί οι ένοπλες δυνάμεις είχαν αμφιβολίες για την οικονομική βιωσιμότητα του όλου εγχειρήματος. Ή μήπως απλά το Ισραήλ θεώρησε ότι είναι νωρίς ακόμη να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο;

Την ίδια εποχή έρχονται στην δημοσιότητα δηλώσεις του εκτελεστικού διευθυντή του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, Ανδρέα Ταπραντζή στο πρακτορείο Bloomberg (12/2/2012) που επιβεβαιώνουν πως υπάρχουν ακατοίκητα νησιά και νησίδες που θα μπορούσε η Ελλάδα να ενοικιάσει σε βάθος χρόνου.

Ειδικότερα, το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) είχε εντοπίσει 40 ακατοίκητα νησιά και νησίδες, τα οποία θα μπορούσαν να ενοικιασθούν για ένα διάστημα έως 50 έτη και να αξιοποιηθούν ως τουριστικά θέρετρα, όπως δήλωνε ο κ. Ταπραντζής. «Βρήκαμε τοποθεσίες που έχουν καλό έδαφος, είναι κοντά στην ηπειρωτική χώρα, διαθέτουν καλά αναπτυγμένες υποδομές και δεν αποτελούν κανένα κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια», δήλωνε χαρακτηριστικά ο εκτελεστικός διευθυντής του ΤΑΙΠΕΔ σε συνέντευξη στο Bloomberg.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει νησιά με έκταση από 500 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα έως 3 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα, τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν ως υψηλού επιπέδου ολοκληρωμένα τουριστικά θέρετρα με ενοικίασή τους από 30 έως 50 έτη, ανέφερε ο εκτελεστικός διευθυντής του ΤΑΙΠΕΔ. Ας σημειώσουμε εδώ ότι η Δήλος στις Κυκλάδες δυτικά της Μυκόνου έχει έκταση 3,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μόλις στα όρια που είχε ορίσει το ΤΑΙΠΕΔ Το υψηλότερο σημείο του νησιού είναι η κορυφή του λόφου Κύνθος, που βρίσκεται στο κέντρο του και έχει ύψος 115 μέτρα. Το νησί δεν διαθέτει πληθυσμό εκτός από το προσωπικό του αρχαιολογικού χώρου και του μουσείου της Δήλου. Το νησί διαθέτει μικρό λιμανάκι στη δυτική του πλευρά, το οποίο εξυπηρετεί τα τουριστικά πλοιάρια που φέρνουν επισκέπτες για τον αρχαιολογικό χώρο. Τα περισσότερα αναχωρούν από τη γειτονική Μύκονο. Δίπλα στη Δήλο υπάρχει ένα μεγαλύτερης έκτασης νησί που λέγεται Ρήνεια.
Φανταστείτε φιλέτο. Μπορεί βέβαια από το 1990 η Δήλος να έχει ανακηρυχθεί από την Ουνέσκο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά ποιος από τους κυβερνώντες νοιάζεται; Άλλωστε δεν πρόκειται να πουληθεί, θα «αξιοποιηθεί» μόνο, θα σου πουν. Και μάλιστα με μόνη απόφαση του Υπουργείων Άμυνας και Δημόσιας Τάξης. Πιάσε τ' αυγό και κούρευτο!

Το Ταμείο εξέτασε 562 από τα 6.000 νησιά και νησάκια που εκτιμάται ότι βρίσκονται υπό ελληνική κυριαρχία. Ο κ. Ταπραντζής σε εκείνη την συνέντευξή του είπε ότι πρέπει να περάσει νόμος που θα επιτρέπει την αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας από τρίτα μέρη και θα μειώνει τον αριθμό των οικοδομικών, περιβαλλοντικών και χωροταξικών αδειών, που χρειάζονται, πριν προχωρήσει το σχέδιο. Η πώληση νησιών έχει αποκλεισθεί, δήλωσε ο κ. Ταπραντζής, επειδή τα έσοδα για το ελληνικό δημόσιο δεν θα ήταν μεγαλύτερα από τις συμφωνίες ενοικίασης, και πρόσθεσε πως η Ελλάδα θα προσελκύσει περισσότερες επενδύσεις, αν ένα νησί αξιοποιηθεί ως τουριστικό θέρετρο.
Βέβαια είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αρχίσουν με τα ακατοίκητα νησιά για να μην υπάρξει σοβαρή αντίδραση κατοίκων, αλλά το αν κατοικείται ή δεν κατοικείται ένα νησί, ή τι είναι, ή τι δεν είναι νησίδα, δεν αποτελεί εμπόδιο στην πολιτική βούληση των δωσιλόγων να προχωρήσουν στην εκμίσθωση, ή παραχώρηση δικαιωμάτων πάνω σε νησιά και νησίδες. Όλα είναι ανοιχτά. Το τι και το πώς θα εκχωρηθεί είναι υπόθεση απλά κοινής γνώμης. Δηλαδή, εξαρτάται από την αντίδραση του λαού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ διαφώνησαν εξαρχής έντονα και ζήτησαν την άμεση απόσυρσή της. Όμως κανένα από αυτά τα κόμματα δεν έθεσε θέμα εθνικής κυριαρχίας.

Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Συρμαλένιος κατήγγειλε ότι το Ταμείο Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας (ΤΑΙΠΕΔ) έχει ήδη καταγράψει 585 δημόσιες νησίδες και βραχονησίδες προς αξιοποίηση και ότι η νησίδα Τοκμάκια κοντά στη Λέσβο έχει συμφωνηθεί να δοθεί σε κάποιον Τούρκο μεγαλοεπιχειρηματία. «Σκοπεύετε να εκποιήσετε δημόσια νησιά σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα», σημείωσε ο βουλευτής και υπενθύμισε πως η νήσος Οξιά στο Ιόνιο πουλήθηκε στη βασιλική οικογένεια του Κατάρ έναντι 5 εκατ. ευρώ. Ο Ν. Καραθανασόπουλος (ΚΚΕ) επισήμανε μεταξύ άλλων πως η τροπολογία διευκολύνει τους «μονοπωλιακούς ομίλους που θέλουν συνεκμετάλλευση του Αιγαίου».

Ωστόσο, η πολιτική εκμίσθωσης και εκχώρησης νησιών και νησίδων είναι οργανικό τμήμα της πολιτικής που θέλει το Αιγαίο «ελεύθερη θάλασσα», όπως είχε πει ο Μεϊμαράκης στον Νταβούτογλου όταν ο τελευταίος βρισκόταν στην Αθήνα. «Ελεύθερη θάλασσα» στη γλώσσα των διεθνών σχέσεων είναι η θάλασσα όπου δεν υπάρχουν κυριαρχικά δικαιώματα. Ο Π. Παναγιωτόπουλος διευκρίνισε πως για λόγους εθνικής οικονομίας αλλά και εθνικής ασφάλειας «πρέπει να δώσουμε οικονομική δραστηριότητα σε όσο το δυνατόν περισσότερα νησιά, καθώς αυτά αντιμετωπίζονται διαφορετικά με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας». Αυτό που υπονοεί ο υπουργός Άμυνας είναι ότι δίνοντας οικονομική δραστηριότητα σε περισσότερα νησιά και νησίδες, αυτά αποκτούν υφαλοκρηπίδα. Ωστόσο πέφτει έξω ο Π. Λαφαζάνης (ΣΥΡΙΖΑ) όταν σημείωσε πως «η νησίδα δεν μπορεί να αποκτήσει ΑΟΖ χωρίς αυθύπαρκτη οικονομική ζωή και τέτοια δεν είναι η εκμετάλλευση από κάποιον ιδιώτη». Η εκμίσθωση και εκποίηση νησιών και νησίδων συνιστά έναν πολύ καλό τρόπο για ιδιωτικοποίηση της υφαλοκριπίδας στο Αιγαίο, αλλά και την προώθηση μια κοινής ΑΟΖ με την Τουρκία, όπως προωθούν Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι.

Η Χρυσή Αυγή για μια ακόμη φορά απέδειξε ταγματαλήτικη καταγωγή της. Μιλώντας εκ μέρους της ο Η. Παναγιώταρος είπε στην Βουλή: «Τη δεύτερη τροπολογία που τροποποιεί τις προϋποθέσεις απόκτησης δικαιωμάτων επί ιδιωτικών και δημοσίων νήσων και νησίδων, την υπερψηφίζουμε. Δεν είναι η τέλεια, αλλά το γεγονός ότι θα πρέπει να υπάρχει η υπογραφή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και των Γενικών Επιτελείων είναι μια καλή ασφαλιστική δικλίδα για οποιαδήποτε εκμετάλλευση, πώληση, οτιδήποτε έχει να κάνει με νησίδες και βραχονησίδες στην πατρίδα μας. Εξάλλου ήμασταν εμείς αυτοί που και σε μια αρμόδια επιτροπή της Βουλής αλλά και στην Ολομέλεια πριν από μερικούς μήνες είχαμε θέσει το εν λόγω θέμα. Ελπίζουμε ότι θα είναι όντως μια ασφαλιστική δικλίδα στη λαίλαπα των επιθέσεων «οικονομικών», «επιχειρηματικών» που δεχόμαστε ειδικότερα από τη «γείτονά» μας Τουρκία γιατί θεωρούμε ότι δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έχουν ξαμοληθεί και αγοράζουν τις μαρίνες, αγοράζουν τουριστικές επιχειρήσεις και ειδικότερα σε περιοχές με στρατηγικό, εθνικό ενδιαφέρον. Ποιος ο λόγος να έχουμε στρατό, να έχουμε ναυτικό, να έχουμε τεράστια έξοδα για το ελληνικό κράτος, από τη μια να έχουμε σ' αυτά τα νησιά στρατό και ναυτικό και από την άλλη να ξεπουλάμε τις μαρίνες, κατ' αρχήν; Βλέπουμε ότι η όρεξή τους έχει ανοίξει πάρα πολύ -γιατί τα βρήκαν όλα ανοιχτά- να πάρουν νησάκια και βραχονησίδες. Ο Θεός να μας φυλάξει γιατί δεν ξέρουμε και τι άλλο έχουν βάλει στο μάτι. Γι' αυτό και υπερψηφίζουμε την εν λόγω τροπολογία. Ευχαριστώ.»

Με άλλα λόγια δεν τους νοιάζει να ξεπουληθούν τα νησιά και οι νησίδες της Ελλάδας. Απλά να μην ξεπουληθούν στην Τουρκία. Αν πρόκειται για τους σιωνιστές του Ισραήλ, κανένα πρόβλημα. Ούτε για τους Γερμανούς, του Αμερικανούς και όλους τους άλλους που ξέρουν να πληρώνουν καλά τα κομματικά ταμεία των «πατριωτικών» δυνάμεων της Ελλάδας. Όσο για την εξασφάλιση που παρέχουν τα Γενικά Επιτελεία και το Υπουργείο Άμυνας αρκεί να θυμίσουμε ότι δεν τους έχει ενοχλήσει στο ελάχιστο το γεγονός της εγκατάστασης ειδικών επιτρόπων εξ Ευρώπης που διαχειρίζονται τα διαβαθμισμένα στοιχεία της εθνικής άμυνας της χώρας. Το μόνο που τους ένοιαξε ήταν η δημόσια καταγγελία αυτής της πρακτικής από εν ενεργεία αξιωματικό, τον οποίο και τιμώρησε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Έτσι τιμά την στολή και το εθνόσημο που φορά ο επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας. Και η γνωμοδότηση αυτού του κυρίου και όποιου άλλου τον αντικαταστήσει υποτίθεται ότι θα εξασφαλίσει την εθνική άμυνα της χώρας από την εκποίηση νησιών και νησίδων. Άλλωστε δεν υπάρχει πια εθνική άμυνα, αλλά μόνο εθνική ασφάλεια, που μόνο το ΝΑΤΟ γνωρίζει το νόημά της.

Η Χρυσή Αυγή μπορεί να δήλωσε δια του Η. Παναγιώταρου ότι θα υπερψηφίσει την τροπολογία, στη συνέχεια όμως... άλλαξε γνώμη, όπως ανακοίνωσε ο Χ. Παππάς. Βλέπετε πρέπει να κρατηθούν τα προσχήματα και οι σύγχρονοι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων έχουν ρόλο να παίξουν: τον ρόλο του «πατριώτη». Έτσι ή αλλιώς η ίδια η έννοια της εθνικής κυριαρχίας σε λίγο ούτε καν θα υφίσταται για την Ελλάδα. Όχι μόνο γιατί οι κυβερνώντες την έχουν εκχωρήσει, άνευ όρων και αμετάκλητα στους δανειστές της ευρωζώνης, αλλά και γιατί έχει τεθεί σε κίνηση ο οδοστρωτήρας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.

Μεσο-μακροπρόθεσμα η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία είναι σίγουρο ότι θα φέρει πολέμους, καταστροφές και εξεγέρσεις πρωτοφανούς μεγέθους που θα προσιδιάζουν στον τριακονταετή πόλεμο που σάρωσε την Ευρώπη τον 17ο αιώνα. Η Ελλάδα υπό καθεστώς ευρώ και στα πλαίσια των διαδικασιών της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας δεν θα αργήσει να μετατραπεί σε κρανίου τόπος όπου θα κυριαρχεί η απόγνωση του φθίνοντος με ταχείς ρυθμούς γηγενούς πληθυσμού, ο διαμελισμός της πάλαι ποτέ εθνικής επικράτειας υπέρ επίδοξων επενδυτών της αρπαχτής, η κρατική και παρακρατική καταστολή σε επίπεδο εμφυλίου και όποιος δεν θα μπορεί να φύγει στο εξωτερικό θα φυτοζωεί σαν μετανάστης μέσα στην ίδια του την χώρα. Όπου βεβαίως σε λίγο δεν θα αναγνωρίζεται ούτε καν η ελληνική ιθαγένεια, υπέρ της ευρωπαϊκής και δεν θα ανήκει ούτε καν τυπικά αυτός ο τόπος στον Έλληνα μιας και θα είναι τμήμα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας και επομένως μέρος της «συλλογικής κυριαρχίας», όπως την αποκάλεσε ο Μπαρόζο, δηλαδή της συλλογικής ιδιοκτησίας των Ευρωπαίων. Αν δεν βιαστούμε να κάνουμε κάτι, δεν θα αργήσουμε να τα βιώσουμε όλα αυτά μέσα από την αναβίωση του νεουφεδαρχισμού και της απολυταρχίας σε επίπεδο Ευρώπης υπό την κυριαρχία των τραπεζών και των αγορών κεφαλαίου.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 17/2/2013

«Με 500 ευρώ να ζήσετε εσείς!»

Κατάληψη των γραφείων του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος στο Βόλο, πραγματοποίησαν οι νέοι και νέες του ΣΥΡΙΖΑ Βόλου, με αφορμή τη γενική απεργία στις 20 Φεβρουαρίου.
Όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους: «Την ίδια στιγμή που η τρικομματική κυβέρνηση αρνείται τον οποιοδήποτε διάλογο με σωματεία εργαζομένων και άλλους κοινωνικούς φορείς , συνομιλεί ανοιχτά και επίσημα με τον ΣΕΒ αφομοιώνοντας πλήρως την ατζέντα του. Έτσι η κυβέρνηση μετουσιώνει τα όνειρα δεκαετιών των Ελλήνων Βιομηχάνων για το πώς πρέπει να είναι διαμορφωμένη η αγορά εργασίας. Αυτή είναι η ελληνική νοσηρή πραγματικότητα των εκατομμύρια ανέργων, των εργαζομένων με μισθούς των 500 ευρώ, τις μαθητείες, των ευέλικτων σχέσεων εργασίας, την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων κ.α.. Η σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική των αμέτρητων φοροαπαλλαγών του πλούτου και της καταστροφής κάθε εργασιακού δικαιώματος που ακολουθείται από την κυβέρνηση και τους εταίρους εσωτερικού και εξωτερικού έχει κάνει την οικονομική κρίση μια ευκαιρία για περεταίρω κερδοφορία του κεφαλαίου. Εμείς λέμε να σταθούμε όρθιοι απέναντι σ’ αυτήν την επίθεση και να κάνουμε την κρίση ευκαιρία ανατροπής μιας κοινωνίας που δε λειτουργεί βάσει των αναγκών μας.
Ας αποτελέσει λοιπόν, η απεργία στης 20 Φλεβάρη σταθμό για όλα τα πληττόμενα και αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας για να απαντήσει σ” αυτή την επίθεση! Η ανατροπή της κυβέρνησης και του μνημονίου είναι μονόδρομος! »

ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ......

ΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 1ΕΚΑΤ. ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ,ΕΑΝ ΑΥΡΙΟ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...ΤΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ

Το κείμενο που ακολουθεί περιέχει επικαιροποιημένες νομικές συμβουλές για διαδηλωτές. Διαβάστε το και διαδώστε το με κάθε τρόπο. Επικολλήστε το σε προφίλ και ομάδες στο facebook, να ενημερωθούν όσοι περισσότεροι συμπολίτες γίνεται.

(Τηλέφωνο της Ομάδας Νομικής Υποστήριξης: 210-3829910)

1. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Πληροφορίες για το νομικό πλαίσιο που αφορά το δικαίωμα της διαδήλωσης στην Ελλάδα, πρακτικές συμβουλές για την υλοποίηση αυτού του δικαιώματος πριν και κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, όπως και για τη συμπεριφορά σε περίπτωση προσαγωγής, σύλληψης και εμπλοκής με την ποινική δικαιοσύνη.

2. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΗΣ / ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Συντάγματος, οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα, το δικαίωμα όμως αυτό ισχύει και για τους αλλοδαπούς.

Απόφυγε την κατοχή μαχαιριών ή σουγιάδων, ακόμη και αν τα χρειάζεσαι για άλλη χρήση (επαγγελματική κλπ.), καθώς και κάθε αντικειμένου που θα μπορούσε να θεωρηθεί κατάλληλο για άμυνα ή επίθεση (ρόπαλο κλπ), διότι έχουν συχνά κριθεί ως όπλα.

 

Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, αυτή θεωρείται παράνομη και δεν προστατεύεται από το Σύνταγμα, «όταν παύει να είναι ήσυχη και χωρίς όπλα και εκτρέπεται σε πράξεις βίας κατά προσώπων ή πραγμάτων». Στις παραπάνω περιπτώσεις, απαιτείται παρουσία εισαγγελέα και η απαγόρευση ή η πρόσκληση προς διάλυση γνωστοποιείται στο πλήθος τρεις φορές. Να σημειώσουμε, ότι στην Ελλάδα είναι σπάνια η σύλληψη με αποκλειστικό λόγο τη συμμετοχή σε παράνομη διαδήλωση.

3. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Άφησε στο σπίτι ατζέντες με τηλέφωνα.

Έχε μαζί σου το κινητό σου τηλέφωνο, αφού προηγουμένως έχεις αφαιρέσει από αυτό, τυχόν πληροφορίες που δεν θέλεις να γίνουν γνωστές σε περίπτωση σύλληψής σου. Σε περίπτωση σύλληψής σου, το πιθανότερο είναι ότι θα σου αφαιρεθεί το κινητό από την αστυνομία (όχι πάντα). Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα πρώτα λεπτά για να ειδοποιήσεις με γραπτά μηνύματα, οικείους σου ή δικηγόρο. Aν συλληφθείς και σου ζητηθεί να το παραδώσεις, αφαίρεσε πρώτα την κάρτα και αν αυτό δεν είναι δυνατόν, απενεργοποίησέ το.

Έχε μαζί σου:

Α. Ταυτότητα ή διαβατήριο.

Β. Τηλεκάρτα

Γ. Σημείωσε στο χέρι σου ή μάθε απέξω το τηλέφωνο της Ομάδας Νομικής Υποστήριξης: 210-3829910.

Δ. Για την περίπτωση σύλληψης, κάποια φάρμακα που χρειάζεσαι οπωσδήποτε ή υγρό φακών.

Στην Ελλάδα θεωρείται επιβαρυντικό σε περίπτωση σύλληψης και απαγγελίας ορισμένων κατηγοριών το να καλύπτεις το πρόσωπό σου, να φοράς μαντήλι η κουκούλα. Όσον αφορά γάντια ή άλλα προστατευτικά (περικνημίδες, γυαλιά κολύμβησης κλπ.), η χρήση τους θεωρείται επιβαρυντική περίσταση σε κάποια αδικήματα. Δεδομένου ότι στην Ελλάδα η αστυνομία χρησιμοποιεί ευρέως μεγάλες ποσότητες χημικών αερίων ενάντια στους διαδηλωτές, μπορείς να εφοδιαστείς με κατάλληλα αντιόξινα διαλύματα (malox, riopan κ.λ.π.) ένα κομμάτι πανί βαμβακερό και μπόλικο νερό για να πιείς σε περίπτωση που έρθεις σε επαφή με χημικά.

Μετά τη διαδήλωση φρόντισε να ενημερώσεις τους φίλους σου ότι είσαι καλά και συμφωνείστε ένα σημείο συνάντησης. Έτσι αποφεύγεται ο πανικός και οι άσκοπες αναζητήσεις οικείων προσώπων.

4. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ (ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ)

Σιγουρέψου ότι δεν μένεις μόνος/η σου και έχε τα μάτια και τα αυτιά σου ανοιχτά, ώστε να υπερασπιστείς και τον εαυτό σου αλλά και άλλους, καταθέτοντας, για παράδειγμα, σε περίπτωση προβλημάτων με την αστυνομία.

Σε περίπτωση που παραβρεθείς σε σύλληψη ή κακοποίηση διαδηλωτή, φρόντισε να πληροφορηθείς τα στοιχεία του (αρκεί το ονοματεπώνυμο!) και να ενημερώσεις την Ομάδα Νομικής Βοήθειας σχετικά με την ώρα, τον τόπο και τα περιστατικά του επεισοδίου. Χρήσιμο είναι αμέσως μόλις βρεθείς σε ασφαλές μέρος να καταγράψεις ό,τι είδες με κάθε δυνατή λεπτομέρεια και να φροντίσεις να φτάσει από σένα ή έμπιστό σου πρόσωπο στην Ομάδα Νομικής Βοήθειας. Τα στοιχεία σου, όπως και το περιεχόμενο της αναφοράς σου δεν θα γίνουν γνωστά σε κανέναν, πέρα από τα μέλη της ομάδας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια, αν το επιθυμείς κι εσύ, σε νομικές ενέργειες υπεράσπισης διαδηλωτών ή κατά των οργάνων της τάξης που παρανόμησαν.

Σε περίπτωση που η διαδήλωση δεχθεί επίθεση από την αστυνομία (συνήθως με χημικά αέρια), φρόντισε να απομακρυνθείς από το σημείο συγκροτημένα μαζί με τους συντρόφους σου, χωρίς να τρέχεις. Ακολούθησε τον κύριο όγκο της πορείας και παρέμεινε στον κεντρικότερο δρόμο. Σε καμία περίπτωση μην προσπαθήσεις να φύγεις από τυχόν παράπλευρους, στενούς δρόμους και μην απομονωθείς. Συνήθως, ομάδες αστυνομικών βρίσκονται στα στενά και συλλαμβάνουν όσους τρέχουν πανικόβλητοι να ξεφύγουν από τα αέρια.

Στην περίπτωση που οδηγηθείς σε Νοσοκομείο λόγω προβλήματος από τη χρήση χημικών, πάρε αναλυτική γνωμάτευση και ειδοποίησε την Ομάδα Νομικής Βοήθειας. Η γνωμάτευση θα βοηθήσει για την μετέπειτα αγωγή αποζημίωσης.

5. ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΞΑΚΡΙΒΩΣΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

Μπορεί να σε σταματήσουν αστυνομικοί με στολή ή με πολιτικά, οπουδήποτε και να ζητήσουν να εξακριβώσουν τα στοιχεία σου. Από τον αστυνομικό με πολιτικά, απαίτησε την επίδειξη ταυτότητας. Κατόπιν επέδειξε ταυτότητα ή διαβατήριο. Από τη στιγμή που έχεις το σχετικό έγγραφο, δεν έχεις υποχρέωση να τον ακολουθήσεις στο τμήμα.

Οι αστυνομικοί απαγορεύεται να παρευρίσκονται μέσα στη συγκέντρωση ή την διαδήλωση. Πάντοτε όμως υπάρχουν αστυνομικοί με πολιτικά. Σε περίπτωση που αντιληφθείς κάποιον αστυνομικό ή σου ζητήσει αυτός τα στοιχεία σου, βρισκόμενος μέσα σε συγκέντρωση ή διαδήλωση, ενημέρωσε δυνατά τους άλλους γύρω σου και αφού πάρεις τα στοιχεία του, απαίτησε αμέσως την απομάκρυνσή του.

Στην περίπτωση που ζητήσει ο αστυνομικός να σου κάνει σωματική έρευνα, απαίτησε να μάθεις την αιτία, τους ακριβείς λόγους που οδηγούν τον συγκεκριμένο αστυνομικό να σε θεωρεί ύποπτο για διάπραξη αυτόφωρου κακουργήματος ή πλημμελήματος. Λόγοι που αφορούν την εμφάνισή σου ή το σημείο όπου βρίσκεσαι, δεν θεωρούνται επαρκείς. Αν ο αστυνομικός επιμείνει, απαίτησε να πληροφορηθείς τα στοιχεία του, και δήλωσέ του ότι σκοπεύεις να υποβάλεις μήνυση για δυσφήμιση και έργω εξύβριση, και θα επιδιώξεις αποζημίωση για την ηθική σου βλάβη.

Σε περίπτωση προσαγωγής στο Α.Τ., παρότι έχεις τα απαραίτητα έγγραφα:

Τη στιγμή της σύλληψης/προσαωγής, φώναξε δυνατά και καθαρά το ονοματεπώνυμό σου και την τυχόν συλλογικότητα (σύλλογο, πολιτική οργάνωση, σωματείο κλπ) στην οποία συμμετέχεις, και ότι σε συλλαμβάνουν άδικα (π.χ. Με λένε Γιάννη Παπαδόπουλο, είμαι μέλος του συλλόγου φοιτητών νομικής και με συλλαμβάνουν άδικα!). Να επαναλαμβάνεις τα παραπάνω συνέχεια, απευθυνόμενος στον κόσμο γύρω σου, μέχρι να σε μεταφέρουν στο περιπολικό. Η εμπειρία έχει δείξει ότι συχνά, αυτή η συμπεριφορά οδηγεί στην άμεση απελευθέρωση του συλληφθέντος – προσαχθέντος, εξασφαλίζει δε την ειδοποίηση των οικείων και της συλλογικότητας, καθώς επίσης και νομική βοήθεια.

Ζήτησε να μάθεις την αιτία της προσαγωγής σου.

Δήλωσε στους αστυνομικούς ότι παρανομούν, παραβιάζουν τα συνταγματικά σου δικαιώματα.

Ζήτησε τα ονόματα των αστυνομικών που σε συλλαμβάνουν ώστε να γνωρίζεις ποιους θα καταγγείλεις για παράνομη σύλληψη και παράνομη κατακράτηση (ακόμη και αν τελικώς δεν το κάνεις).

6. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΥΛΛΗΨΗΣ

Α. ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ.

1. Απαίτησε να μάθεις για ποιο συγκεκριμένα αδίκημα σε συλλαμβάνουν.

2. Ακολούθησε την συμπεριφορά που εκτέθηκε προηγουμένως. Π.χ. Δεν έχω κάνει καμία παράνομη πράξη. Είμαι ο/η…. μέλος του σωματείου/συλλόγου/πολιτικής οργάνωσης κλπ, και με συλλαμβάνουν άδικα.

(Συνήθως οι συλλήψεις είναι τυφλές. Με τον παραπάνω τρόπο ενημερώνεται ο κόσμος ότι γίνονται συλλήψεις, ειδοποιούνται δικηγόροι κλπ, ακολουθεί η έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης των διαδηλωτών και οι αστυνομικοί λαμβάνουν υπ’ όψη τους ότι γνωρίζεις τα δικαιώματά σου και προτίθεσαι να τα ασκήσεις, άρα είναι πιο προσεκτικοί και λιγότερο βίαιοι).

Β. ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ

Φρόντισε να μην απαντήσεις σε καμία ερώτηση των αστυνομικών, ούτε καν να εμπλακείς σε «φιλική κουβεντούλα». Οτιδήποτε πεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου ή εναντίον άλλων.

Ανταλλάξτε στοιχεία με τους άλλους συλληφθέντες, ώστε να ενημερωθεί εγκαίρως η Ομάδα Νομικής Βοήθειας σε περίπτωση που κάποιος αφεθεί ελεύθερος πιο νωρίς από τους άλλους.

Ενημέρωσε τους άλλους συλληφθέντες για την ύπαρξη Ομάδας Νομικής Βοήθειας και για τα δικαιώματά τους, σε περίπτωση που δεν τα γνωρίζουν. Διαμόρφωσε κατά το δυνατόν ατμόσφαιρα αλληλεγγύης, και συλλογικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων σας.

Γ. ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Φρόντισε να ενημερωθείς αν κατηγορείσαι για κάτι ή αν πρόκειται για απλή προσαγωγή. Σε κάθε περίπτωση απαίτησε την άμεση επικοινωνία με δικηγόρο.

Στην περίπτωση της προσαγωγής, πίεσε για την άμεση απελευθέρωσή σου, ως εξής:

Σε κάθε αστυνομικό που περνά από μπροστά σου καθώς στέκεσαι και περιμένεις, επαναλαμβάνεις απαιτητικά τα παρακάτω.

1. Διαμαρτύρομαι για την παράνομη κατακράτησή μου και απαιτώ να αφεθώ αμέσως ελεύθερος.

2. Απαιτώ να επικοινωνήσω με το δικηγόρο μου τώρα αμέσως.

3. Γνωρίζω τα δικαιώματά μου και σκοπεύω να τα ασκήσω. Απαιτώ το όνομα των υπευθύνων για την παράνομη κατακράτησή μου προκειμένου να υποβάλω μήνυση.

4. Παρακίνησε και τους υπόλοιπους προσαχθέντες να κάνουν το ίδιο.

Μη θεωρήσεις δεδομένο ότι η «υπομονετική» στάση σου κατά τις ώρες της αναμονής θα σε βοηθήσει να ξεμπερδέψεις. Συνήθως, η αστυνομία συλλαμβάνει δεκάδες ανθρώπους χωρίς να τους ενημερώσει για την αιτία, τους χαρακτηρίζει όλους προσαχθέντες και μετά από πολλές ώρες, αποδίδει αδικήματα στους περισσότερους από αυτούς.

Θεώρησε δεδομένο, ότι καθώς εσύ θα πιέζεις μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα για την απελευθέρωσή σου, έξω από αυτό θα διαμαρτύρονται δικηγόροι για τον ίδιο λόγο και θα οργανώνονται εκδηλώσεις συμπαράστασης από τους υπόλοιπους διαδηλωτές. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ.

Σε περίπτωση σύλληψης και απαγγελίας κατηγοριών, κεντρική συμβουλή που πρέπει να διέπει όλη σου τη στάση είναι η ερμητική σιωπή σε οποιαδήποτε προσπάθεια των αστυνομικών να σε προσεγγίσουν. Δεν απαντάς σε άλλες ερωτήσεις, πέραν των στοιχείων ταυτότητας (π.χ. ούτε καν αν έχεις αδέλφια, πού εργάζεσαι κλπ.) και γενικά διατήρησε μία αποστασιοποιημένη στάση (αρνήσου κέρασμα καφέ κλπ.). Απαίτησε την επικοινωνία σου με συνήγορο. Αρνήσου να απολογηθείς προανακριτικά χωρίς δικηγόρο.

Αν παρά ταύτα, επιλέξεις να απολογηθείς χωρίς δικηγόρο, είναι χρήσιμο, να δώσεις προανακριτική κατάθεση με το παρακάτω περιεχόμενο: «Συμμετείχα σε ειρηνική διαδήλωση όπως δικαιούμαι από το ελληνικό σύνταγμα. Δεν διέπραξα καμία παράνομη πράξη. Η σύλληψή μου είναι απολύτως παράνομη, το ίδιο και η κράτησή μου. Προτίθεμαι να υποβάλω μήνυση και γι’ αυτό ζητώ να μου ανακοινωθούν τα ονόματα των υπευθύνων. Αναλυτικά θα απολογηθώ ενώπιον των δικαστικών αρχών».

Αρνήσου να απαντήσεις σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη ερώτηση, πλην των παραπάνω αναφερόμενων ως εξής: «Αρνούμαι να απαντήσω δεδομένου ότι μετά την παράνομη σύλληψή μου για δήθεν αδικήματα τα οποία ουδέποτε διέπραξα, αμφιβάλω για την νόμιμη διεξαγωγή προανάκρισης από την αστυνομία. Επιφυλάσσομαι και πάλι να απαντήσω ενώπιον των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών.»

Ακόμα και αν κρίνεις ότι κάτι μπορεί να διευκολύνει τη θέση σου, έχεις κάθε χρονικό περιθώριο να το καταθέσεις αργότερα, αφού θα έχεις μιλήσει με δικηγόρο και τους οικείους σου.

Μην δέχεσαι τίποτα πόσιμο ή φαγώσιμο εκτός από συσκευασμένα είδη (π.χ. μπουκάλι νερό, κρουασάν κλπ.). Επίσης δεν υπογράφεις κανένα έγγραφο χωρίς την παρουσία δικηγόρου, με εξαίρεση το έγγραφο της προανακριτικής σου απολογίας, εφόσον έχεις απολογηθεί με τη θέλησή σου και εφόσον έχει το παραπάνω περιεχόμενο.

Βασικά δικαιώματα στο αστυνομικό τμήμα:

1. Έχεις δικαίωμα να ζητήσεις το έντυπο με τα δικαιώματά σου στη μητρική σου γλώσσα.

2. Έχεις δικαίωμα να κάνεις ένα επιτυχημένο τηλεφώνημα. Αν ειδοποιήσεις την Ομάδα Νομικής Βοήθειας, δώσε μας κάποιες απαραίτητες πληροφορίες (ονοματεπώνυμο, τμήμα που κρατείσαι, πού και πότε συνελήφθης, υπηκοότητα και σε ποια γλώσσα συνεννοείσαι).

3. Έχεις δικαίωμα να επιλέξεις δικηγόρο της αρεσκείας σου. Σε περίπτωση που επικοινωνήσεις με την Ομάδα, θα φροντίσουμε να έρθει δικηγόρος το συντομότερο. Επίσης μπορούμε να ειδοποιήσουμε δικηγόρο της επιλογής σου, εφόσον μας δώσεις τα στοιχεία του.

4. Μπορούν να σου αφαιρέσουν όλα τα κινητά αντικείμενα (π.χ. ρολόι, κινητό, χρήματα, κλειδιά). Έχεις δικαίωμα να απαιτήσεις τη σύνταξη σχετικού καταλόγου. Παράδωσε το κινητό μόνο αφού αφαιρέσεις την κάρτα και σε κάθε περίπτωση αποενεργοποίησέ το.

5. Αν είσαι γυναίκα, απαίτησε να σου γίνει σωματική έρευνα από γυναίκα αστυνομικό.

6. Αν έχεις τραυματιστεί, απαίτησε: 1) Την άμεση μεταφορά σου σε νοσοκομείο, ακόμη και στην περίπτωση φαινομενικά ελαφρού τραυματισμού. Ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις την εξέλιξη μιας σωματικής βλάβης και επιπλέον περιφρουρείς τη σωματική σου ακεραιότητα από τυχόν νέες επιθετικές διαθέσεις κάποιου αστυνομικού. 2) Την εξέτασή σου από ιατροδικαστή και την έκδοση σχετικής γνωμάτευσης.

Η αστυνομία οφείλει να σε οδηγήσει το συντομότερο δυνατό στον εισαγγελέα, σε κάθε περίπτωση εντός 24 ωρών. Αν παρέλθει ένα 24ωρο από τη σύλληψή σου χωρίς να έχεις οδηγηθεί στον Εισαγγελέα, απαίτησε να αφεθείς ελεύθερος, ακόμη και αν σου έχουν αποδοθεί κατηγορίες.

Δ. ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

Ο Εισαγγελέας σου απαγγέλλει κατηγορίες και:

Α. Θα σε παραπέμψει να δικαστείς με την αυτόφωρη διαδικασία εάν η κατηγορία είναι πλημμέλημα ή

Β. Θα σε παραπέμψει σε Ανακριτή εάν η κατηγορία είναι κακούργημα.

7. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΦΟΥ ΑΦΕΘΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ Η ΣΥΛΛΗΨΗ

Ειδοποίησε τους οικείους σου ότι είσαι ελεύθερος/η και την Ομάδα Νομικής Βοήθειας (για την κατηγορία που τυχόν σου απαγγέλθηκε, για άλλα άτομα που τυχόν κρατούνται ακόμα). Μην «φλυαρείς» για τις πράξεις σου ούτε στους οικείους σου, δεν σε εξυπηρετεί σε τίποτα και μπορεί να σε ακούσουν και «λάθος άνθρωποι».

Σε περίπτωση που έχεις κακοποιηθεί, φρόντισε να εξεταστείς σε δημόσιο νοσοκομείο και ζήτα αντίγραφο της γνωμάτευσης.

8. ΜΑΡΤΥΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΕΝΩΠΙΟΝ

Από την στιγμή που θα προσαχθείς σε αστυνομικό τμήμα να ξέρεις ότι οτιδήποτε καταθέσεις για τον εαυτό σου η τρίτο μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου ή να επιβαρύνει χωρίς τη θέλησή σου ανθρώπους που πιθανόν να είναι αθώοι.

Μην ξεχνάς: η γνώση είναι δύναμη! Σκοπός τους είναι να μας τρομοκρατήσουν. Όμως, σ’ αυτούς τους καιρούς, καθένας από μας, σε κάθε στιγμή, από τη διαδήλωση, μέχρι την αντιμετώπιση της κρατικής καταστολής, δεν παύει να είναι ενεργό κομμάτι του κινήματος…

left.gr

ΠΡΕΖΑ TV

19-2-2013

EL SISTEMA

	http://www.exandasdocumentaries.com/index.php   . Ένα απόγευμα του 1975 σ’ ένα γκαράζ του Καράκας της Βενεζουέλας, ο 36χρονος τότε καθηγητής μουσικής και οικονομολόγος José Antonio Abreu ξεκίνησε μια σταυροφορία που φαινόταν απολύτως ουτοπική. Να σώσει όσα περισσότερα παιδιά μπορεί από τη φτώχεια, τους δρόμους και την εγκληματικότητα, μαθαίνοντάς τους, δωρεάν, κλασσική μουσική και κάνοντάς τα μέλη μιας κλασσικής συμφωνικής ορχήστρας. "Τίποτα σαν την πρώτη πρόβα", αναπολεί ο μαέστρος Abreu, 74 ετών σήμερα. "Είναι η στιγμή που θυμάμαι με μεγαλύτερο πάθος. Τα υπόλοιπα ήταν μια μεγάλη καθημερινή συγκίνηση". Σε εκείνη την πρώτη πρόβα ήρθαν μόλις 11 παιδιά. Όμως ο σπόρος είχε πέσει ήδη στο χώμα, γεννώντας αυτό που θα έμενε παγκοσμίως γνωστό ως EL SISTEMA (Το Σύστημα). Ένα όργανο Παιδείας, αλλά και ταυτόχρονα ένα όπλο κατά της φτώχειας. Ένα εργαλείο κοινωνικής αλλαγής. Μια απόπειρα να αλλάξει ο κόσμος μέσω της μουσικής!

"Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη τροφής και στέγης. Φτώχεια είναι το να αισθάνεσαι Κανένας, το να στερείσαι ταυτότητας. Η μουσική, το να είσαι πρωταγωνιστής σε μια ορχήστρα, το να παίζεις, να τραγουδάς, δημιουργεί στο παιδί μια αυτοεκτίμηση, μια υγιή και ωραία περηφάνια που το βγάζει από τη φτώχεια. Γιατί το παιδί με το που παίρνει το μουσικό του όργανο, παύει αμέσως να είναι φτωχό. Ένα παιδί με ένα βιολί δεν είναι φτωχό! Γιατί το βιολί το οδηγεί σε ένα δρόμο αυξανόμενου πνευματικού πλούτου."

Jose Antonio Abreu

Ιδρυτής του EL SISTEMA

Οι παραγκουπόλεις του Καράκας θεωρούνται και όχι άδικα ως ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη του κόσμου. Οι δείκτες εγκληματικότητας έχουν εκτοξευθεί, ξεπερνώντας κατά πολύ τα θύματα από τον πόλεμο των καρτέλ στο Μεξικό, ακόμα και τους θανάτους αμάχων στο Ιράκ. Στην Βενεζουέλα των 27 εκατομμυρίων κατοίκων δολοφονήθηκαν το 2012, 21.692 άνθρωποι, δηλαδή ένας άνθρωπος κάθε μισή ώρα, κάτι που αναγάγει το φαινόμενο ως το σημαντικότερο πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση Τσάβες.

"Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φτάσει στην ψυχή και να της διδάξει την αρετή", Πλάτωνας

Σε αυτό το δύσκολο και εχθρικό περιβάλλον, όπου πρόχειρα σπίτια από τούβλα και ελενίτ λαμπιρίζουν στο ήλιο, σε μια τεράστια έκταση όσο φτάνει το μάτι περικυκλώνοντας το Καράκας από άκρη σε άκρη, ζουν περίπου 3,8 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή σχεδόν ο μισός πληθυσμός της πρωτεύουσας. Και παρόλο που η φτώχεια από το 1999 που ανέλαβε ο Τσάβες μειώθηκε σημαντικά, υπάρχουν ακόμα πολλοί που προσπαθούν να επιβιώσουν εδώ, με δύο δολάρια τη μέρα. Είναι λοιπόν αναπάντεχο αν όχι αντιφατικό, να ακούς μέσα απ' τα δαιδαλώδη στενά να αντηχούν, μελωδίες του Τσαικόφσκι, του Μάλερ και του Μπετόβεν, παιγμένες με πάθος από παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου. Καθισμένα το ένα δίπλα στο άλλο σε πολυμελείς συμφωνικές ορχήστρες εκφράζουν με νότες αυτό που οι λέξεις απέτυχαν να πουν.

"Όταν παίζω, ξεχνώ τα πάντα και βρίσκομαι σε άλλο κόσμο", λέει η 13χρονη Κίσμπερ που σπουδάζει βιολί και ζει στην Πετάρε, μια από τις μεγαλύτερες παραγκουπόλεις της Λατινικής Αμερικής, με πληθυσμό 1,5 εκατομμύριο κατοίκους. Οι γονείς της τρέμουν κάθε φορά που βγαίνει από το σπίτι. Οι πυροβολισμοί είναι συχνοί και στην γωνία του σπιτιού τους σκοτώθηκε ένας άνθρωπος. "Ξεκαθάρισμα λογαριασμών", είπαν οι αστυνομικοί. "Τα ξεχνώ όλα αυτά. Το μόνο που με νοιάζει είναι να γίνω μια πολύ καλή βιολίστρια και να καταφέρω να κάνω τ’ άλλα παιδιά να καταλάβουν ότι ναι, είναι εφικτό! Όχι δηλαδή ότι, επειδή είμαι από μια φτωχογειτονιά, θα πρέπει να’ μια για πάντα φτωχή! Εγώ ξέρω ότι με τη μουσική και το βιολί μου θα προχωρήσω μπροστά".

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την ίδρυσή του το 1975, το Σύστημα του Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου έχει εξαπλωθεί σε όλη την Βενεζουέλα, ακόμη και στις απομονωμένες τροπικές περιοχές. Όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν από τη χώρα στήριξαν το πρόγραμμα κατανοώντας την κοινωνική συνεισφορά του. Επί Τσάβες, η υποστήριξη απογειώθηκε, φτάνοντας τα 65 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.

Του Άνχελ, του έκλεψαν την τρομπέτα καθώς επέστρεφε σπίτι του στην Πετάρε. 16 χρόνων, προσπάθησε να αντισταθεί σε δύο οπλισμένους κακοποιούς που θα μπορούσαν να τον είχαν σκοτώσει. "Με άρχισαν στις μπουνιές και μου πήραν το όργανο. Πηγαίνουν και τα πουλάνε για λίγα μπολίβαρες. Φοβάμαι πως θα μου το ξανακάνουν, αλλά εγώ πρέπει να συγκεντρωθώ στη μελέτη μου και την ορχήστρα". Ο Άνχελ τα απογεύματα βγαίνει και παίζει στη γειτονιά κομμάτια του Τσαικόφσκι. "Όλοι εδώ τον εκτιμούν και τον προσέχουν πολύ", λέει η μάνα του η Άνχελα, μετανάστης από την Κολομβία που ήρθε στην Βενεζουέλα για μια καλύτερη ζωή. "Λένε πως βγάζει ασπροπρόσωπη τη γειτονιά. Και μακάρι να τα καταφέρει, να φύγει από δω γιατί ζούμε άσχημα".

Λίγο πιο μακριά στο ίδιο "μπάριο" ζει η Μαγιέλα, 16 ετών, που παίζει βιολοντσέλο. "Πηγαίνουμε με μια βιόλα, ένα βιολοντσέλο και ένα βιολί στα σχολεία της γειτονιάς και κάνουμε ένα μικρό κονσέρτο. Και προσελκύουμε περισσότερα παιδιά στο El Sistema, που θα μπορούσαν να είναι στους δρόμους και να κάνουν διάφορα. Και αυτό είναι καλό για την κοινωνία μας".

Η μητέρα της κάθεται και την ακούει όταν παίζει. Δακρύζει. "Μας δόθηκε κάτι στο οποίο φαινόταν πως δεν είχαμε δικαίωμα!", λέει.

Οι ιστορίες παιδιών που σώθηκαν χάρις στην μουσική είναι αμέτρητες. Ο Λενάρ Ακόστα στα 12 του χρόνια είχε ήδη εγκαταλείψει το σπίτι του. Έκλεβε και έπαιρνε ναρκωτικά, μέχρι την στιγμή που συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αναμορφωτήριο. "Εκεί ήρθαν κάποιοι του El Sistema και μου πρότειναν να παίξω μουσική. Εγώ νόμιζα πως με κορόιδευαν", θυμάται ο Λενάρ. "Ήθελα να παίξω τρομπέτα, αλλά δεν υπήρχε τρομπέτα. Το μόνο που είχε απομείνει ήταν ένα κλαρινέτο. Και το πήρα". Σήμερα, στα 36 του, ο Λενάρ είναι κλαρινετίστας με διεθνή καριέρα, έχει σπουδάσει οργανοποιία πνευστών με υποτροφία στη Γερμανία και είναι διευθυντής του μουσικού σχολείου Los Choros του El Sistema, το οποίο λειτουργεί στον ίδιο χώρο, εκεί όπου βρισκόταν κάποτε το αναμορφωτήριο στο οποίο ήταν κρατούμενος.

"Το Σύστημα δεν θέλει να φτιάξει μουσικούς, όπως πολλοί νομίζουν, αλλά να σώσει παιδιά και να φτιάξει νέους πολίτες για την χώρα, καλύτερους πολίτες για τη χώρα", επισημαίνει ο Εδουάρδο Μέντεζ, διευθυντής του Ελ Σιστέμα. "Το Σύστημα ψάχνει να μετατρέψει τον άνθρωπο, να του δώσει αξίες, εργαλεία, να κρατήσει τα παιδιά και τους νέους μακριά από τους δρόμους, να τους απασχολήσει γεμίζοντάς τους με γνώση. Και φυσικά αυτό μεταφράζεται σε όφελος για τους γύρω του, για τις κοινότητες. Γιατί, με το που θα μετατρέψεις ένα παιδί, αυτό το μήνυμα επίσης φτάνει και στην οικογένεια. Και η οικογένεια ενσωματώνεται στο πρόγραμμα, έρχονται στις συναυλίες. Καλούν τους γείτονες, καλούν το ξάδελφο, το θείο, είναι περήφανοι που βλέπουν το παιδί τους να παίζει".

"Η μουσική, επειδή είναι αόρατη, έχει την δυνατότητα να εισχωρεί στην ψυχή", λέει ο μαέστρος Abreu, θυμίζοντάς μου τη ρήση του Πλάτωνα. "Αλλά όχι μόνο στην ψυχή του ατόμου, αλλά και στην συλλογική ψυχή", προσθέτει.

Θυμάται πόσο δύσκολο ήταν να μετατρέψεις την κλασσική μουσική σε κάτι δημοφιλές για μαζική κατανάλωση. "Σήμερα, οι συναυλίες στη Βενεζουέλα είναι παντού γεμάτες, και όσο πιο ταπεινή η γειτονιά, τόσο μεγαλύτερος ο σεβασμός όσων παραβρίσκονται στη συναυλία. Πάντα έλεγα και εξακολουθώ να το λέω ότι η κουλτούρα για τους φτωχούς δεν μπορεί να είναι μια φτωχή κουλτούρα. Γι’ αυτό τα παιδιά και οι νέοι στο Σύστημά μας, αξίζουν τα καλύτερα μουσικά όργανα, τους καλύτερους δασκάλους και τις καλύτερες υποδομές. Ενώ όσο πιο φτωχοί είναι, τόσο πιο αντάξιοι σε αυτά τα μεγάλα, τα υψηλά επίπεδα ποιότητας".

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την ίδρυσή του το 1975, το Σύστημα του Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου έχει εξαπλωθεί σε όλη την Βενεζουέλα, ακόμη και στις απομονωμένες τροπικές περιοχές. Όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν από τη χώρα στήριξαν το πρόγραμμα κατανοώντας την κοινωνική συνεισφορά του. Επί Τσάβες, η υποστήριξη απογειώθηκε, φτάνοντας τα 65 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.

Η παιδεία είναι το ισχυρότερο όπλο με τον οποίο μπορείς ν’ αλλάξεις τον κόσμο", Νέλσον Μαντέλα

Τα 11 παιδιά που εμφανίστηκαν στην πρώτη πρόβα έχουν γίνει 370.000 και προέρχονται κυρίως από τα φτωχά στρώματα του λαού. Φοιτούν σε 285 μουσικά σχολεία, τα οποία ονομάζονται "Πυρήνες". Στους Πυρήνες λειτουργούν 285 παιδικές και νεανικές συμφωνικές ορχήστρες, ενώ έχουν σχηματιστεί επίσης και 30 επαγγελματικές. Έχουν δημιουργηθεί 5.620 θέσεις εργασίας.

Τα παιδιά εγγράφονται στους πυρήνες και δηλώνουν τι όργανο θα ήθελαν να παίξουν. Το όργανο τους δίδεται δωρεάν. Οι γονείς έχουν την υποχρέωση να πληρώνουν μόλις €5 τον χρόνο ως συμμετοχή. Και εδώ αρχίζουν οι διαφορές με το κλασσικό σύστημα μουσικής εκπαίδευσης που έχουμε συνηθίσει. Ο μαθητής δεν διδάσκεται μόνος του. Βρίσκεται ενταγμένος μέσα σε μια μεγάλη συμφωνική ορχήστρα. Μαθαίνει παίζοντας. "Αυτό επιτρέπει", όπως εξηγεί ο διευθυντής του Συστήματος κ. Μέντεζ "να δημιουργηθεί, πρώτον ένα αίσθημα ευθύνης, ότι αν δεν παίξω καλά, θα πάρω στο λαιμό μου και όλους τους άλλους. Και δεύτερον, ένας υγιής ανταγωνισμός, ότι αφού ο διπλανός μου μπορεί να το κάνει, μπορώ να το κάνω και ‘γω. Με την παραδοσιακή μέθοδο, για να φτάσεις να παίξεις ένα έργο του Μάλερ με μια ορχήστρα, πρέπει να μελετήσεις πάρα πολλά χρόνια, πριν να έχεις την ευκαιρία να καθίσεις να παίξεις. Εδώ όχι. Εδώ 3 - 4 ετών παίζεις την πρώτη του Μπετόβεν, την τέταρτη και τη πέμπτη του Τσαικόφσκι, οποιοδήποτε έργο υψηλού επιπέδου και σπουδαιότητας, στα εφτά, οκτώ ή δέκα σου χρόνια το κάνεις".

Το El Sistema έχει αναδείξει μουσικούς παγκόσμιας κλάσης, ενώ μαέστροι διεθνούς κύρους από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ταξιδεύουν στην Βενεζουέλα για να διευθύνουν 17χρονα και 18χρονα ταλέντα. Η Συμφωνική Ορχήστρα Σιμόν Μπολίβαρ, η ναυαρχίδα του El Sistema, θεωρείται μια από τις 10 καλύτερες συμφωνικές στον κόσμο, κατατάσσοντας τη χώρα ανάμεσα στις μεγάλες μουσικές δυνάμεις του πλανήτη. Έχει εξαχθεί σχεδόν σε όλη τη Λατινική Αμερική, την Αυστραλία, την Ευρώπη (Γερμανία, Ιταλία, Μεγ. Βρετανία (Σκοτία), Σουηδία, Νορβηγία, Τουρκία, Φιλανδία, Δανία), και την Ασία (Νότια Κορέα, Ιαπωνία, Κίνα). Αλλά το σημαντικότερο είναι πως έχει σώσει δεκάδες παιδιά από την μιζέρια.

Ρωτώ τον μαέτρο Abreu αν πιστεύει πως έχει πετύχει τους αρχικούς του στόχους. "Όχι" μου απαντά. "Είμαστε στο δρόμο για να τους πετύχουμε. Μας λείπει ακόμη πολύς δρόμος... Για μένα, μόλις αρχίζουμε..."

 

Σενάριο, Σκηνοθεσία, Επιτόπια Έρευνα: Γιώργος Αυγερόπουλος