Έφυγε ο Θύμιος Καρακατσάνης

Για τη γειτονιά των αγγέλων έφυγε σήμερα ο 72χρονος ηθοποιός και σκηνοθέτης Θύμιος Καρακατσάνης, ο οποίος αντιμετώπιζε χρόνια και σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία είχαν επιβαρυνθεί τον τελευταίο καιρό από το σάκχαρο.
Ο Θύμιος Καρακατσάνης γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1940 στα Ταμπούρια του Πειραιά. Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, όπου από το 1960 εργάζεται συνεχώς στο θέατρο, αρχικά ως βασικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης και εν συνεχεία στο ελεύθερο θέατρο.
Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα στις Ιουλίου 9/7 στις 11.30 το πρωί από το νεκροταφείο Παιανίας.

Παρακράτος παρακολουθούσε στην Αθήνα δημοσιογράφο του Reuters

Για παρακολούθηση από άνδρες ιδιωτικής εταιρείας στην Ελλάδα, του δημοσιογράφου του Reuters Stephen Grey κάνει λόγο σε σημερινό δημοσίευμα του το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters.
Υπενθυμίζεται ότι ο δημοσιογράφος του Reuters είχε αναπαράξει δημοσιεύματα του www.koutipandoras.gr και του περιοδικού HOT DOC στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, τα οποία αναφέρονταν στις δραστηριότητες του προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς Μιχάλη Σάλλα.
Αναλυτικά το δημοσίευμα του Reuters έχει ως εξής:
Μια ιδιωτική ομάδα ασφαλείας μισθώθηκε για να ακολουθήσει και να φωτογραφήσει τον ειδικό απεσταλμένο του Reuters, ο οποίος έχει γράψει μια σειρά άρθρων αποκαλύπτοντας κακοδιαχείριση σε ελληνικές τράπεζες.
Ο Stephen Grey, ο οποίος ήταν στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα για περαιτέρω αναφορά επί του θέματος, ακολουθήθηκε σε μια συνάντηση σε ένα κτίριο στην πόλη στις 20 Ιουνίου.
Ο αγνώστων στοιχείων παρατηρητής περίμενε για μια ώρα και ένα μισό μέχρι να έρθει ο Grey. Στη συνέχεια ακολούθησε τον Grey στο γραφείο του στο Reuters στην Πλατεία Συντάγματος στο κέντρο της πόλης, όπου ο παρατηρητής ενώθηκε με ένα δεύτερο άνδρα ο οποίος έφτασε σε μια μοτοσικλέτα.
Οι δύο άνδρες παρακολούθησαν το γραφείο για περισσότερο από μία ώρα, όπως το ανέφερε προσωπικό ασφαλείας του Reuters.
Το βράδυ, o Grey πραγματοποιήθηκε συνάντηση στον κήπο ενός ξενοδοχείου, με δύο άτομα, ένας εκ των οποίων ήταν ο Τάσος Τέλλογλου, ένας Έλληνας ερευνητής δημοσιογράφος.
Καθώς μιλούσαμε, ένας άνδρας μπήκε στο ξενοδοχείο, τραβήξε μια φωτογραφία του Grey και των συντρόφων του μέσα από ένα παράθυρο. Ο Τέλλογλου αντιλήφθηκε το φωτογράφο τον οποίο καταδίωξε από το ξενοδοχείο και το φουαγιέ. Όταν ο Τέλλογλου τον έπιασε, ο άνθρωπος του είπε ότι τον είχαν πληρώσει για να παρακολούθησει τον Grey.
Τους έδωσε το όνομα μιας παράνομης ιδιωτικής εταιρίας ασφάλειας που, όπως είπε, είχε οργανώσει το έργο και τον πλήρωνε 100 ευρώ ανά ημέρα. Δεν ήταν ξεκάθαρο ποιος είχε αναθέσει τη δουλειά στην εταιρεία ασφαλείας.
Ο Grey και o Τέλλογλου ανέφεραν το περιστατικό στην ελληνική αστυνομία.
Ο άνθρωπος που εγκλώβισε ο Grey στο ξενοδοχείο είπε επίσης ότι η εταιρία του είχε εμπλακεί στη λήψη φωτογραφιών τoυ Grey, του Τέλλογλου και του Νικόλαου Λεοντόπουλου – ενός ανεξάρτητου δημοσιογράφος που εργάζεται για το Reuters σχετικά με την έρευνα στις τράπεζες – όταν είχαν προηγουμένως συναντηθεί σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο.
Δεν έχεις ιδέα πόσα πολλά κάναμε είπε ο άντρας στον Τέλλογλου. Οι φωτογραφίες από το νοσοκομείο δημοσιεύτηκαν στα ελληνικά blogs. Αυτή τη χρονιά, το Reuters δημοσίευσε έρευνες του Γκρέι για 2 τράπεζες στην Ελλάδα, την Proton και την Πειραιώς, αλλά και τη Marfin Λαϊκή Τράπεζα στην Κύπρο, που έχει ένα μεγάλο παρακλάδι στην Ελλάδα. Η Marfin πλέον έχει μετονομαστεί σε Cyprus Popular Bank.
Η Πειραιώς μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ελλάδας, έχει καταθέσει μήνυση κατά του Reuters, διεκδικώντας 50 εκ. Ευρώ (62 εκ. Δολάρια) για ζημιές που προκλήθηκαν μετά το δημοσίευμα του Reuters στο οποίο αναφέρονται μια σειρά από συναλλαγές (αγορές ακινήτων) μεταξύ της τράπεζας και εταιρειών που ανήκουν στην οικογένεια Σάλλα.
Ερωτηθείσα η Τράπεζα Πειραιώς αν παρακολουθούσε το δημοσιογράφο Stephen Grey εκπρόσωπος της τράπεζας απάντησε ότι «θεωρεί την ερώτηση προσβλητική και ενδεχομένως δυσφημιστική και λόγω του ότι η τράπεζα βρίσκεται σε νομική διένεξη με το πρακτορείο Thomson Reuters δεν θέλει να σχολιάσει περαιτέρω»
Οι εκπρόσωποι της προηγούμενης διοίκησης των τραπεζών Marfin και Proton ( στις οποίες αναφερόταν το δημοσίευμα) αρνήθηκαν κάθε ανάμειξη στην παρακολούθηση του δημοσιογράφου.

Το μυστήριο των UFO στο βυθό της Βαλτικής θάλασσας

Το περασμένο καλοκαίρι στη Βαλτική θάλασσα ανακαλύφθηκε ένα UFO. Στις αρχές αυτού του μήνα οι Σουηδοί δύτες κατάφεραν να εξετάσουν το αντικείμενο και μάλιστα το κατέγραψαν σε βίντεο.

Το σχήμα του μοιάζει με μεγάλο μανιτάρι, πάνω στο οποίο υπάρχει μια μεγάλη τρύπα σε αυγοειδές σχήμα και μερικοί μυστηριώδεις σχηματισμοί, που καλύπτονται με αιθάλη. Οι επιστήμονες επίσης διέκριναν τη μεγάλη διαδρομή φρεναρίσματος, που διένυσε το αντικείμενο.
Οι ερευνητές είπαν πως δίπλα στο αντικείμενο σταματούν να λειτουργούν όλες οι ηλεκτρικές συσκευές, ωστόσο, αν απομακρυνθούν από αυτό σε απόσταση μόλις 100 μέτρων, τότε ξεκινούν και πάλι να λειτουργούν

Οι μόρτες, οι μάγκες, ο Κουτσαβάκης και ο Μπαϊρακτάρης

Πάνε, πια, πάρα πολλά χρόνια, αφ' ότου ο Πειραιάς έπαψε νάχει μάγκες. Η ιστορία τους σταμάτησε στα 1940 με 1950, χωρίς οι τελευταίοι εκπρόσωποι του είδους να έχουν την αίγλη των πρώτων, έστω αν η «βασιλεία» τους κράτησε πάνω από 100 χρόνια. Ολα, βλέπετε, εκφυλίζονται!

Πολλοί συγχέουν το «μόρτης» με το «μάγκας». Το όνο­μα «μόρτυς», όμως, βγαίνει από την Ιταλική λέξη «μόρτο» που σημαίνει θάνατος. Οταν, τον Μεσαίωνα, είχε πέσει στην Ευρώπη το «μαύρο θανατικό», δηλαδή η χο­λέρα, στη Φλωρεντία, που εί­χε και τα περισσότερα θύμα­τα, δεν υπήρχαν πια νεκροθά­φτες για να θάψουν τους πε­θαμένους. Οι πλούσιοι κάτοι­κοι της πόλεως τότε, για να μην αφήνουν τους νεκρούς τους στους δρόμους πλήρωναν με­γάλα ποσά σ' αυτούς που θα τους έθαβαν. Ετσι, όλα τ' αποβράσματα της κοινωνίας, βρήκαν την ευκαιρία να πλουτίσουν.

Σχημάτισαν, λοιπόν, διάφορες ομάδες, που τις ονόμασαν «μορταρίες» και α­νελάμβαναν να θάβουν τους πεθαμένους Κι' από τότε η λέξη σήμαινε κακοποιό και α­λήτη, ενώ στην εποχή μας α­κούγεται συχνά, χωρίς να σοκάρει, και σημαίνει έξυπνος, πονηρός!..

Αντίθετα, η λέξη «μάγκας» έχει την προέλευση της στα η­ρωικά ελληνικά χρόνια. Κα­τά την εποχή του απελευθερω­τικού μας Αγώνα οι στρατολογούμενοι από τους οπλαρχηγούς,, διαιρούντο σε δυο ενωματίες. Κάθε ενωματία ονομαζόταν «Μάγκα» και ο αρ­χηγός της «Μάγκατζης». Ήταν τιμή και δόξα, λοιπόν, να είσαι Μάγκας ή να ανήκεις στους Μάγκες. Ξαφνικά, όμως, συνέβησαν τα γεγονότα που έδωσαν κα­κή σημασία στη λέξη: Στις 7 Δεκεμβρίου 1831, οι πληρε­ξούσιοι της «εν Αργει Εθνι­κής Συνελεύσεως», ήρθαν στα χέρια και χωρίστηκαν σε δυο κόμματα. Ο Ιωάννης Κωλέτης, τότε, ακολουθούμενος α­πό πολλούς πληρεξουσίους και οπλαρχηγούς Στερεοελλαδίτες, άρχισε να στρατολογεί οπλοφόρους για να πάει στο Ναύπλιο να καθαιρέσει τον Αυγουστίνο Καποδίστρια. που, μετά τη δολοφονία του αδελφού του, είχε αναγνωρισθεί από το αντίθετο κόμμα, Κυ­βερνήτης της Ελλάδος.

Ο Κωλέτης στρατολογού­σε κάθε άτακτο στοιχείο κι' έτσι δημιούργησε ένα μπουλούκι από κακοποιούς, που έκα­ναν τόσες αταξίες και κλε­ψιές, ώστε οι άλλοι Μάγκες των διαφόρων οπλαρχηγών ονόμασαν - κατ' ευφημισμό — τους Μάγκες του Κωλέτη «Μοσχομάγκες», αντί Βρωμομάγκες. Ετσι, όλοι οι οπα­δοί του Κωλετικού κόμματος πήραν τ' όνομα Μοσχαμάγκες και το κόμμα του Μοσχομαγκιτικό.

Με τον καιρό όταν στα 1843, ο Κωλέτης σχημάτισε Κυβέρνηση, μάγκες και μοσχομάγκες ονομάστηκαν ό­λα τα χαμίνια που εύρισκαν άσυλο στα διάφορα υπόγεια, και στους «τεκέδες».

Υπήρχαν, λοιπόν, τριών λο­γιών ……..κακοποιοί την εποχή ε­κείνη : οι Μόρτες, οι Μάγκες και οι Μοσχομάγκες. Λίγο αρ­γότερα, προστέθηκαν σ' αυ­τούς οι Νταήδες και οι Αντάμηδες, που ήταν, όμως, πα­ρακλάδια των πρώτων. Οι τελευταίοι έκαναν δικό τους «σινάφι» που τρομοκρατούσαν τα «πέριξ» με κλεψιές……μαχαιρώματα και φόνους καιμμιά φορά. Για να περάσει κανείς βράδυ από τις γειτονιές τους (Δραπετσώνα, Χατζηκυριάκειο, Καμίνια) — αν δεν ήταν κάτοικος της συνοικίας— έπρεπε να πληρώσει τον απα­ραίτητο φόρο. Αν ήταν φτωχαδάκι, περιορίζονταν μόνο στην καπνοσακούλα του. Αν καταλάβαιναν, όμως, ότι τόλεγε η τσέπη του δεν του άφηναν τίποτα. Του έπαιρναν πορτοφόλι, ρολόϊ, αλυσίδα, μπαστούνι καπέλο και ακό­μα σακάκι, παντελόνι και παπούτσια. Όλο αυτό το «πλιάτσικο» το εύρισκες την επομένη στα παλιατζίδικα, να πουλιέται σε «τιμή ευκαι­ρίας» !

Όλοι αυτοί εχρησιμοποιούντο από τα διάφορα κόμματα ως μπράβοι και τραμπούκοι. Φορούσαν ειδική περιβολή, μαύρο στενό παντελόνι, μεσάτο σακάκι, που περνούσαν μόνο το ένα του μανίκι, κόκκινο ζωνάρι, που άφηναν τη μια του άκρη να σέρνεται, πολύ μυτερό μποτίνι με κουμπιά στο πλάϊ και ψηλό τακούνι, σκληρό «καβουράκι» πάνω σε λαδωμένες αφέλειες και μπαρμπέτες, χοντρό δαχτυλίδι από ασήμι με νεκροκεφαλή στη μέση και κομπολόΐ.

Μερικοί έβαζαν και σκουλαρίκι στο αριστερό τους αυτί. Κάτι που κάνουν και σήμερα 2009 πολλοί άνδρες. Ακόμα και το βάδισμά τους ήταν ιδιόρρυθμο: Έκαναν μικρά και πηδηχτά βήματα κι' έγερναν ολόκληροι από το δεξιό πλευρό. Όσο δε πιο βραχνή ήταν η φωνή τους, τό­σο και πιο «σκληροί» άντρες εθεωρούντο.

Τα πραγματικά τους ονόμα­τα είχαν εξαφανισθεί. Όλοι είχαν παρατσούκλια: Ο Βρα­χνός, ο Αράπης,, ο Αγγινάρας, ο Μάπας, ο Κεφτές, ο Στραβαρίδας, ο Χηρογιός, ο Μαχαιράκιας, ο Σουγιάς και άλλα.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΗΣ

Από τους πιο ονομαστούς μάγκες του Πειραιά ήταν ο Δημήτρης Κουτσαβάκης. Γεννήθηκε από πατέρα μάγκα και αργότερα έγινε βαρκάρης. Ό Κουτσαβάκης ήταν πασίγνωστος στον Πειραιά και τον έτρεμαν όλα τα λι­μάνια της περιοχής.

Τον Απρίλιο του 1864 κατετάγη στο Ιππικό, με τον Διονύση Διονυσιάδη αργότερα ιδρυτή του ομώνυμο Θεάτρου, τον επιλεγόμενο «το παιδί της χήρας».

Έτσι, ο Κουτσαβάκης, ιππεύς τώρα του Στρατού, έγινε αρχηγός παρέας αποτελού­μενης από τον Διονυσιάδη. τον Μπεκάτσα, τον Αϊβαλιώτη. τον Γκράβιζα και τον Ψαρώνη, που κατέβαιναν κάθε τόσο στην Αγορά και στις συνοικίες κι' έσπαζαν στο ξύ­λο τους πρώην... συναδέλ­φους τους!

Η αστυνομία τους υποβοηθούσε ή μάλλον έκανε τα στραβά μάτια. Κατά τα άλ­λα, ήταν καλοί στρατιώτες, ντυμένοι πάντα καθαρά και κομψά, πειθαρχικότατοι στους ανωτέρους τους κι' όταν δεν είχαν υπηρεσία, πήγαιναν στις διάφορες μικροταβέρνες, έ­πιναν τη ρετσίνα τους κι' έ­λεγαν τα τραγουδάκια τους.

Ό Κουτσαβάκης είχε περίφημη φωνή κι' έπαιζε θαυμά­σια κιθάρα. "Οταν τραγου­δούσε, σώπαιναν όλοι για ν' ακούσουν την «κελαϊδίστρα» του. Στις γειτονιές μισάνοι­γαν τα «γρυλιά» των παραθύ­ρων κι' οι κοπέλες αναστέ­ναζαν.

Οταν απολύθηκε από το Στρατό, ο Κουτσαβάκης, έγινε βαρκάρης, παντρεύτηκε κι' έ­κανε παιδιά, που τα σπούδα­σε. Πέθανε γέρος και φτωχός στον Πειραιά. Οι συνάδελφοί του, βαρκάρηδες, τον έθαψαν με συνεισφορά. Αφησε, όμως, κληρονομιά περίβλεπτη... Το όνομά του σε όλους τους ψευτοπαλληκαράδες του μέλλον­τος ενώ αυτός, τουλάχιστον, είχε καρδιά...

Στο μπαρ " ΜΑΡΚΟΣ" στα Ασπρα Χώματα Παλαιάς Κοκκινιάς, Στράτος, Μάρκος, Μπάτης, Δεληάς, η κομπανία "ΤΕΤΡΑΣ".

Οι τελευταίοι μάγκες του Πειραια, ήταν κυρίως όσοι έπιασαν στα χέρια τους το «μπουζούκι»: Ο Βαμβακάρης, ο Μπάτης, ο Κερομύτης, ο Γκόγκος, ο Παναγιώτης Τούντας,ο Σ. Περιστέρης, ο Ανέστης Δελιάς, ο Παπαιωάννου και τόσοι άλλοι. Αλλά αυτοί ήταν αριστοκράτες μάγκες. Γι' αυτό ίσως και η «μαγκιά», με την παλιά της έννοια, εκφυλίστηκε!

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗΣ

O Δημήτρης Mπαϊρακτάρης αξιωματικός του Στρατού διορίστηκε από τον Xαρίλαο Tρικούπη, διευθυντής της αστυνομίας για να καθαρίσει την Aθήνα από τα κακοποιά στοιχεία. Oι Aθηναίοι του 1890 στέναζαν από τους τραμπούκους, τους μάγκες, τους ληστές αλλά και τους γραφικούς…… «κουτσαβάκηδες» που είχαν το άντρο τους στη συνοικία του Ψυρρή, όπου κανείς δεν τολμούσε να μπει. Oύτε κι αυτή η αστυνομία! Αλλά ο Mπαϊρακτάρης με τον βούρδουλα στο χέρι και μερικούς αστυφύλακες τσάκισε τους κακοποιούς μέσα στο άντρο τους. Tους έκοβε το μανίκι, που δεν φορούσαν ποτέ για να χειρίζονται με ευκολία το μαχαίρι, ψαλίδιζε τις μύτες των παπουτσιών αλλά και το μισό μουστάκι. Aυτό ανάγκαζε τους μάγκες κουτσαβάκηδες να εξαφανιστούν από την πιάτσα για μεγάλο διάστημα έως ότου μεγαλώσει το μουστάκι.

Κατά τους Oλυμπιακούς του 1896 έφερε τους κλέφτες πορτοφολάδες στο φιλότιμο και δεν έγινε καμιά κλοπή για να μην ρεζιλευτεί η Eλλάδα. Tους έκανε αστυνόμους και κυνηγούσαν τους ξένους πορτοφολάδες!

O Mπαϊρακτάρης ηταν τολμηρός, δίκαιος και σκληρός, άνθρωπος του καθήκοντος. Xαστούκισε μάλιστα έναν κομματάρχη του Tρικούπη όταν του ζήτησε να βγάλει από το κρατητήριο κάποιον εγκληματία που ήταν του κόμματος.
Στα «Παρκερικά» ξυλοκόπησε δυο Αγγλους ναύτες και τους πέταξε στη θάλασσα γιατί πείραξαν μια Eλληνίδα. Εκείνος έπεισε τον Tρικούπη να ψηφίσει το νόμο για τα πνευματικά δικαιώματα των συγγραφέων.

Eξιχνίασε με πρωτότυπο τρόπο πολλά εγκλήματα που διαπράχτηκαν στην Aθήνα, και συνέβαλε στην αντιμετώπιση των γυμνιστών στο Φάληρο.

Βασίλης Κουτουζήςwww.koutouzis.gr .

Δημοσιογράφος ερευνητής

Γιατί σκοτώθηκαν όλοι οι Τούρκοι που ανέβηκαν στα Ίμια

Το πιο σκοτεινό γεγονός της κρίσης στα Ίμια που έφερε Ελλάδα και Τουρκία ένα βήμα πριν τον πόλεμο στο Αιγαίο το Γενάρη του 1996, είναι ο ομαδικός θάνατος των 12 τούρκων κομάντος που ανέβηκαν στα Ίμια τη νύχτα εκείνη. Δεκαεπτά ημέρες μετά τη νύχτα των Ιμίων οι 12 τούρκοι κομάντος ξεκινώντας....





από το ναύσταθμο του Ακσάζ κοντά στη Σμύρνη μ' ένα ελικόπτερο τύπου S-70A Black Ηawk, θα βρουν όλοι οικτρό θάνατο καθώς το ελικόπτερό τους συνετρίβη στο έδαφος μετά από μία ξαφνική έκρηξη.

Για πρώτη φορά σήμερα αποκαλύπτεται το μεγάλο μυστικό για το θάνατο των τούρκων κομάντος, που είχαν ανέβει στα Ίμια, ήξεραν πολλά για την ιστορική εκείνη νύχτα και έπρεπε Τούρκοι και Αμερικανοί να τους κλείσουν τα στόματα για να μη μιλήσουν ποτέ για το άγνωστο, σκοτεινό παρασκήνιο εκείνης της νύχτας που έζησαν στα Ίμια.

Ο Κώστας Χαρδαβέλλας, μετά από μία μεγάλη έρευνα σε Ελλάδα και Τουρκία αρχίζει από σήμερα τις μεγάλες αποκαλύψεις για το θέμα αυτό με συγκλονιστικά ντοκουμέντα που θα προκαλέσουν σάλο.

Σήμερα στο newsbomb.gr παρουσιάζεται το πρώτο μέρος της έρευνας αυτής.

Επιστρέφουμε 16 χρόνια πριν. 30 Ιανουαρίου 1996. Για μια βραχονησίδα στο Αιγαίο, Ελλάδα και Τουρκία είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη λίγο πριν ξεσπάσει ο Αρμαγεδδών του πολέμου για τις δύο χώρες.

Ξαφνικά, μέσα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, εμφανίζονται δύο φουσκωτά του τουρκικού ναυτικού, με πάνοπλους καταδρομείς που έχουν εντολή να ανέβουν στη βραχονησίδα Ίμια και να την καταλάβουν.

Η κωδική ονομασία της ομάδας των Τούρκων καταδρομέων είναι η λέξη «Καρντάκ». Έτσι αποκαλούν τα Ίμια οι Τούρκοι.

Αρχηγός των κομάντος είναι ο υπολοχαγός Ζέκι Σεν. Τα ελληνικά πολεμικά πλοία που βρίσκονται γύρω από τα Ίμια παρακολουθούν την αποβατική ενέργεια των Τούρκων και ενημερώνουν αμέσως την ελληνική ηγεσία. Σε απόσταση βολής από τα ελληνικά πλοία βρίσκονται αντιτορπιλικά, φρεγάτες και υποβρύχια των Τούρκων.

Οι 12 Τούρκοι κομάντος ανεβαίνουν στην ελληνική βραχονησίδα, στήνουν τα πολυβολεία τους και παίρνουν θέσεις για απόκρουση, επίθεση των ελληνικών δυνάμεων. Όλα πια κρέμονται σε μία κλωστή.

Ο τότε αρχηγός ΓΓΕΘΑ, ναύαρχος Λυμπέρης επικοινωνεί με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη που βρίσκεται σε διαρκή συνεδρίαση με το αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων και το υπουργικό συμβούλιο και του λέει: «Δώστε μου εντολή και ισοπεδώνω μέσα σε λίγα λεπτά τα Ίμια. Έχουμε τεράστια δύναμη πυρός με τα πλοία μας».

Ο Σημίτης μένει για λίγα λεπτά αναποφάσιστος. Οι τούρκοι κομάντος έχουν απλωθεί σε όλη την έκταση της βραχονησίδας, ελληνικό ελικόπτερο με τους αξιωματικούς του ναυτικού Βλαχάκο, Καραθανάση και Γιαλοψό πετάει πάνω από τα Ίμια, φωτίζοντας τις θέσεις των Τούρκων κομάντος και δίνοντας έτσι στόχο στις ελληνικές δυνάμεις. Τα τρία παλικάρια θα σκοτωθούν λίγα λεπτά μετά με την πτώση του ελικοπτέρου τους στη φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Τις δραματικές εκείνες στιγμές χτυπά το απόρρητο τηλέφωνο του Έλληνα πρωθυπουργού. Είναι ο αμερικανός διπλωμάτης, διαμεσολαβητής μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας κ. Χόλμπρουκ που λέει στον έκπληκτο Σημίτη:

«Μην τολμήσετε να χτυπήσετε τα Ίμια γιατί σε τρία λεπτά δεν θα υπάρχει ελληνικός στόλος. Οι Τούρκοι έχουν τα ακριβή σημεία που βρίσκονται τα πλοία σας στο Αιγαίο με στοιχεία που έχουν πάρει από δορυφόρο, τα αεροπλάνα τους είναι με αναμμένες μηχανές απέναντι από τα Ίμια και σε τρία λεπτά θα έχουν βουλιάξει όλα τα πολεμικά σας. Εσείς λόγω απόστασης δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα αεροπλάνα σας. Η συμφωνία μας είναι: όχι πλοία, όχι στρατός, όχι σημαίες στα Ίμια».

Κάπου εκεί τελειώνει και η κρίση στα Ίμια. Ο Σημίτης δίνει εντολή στον Λυμπέρη να μην χτυπήσει, την επόμενη ημέρα θα πει στην ελληνική Βουλή το περίφημο «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» και οι τούρκοι κομάντος μπαίνουν πάλι στα φουσκωτά τους και επιστρέφουν στα παράλια της Τουρκίας.

Εκεί, Τούρκοι δημοσιογράφοι και πολίτες τους αποθεώνουν σαν ήρωες αλλά 17 ημέρες μετά όλοι οι κατακτητές των Ιμίων θα βρουν έναν ξαφνικό, ανεξήγητο θάνατο, που για πρώτη φορά σήμερα αποκαλύπτεται ότι ήταν σχεδιασμένος για να τους κλείσει τα στόματα.

Ενα άγνωστο "ατύχημα" στο Αιγαίο>(Όταν ο Έλληνας top gun, επέστρεψε χωρίς το "πουλάκι")

Με αφορμή την συντριβή του τουρκικού F-4 στα χωρικά ύδατα της Συρίας, αναδημοσιεύουμε ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Κράμα"και αφορά ένα άγνωστο "ατύχημα" στο Αιγαίο με πρωταγωνιστές Έλληνες και Τούρκους πιλότους.

Ο σμηναγός είχε στο ενεργητικό του ήδη χίλιες διακόσιες ώρες πτήσης. Τις περισσότερες ώρες στα Mirage 2000.
Στα "γαλλάκια", όπως τα λένε οι "παλιοί". Ήταν το "Νο1" στο ζεύγος των Mirage που απογειώνονταν από την Τανάγρα, σχεδόν κάθε πρωί, για περιπολίες στο Αιγαίο ή -το συνηθέστερο- για αναχαιτίσεις Τούρκων εισβολέων. Εκείνο τον Απρίλιο του 1996, η Τουρκία είχε αυξήσει τις προκλήσεις.Πύκνωσε τις παραβιάσεις της στο Αιγαίο, αφού ο Μεσούτ Γιλμάζ, τότε πρωθυπουργός της χώρας, πίεζε για απευθείας συνομιλίες με την Αθήνα, ώστε να λυθούν"πακέτο" τα ελληνοτουρκικά. Η Τουρκία -κι αυτό το γνωρίζουν καλύτερα απ' οποιονδήποτε οι πιλότοι των ελληνικών μαχητικών- πάντοτε χρησιμοποιεί την αεροπορική της ισχύ, για να ασκήσει εξωτερική πολιτική.
Όταν στη μονάδα σήμανε το "scramble", το μόνο που ένοιαξε το σμηναγό ήταν ότι έπρεπε να απογειωθεί μέσα σε πέντε λεπτά, να βρεθεί στα 12.000 πόδια,μαζί με το "Νο 2" του σμήνους του, και να πάρει στον αέρα εντολές.Την ώρα που απογειωνόταν, φορτωμένος με δύο πυραύλους Magic, αέρος-αέρος("πουλάκια" τούς λένε οι πιλότοι), ήξερε ότι μάλλον αυτή θα ήταν η τελευταία του τέτοια αποστολή. Σε λίγες μέρες θα εγκατέλειπε την Τανάγρα και ταMirage και θα "ανηφόριζε" προς την Αγχίαλο, για να αναλάβει εκπαιδευτής στη σχολή Top Gun της Πολεμικής Αεροπορίας, στη Σχολή όπου οι νέοι Ίκαροι εκπαιδεύονται στις αναχαιτίσεις.

Η θεωρία

Η τεχνική της αναχαίτισης είναι καλά μελετημένη τόσο από τους Έλληνες όσο και από τους Τούρκους πιλότους.
Τα τελευταία 29 χρόνια, κάθε μέρα (με εξαίρεση κάποιες θρησκευτικές γιορτές και των δύο χωρών και δύο μήνες το καλοκαίρι) ο ένας αναχαιτίζει τον άλλον, σε όλα τα μήκη και πλάτη του Αιγαίου. Ο σκοπός είναι ο ένας να "πιάσει την ουρά" του αντιπάλου του. Να βρεθεί πίσω του και να "κλειδώσει"το στόχο του, με τους πυραύλους να σημαδεύουν. Αν αυτές είναι πραγματικές συνθήκες εναέριας μάχης, ο στόχος δεν ξεφεύγει ποτέ. Η πυροδότηση των πυραύλων από τον πιλότο γίνεται από ένα κουμπί με δύο σκάλες. Η πρώτη είναι το φωτοπολυβόλο και είναι ακίνδυνη. Παίζει το ρόλο των εικονικών πυραύλων στις αναχαιτίσεις. Με το φωτοπολυβόλο ο πιλότος "πιστοποιεί" την αναχαίτιση του εχθρού φωτογραφίζοντάς τον. Τότε ο αντίπαλος είναι, θεωρητικά,νεκρός. Όσες οι φωτογραφίες από τα φωτοπολυβόλα, τόσες και οι αναχαιτίσεις,τόσοι και οι "καταρριφθέντες" αντίπαλοι. Η δεύτερη σκάλα του χειριστηρίου είναι η μοιραία. Αυτή που πυροδοτεί πραγματικά (και όχι εικονικά)τον πύραυλο. Οι πύραυλοι Magic έλκονται από τη θερμότητα, "κολλάνε"και ακολουθούν το πιο ζεστό σημείο, τους κινητήρες του αεροσκάφους. Δεν σκάνε αμέσως, αλλά μόλις βρουν το στόχο, εκτοξεύουν χιλιάδες μικρά θραύσματα,προκαλούν φωτιά, που πυροδοτεί την έκρηξη όλου του αεροσκάφους. Η περίπτωση αστοχίας είναι ανύπαρκτη.

Το κυνηγητό

Σε φουλ εμπλοκή, οι ταχύτητες είναι από μόνες τους αιτία λιποθυμίας για τον αμύητο. Όπως και τα χρώματα και οι εναλλαγές των τοπίων. Κάτι σαν ηλεκτρονικό παιχνίδι, μόνο που εδώ το game over δεν σημαίνει ότι θα ξαναπαίξεις αν έχεις ψιλά. Ο σμηναγός είχε στην οθόνη του δύο τουρκικά F-16, που παραβίαζαν τον ελληνικό εναέριο χώρο, κάπου κοντά στη Σάμο: ένα μονοθέσιο και ένα διθέσιο εκπαιδευτικό. Στο μπροστινό κάθισμα του διθέσιου βρισκόταν ένας Τούρκος επισμηναγός, ο αρχηγός του σμήνους των τουρκικών μαχητικών, σε εκπαιδευτική πτήση μάχης στο Αιγαίο. Στο πίσω κάθισμα βρισκόταν ο εκπαιδευτής του. Οι Τούρκοι χειριστές άρχισαν να προκαλούν με επικίνδυνους ελιγμούς τα ελληνικά Mirage. Το παιχνίδι είχε φουντώσει για τα καλά.
Κυνηγητό για τέσσερα αεροσκάφη στα 14.000 πόδια, με ταχύτητα 0,9 mach (δηλαδή500 μίλια την ώρα). Τα G εκτοξεύονται στα ύψη. Το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι, ο πιλότος τα βλέπει όλα μαύρα, οι ελιγμοί δυσκολεύουν. Ένα ξενύχτι την προηγούμενη μέρα είναι αρκετό για να μην μπορεί να λειτουργήσει ένας πιλότος. Oσμηναγός απομόνωσε το διθέσιο και προσπαθούσε να το "κλείσει"στο στόχαστρό του. Ο Τούρκος προσπαθούσε να ξεφύγει ή και να κλείσει αυτός τον Έλληνα με τη σειρά του. Ένα περίεργο μπαλέτο στον ουρανό με ταχύτητες σε machκαι τεχνικές. Ο σμηναγός ήταν έμπειρος, κέρδισε το παιχνίδι σε δευτερόλεπτα, "κλειδώνοντας" την ουρά του αντιπάλου. Σε κλάσματα πάτησε το κουμπί του φωτοπολυβόλου και "έγραψε" σε φωτογραφία τον αντίπαλο. Είχε νικήσει.

Ένας Magic λιγότερος

Η προσγείωση ενός Mirage στην Τανάγρα, με έναν Magic λιγότερο, σε μια απλή αποστολή αναγνώρισης-αναχαίτισης, σημαίνει "κόκκινο" συναγερμό, πριν ακόμα οι τροχοί του μαχητικού ακουμπήσουν στο έδαφος. Όταν επέστρεψε και προσγειώθηκε, από το δεξί φτερό του έλειπε ένας πύραυλος.
Την ίδια ώρα, στο γραφείο του αρχηγού ΓΕΑ στον τέταρτο όροφο του υπουργείου Αμύνης, ο αρχηγός ετοιμαζόταν να πάει σε μια κοινωνική εκδήλωση. Από το σύστημα ενδοεπικοινωνίας που τον συνδέει με όλες τις μάχιμες μονάδες, ακούστηκε μέσα από τα "στατικά" παράσιτα: "Κύριε αρχηγέ, λαμβάνω την τιμή να αναφέρω ότι ο σμηναγός προσγειώθηκε και του λείπει ένα "πουλάκι"".Ήταν ο διοικητής της Τανάγρας, με πρόδηλη την αγωνία στη φωνή του. Σχεδόν ταυτόχρονα, ο αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα ανακοίνωνε στον αρχηγό ΓΕΑ την πτώση ενός τουρκικού F-16, ενάμισι ναυτικό μίλι νοτιοανατολικά της Σάμου.

Ατύχημα...

Μόλις ο Magic έφτασε στους κινητήρες του τουρκικού αεροσκάφους, οι δύο πιλότοι ένιωσαν το τράνταγμα. Στα δευτερόλεπτα πριν το σκάφος πιάσει φωτιά, ο εκπαιδευτής πρόλαβε να τραβήξει το μοχλό εκτόξευσης του καθίσματός του, όχι όμως και ο εκπαιδευόμενος. Το συμβάν δηλώθηκε ως ατύχημα και από την Ελλάδα,αλλά και από την Τουρκία. Οι μηχανές με τους κλειστούς ελιγμούς και την ταχύτητα των 0,9 mαch είχαν ταλαιπωρηθεί. Λογικά, κανείς δεν μπορεί, σε τέτοιες περιπτώσεις, να αποκλείσει την εκδοχή του ατυχήματος. Η μοναδική περίπτωση απόλυτης εξακρίβωσης των αιτίων πτώσης είναι να εξεταστούν τα συντρίμμια του αεροσκάφους. Το συγκεκριμένο, όμως, είχε καρφωθεί, μαζί με τον Τούρκο επισμηναγό, σε πολύ μεγάλο βάθος.
Η τουρκική εφημερίδα "Σαμπάχ", δύο εβδομάδες μετά, άφηνε υπόνοιες ότι δεν ήταν ατύχημα. Μια καναδική εταιρεία προθυμοποιήθηκε να ανελκύσει το αεροσκάφος. Τελικά, η ανέλκυση δεν έγινε. Από όλες τις πλευρές ο φάκελος έκλεισε με την ένδειξη: ατύχημα. Μπορεί και να ήταν ίδια περίπτωση ατυχήματος με τη συντριβή του Mirage F-1 του Νίκου Σαλμά, κοντά στον Αγιο Ευστράτιο; Και τότε ο αντίστοιχος φάκελος έκλεισε με την ίδια ένδειξη. Δύο μέρες μετά, ο Τούρκος πιλότος που επέζησε, ευχαρίστησε από τηλεοράσεως τους κατοίκους του νησιού που τον έσωσαν και τον περιέθαλψαν. Ένα ελληνικό C-130 τον μετέφερε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Σμύρνης.

Red Bull Flugtag 2012 athens

24-6-2012

2 ΗΛΕΚΤΡΟΛΌΓΟΙ ΚΑΙ 2 ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΊ

ΠΙΛΟΤΟΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΠΕ'Ι'ΔΗΣ ΚΑΤΑ ΚΟΣΜΟΝ ΠΑΠΑΓΙΑΣ