Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

H AOZ φορέας διάλυσης και αφομοίωσης της Ελλάδας

Θυμάστε όταν στις 10 Οκτωβρίου 2012 ο κ. Μεϊμαράκης ως πρόεδρος της Βουλής υποδεχόταν τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, τι είχε πει; Είχε πει επί λέξει: «Νομίζω ότι η περίοδος που διανύουμε, με τα μεγάλα προβλήματα στη ευρύτερη γειτονιά μας, μας υποχρεώνει να σκεφτούμε πιο ώριμα, πιο συνετά και πώς πράγματι μπορούμε να συμβάλλουμε -και οι δύο χώρες- στην ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή μας. Με αυτές τις σκέψεις σας καλωσορίζω και πάλι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και σας προσφέρω ένα αναμνηστικό δώρο που απεικονίζει ένα καράβι που μπορεί να κινείται με ελευθερία στο Αιγαίο μας.»


Τι σημαίνει αυτό; Από πότε ένα καράβι δεν κινείται με ελευθερία στο Αιγαίο; Ποιο καράβι δεν κινείται ελεύθερα στο Αιγαίο; Και γιατί να κινείται ελεύθερα; Δεν πρέπει να τηρεί τους κανόνες του διεθνούς δικαίου; Δεν πρέπει να σέβεται τα κυριαρχικά δικαιώματα στη θάλασσα του Αιγαίου; Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα στο Αιγαίο; Η ελεύθερη διακίνηση της ναυσιπλοΐας, ή η ανοιχτή απειλή που στοιχειοθετούν οι απαιτήσεις της Τουρκίας;



Για τον κ. Μεϊμαράκη και τα συμφέροντα που υπηρετεί το πρόβλημα είναι απλό: αντί για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, προέχει το άνοιγμα της θάλασσας του Αιγαίου σε όλους. Ελεύθερη θάλασσα, ή Αιγαίο με ελεύθερη κίνηση σημαίνει θάλασσα χωρίς κυριαρχικά δικαιώματα. Και μόνο αυτή η δήλωση θα αρκούσε σε άλλες εποχές να ξεσηκώσει σάλο, αλλά στις μέρες μας, σε εποχές τέτοιου γενικού ξεπουλήματος, όλα αυτά θεωρούνται απολύτως φυσιολογικά.



Το νόημα το έπιασε αμέσως ο κ. Νταβούτογλου, ο οποίος απάντησε στον Μεϊμαράκη: «Σας ευχαριστώ και για το δώρο σας που έχει συμβολικό νόημα. Εμείς πάντοτε επιθυμούμε το Αιγαίο ως μία θάλασσα ειρήνης και φιλίας , να είναι ανοικτό σε κάθε είδους συνεργασία.» Κατανοητό. Το Αιγαίο οφείλει να είναι ανοικτό σε κάθε είδους συνεργασία. Με άλλα λόγια το Αιγαίο πρέπει να είναι ανοιχτή θάλασσα χωρίς κυριαρχικά δικαιώματα, χωρίς κανόνες διεθνούς δικαίου και δικαιώματα που πηγάζουν απ’ αυτό για να επιτρέπεται κάθε είδους συνεργασία. Μόνο που δεν επιτρέπονται κάθε είδους συνεργασίες. Επιτρέπονται μόνο αυτές που σέβονται τα υφιστάμενα κυριαρχικά δικαιώματα και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Διαφορετικά έχουμε συνεργασίες όχι ανάμεσα σε ευνομούμενα κράτη στη κανόνων δικαίου, αλλά ανάμεσα σε ληστοσυμμορίες στη βάση σκοτεινών σκοπιμοτήτων. Όπως είναι οι δυο που εκπροσωπούνταν από τον Μεϊμαράκη από την μια και τον Νταβούτογλου από την άλλη.



Επειδή όμως ο ελληνικός λαός έχει επιδείξει μια κάποια ευαισθησία γύρω από τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο και επειδή δεν είναι εύκολο να ξεχάσει την προδοσία των Ιμίων, τα νεκρά παλικάρια που δεν έχουν ακόμη δικαιωθεί και χάθηκαν στο βωμό του ενδοτισμού και του «ευχαριστώ τους Αμερικάνους», τις γκρίζες ζώνες, κοκ, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να του πλασάρουν το ξεπούλημα και του Αιγαίου. Αυτός ήταν εξαρχής η ΑΟΖ.



Από την εποχή που έβγαιναν διάφοροι και φλυαρούσαν ότι με την ΑΟΖ θα σωθούμε, εμείς επιμέναμε ότι πιθανή ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης υπό τις υπάρχουσες συνθήκες εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας στους δανειστές, συνιστά έγκλημα. Οριοθέτηση ΑΟΖ υπό τις υπάρχουσες συνθήκες κατοχής και υποτέλειας σημαίνει ότι οριοθετείς το οικόπεδο για να το παραδώσεις στους δανειστές.

Φυσικά πολλοί ήταν εκείνοι που είδαν στην ΑΟΖ το «νερό του καματερού» δια πάσαν νόσον και δια πάσαν μαλακίαν. Ημερίδες και ομιλίες στήθηκαν προκειμένου γνωστοί και λιγότερο γνωστοί «επιστήμονες» να διαλαλήσουν στους αφελείς πόσο σωτήρια λύση μια πιθανή οριοθέτηση της ΑΟΖ. Κι έτσι φτάσαμε στο δια ταύτα.

Όταν ήρθε ο Ολάντ στην Ελλάδα στις 19/2/2013 ο κ. Σαμαράς άδραξε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει ακόμη περισσότερο τις προθέσεις της ντόπιας ληστοσυμμορίας που κυβερνά τον τόπο:
 
«Στο γεύμα που θα ακολουθήσει θα συζητήσουμε για τα κοινά συμφέροντα μας πάνω σε διάφορα προβλήματα, από τον φονταμενταλισμό τον ισλαμικό, από την ανάγκη σταθερότητας των μουσουλμανικών κρατών της περιοχής- ήδη η Γαλλία με την κίνηση που έκανε στο Μάλι έδωσε δείγμα σαφές της δυνατότητος που υπάρχει για περισσότερη σταθερότητα στην περιοχή- και για την ειρηνική επίλυση, όπου μπορούμε, θα συζητήσουμε των περιφερειακών κρίσεων, όπως αυτή της Συρίας, της προώθησης της λύσης για το Κυπριακό και, βεβαίως, όπως είπα και πριν, για τα τεράστια κύματα μετανάστευσης που απειλούν ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και που, θα έλεγα, δυσανάλογα επιβαρύνουν χώρες όπως η Ελλάδα. Είναι ακριβώς αυτή η λογική με την οποία στηρίζουμε την πολιτική της Γαλλίας στο Μαλί. Πολιτική η οποία δείχνει αποφασιστικότητα και ευθύνη και από την πλευρά της αλλά και για λογαριασμό ολόκληρης της Ευρώπης. Θα μιλήσουμε, ακόμα- και ήδη έχουμε ξεκινήσει τη συζήτηση αυτή- για τα ενεργειακά αποθέματα που υπάρχουν στην περιοχή και που θα αποδειχθεί ότι, όπως και στην Κυπριακή ΑΟΖ, υπάρχουν και στην Ελληνική ΑΟΖ και που είναι στρατηγικής, θα έλεγα, σημασίας για τον εφοδιασμό της Ευρώπης και θα συμβάλλουν αποφασιστικά στο να αποκτήσει η Ευρώπη τις δικές της πλουτοπαραγωγικές πηγές. Τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας βρίσκονται στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο. Αποτελούν πλουτοπαραγωγικές πηγές ευρύτερα της Ευρώπης. Το δικαίωμα να ανακηρύξει ΑΟΖ η Ελλάδα από το Δίκαιο της Θάλασσας το έχει όποτε θέλει να το κάνει. Θα το κάνουμε με τις σωστές κινήσεις που απαιτούνται. Θέλουμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα φιλικά και ειρηνικά γιατί; Γιατί, άλλωστε, είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης. Η Ελλάδα θα μπορέσει με αυτές τις πηγές της να εφοδιάζει, να γίνει κόμβος υδρογονανθράκων για ολόκληρη την Ευρώπη. Και θα έλεγα ότι αυτό αναβαθμίζει και το δικό μας ρόλο. Ήδη, έγινε η συμφωνία που είχατε ακούσει με το ΤΑΠ. Πιστεύω ότι μαζί με την Κύπρο μπορούμε να παίξουμε έναν ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στην παραγωγή υδρογονανθράκων, στον εφοδιασμό της Ευρώπης από ευρωπαϊκές πηγές, να αποκτήσει η Ευρώπη τους δικούς της υδρογονάνθρακες. Να εξαρτάται, επομένως, λιγότερο από εξαγωγές άλλων. Αυτό το υπογραμμίζουμε με κάθε τρόπο στους εταίρους μας. Ιδιαίτερα στη Γαλλία που είναι μία πολύ σημαντική ευρωπαϊκή και μεσογειακή, άλλωστε, δύναμη.»
 
Η τοποθέτηση αυτή είναι άκρως προκλητική. Καταρχάς ο κ. Σαμαράς ως τυπικός εκπρόσωπος ληστοσυμμορίας δεν μπορεί παρά να επαινέσει την στρατιωτική επέμβαση της Γαλλίας στο Μάλι, έστω κι αν μέσα στην ίδια την Γαλλία έχει καταγγελθεί ως αποικιοκρατική και ληστρική επέμβαση. Η επέμβαση αυτή μπορεί να έχει ως δικαιολογία τον ισλαμισμό, αλλά στόχο της είναι η δήμευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών μιας από τις πιο πλούσιες χώρες σε μέταλλα και άλλα στην υποσαχάρια Αφρική. Δεν πειράζει αν τυπικά την Γαλλία την κάλεσε μια χούντα που κυβερνά το Μάλι πολλά χρόνια χάρις στην στήριξη των Γάλλων, ούτε πειράζει που η στρατιωτική αυτή επέμβαση κοστίζει στον ντόπιο πληθυσμό απίστευτους αριθμούς θυμάτων ανάμεσα στους αμάχους. Ούτε φυσικά πειράζει που ο ντόπιος πληθυσμός αποδεικνύεται «αχάριστος», όπως έγραφε πρόσφατα το Economist, γιατί αντί να υποστηρίξει τους Γάλλους «πολιτισμένους» αποικιοκράτες που σφαγιάζουν όποιον ντόπιο βρουν μπροστά τους, υποστηρίζουν μαζικά τους κακούς, τους «ισλαμοφασίστες» αντάρτες.

Κι αφού ο Σαμαράς ταυτίστηκε με τον Ολάντ στην αποικιοκρατική σφαγή του Μάλι από τους Γάλλους, πέταξε και το καινούργιο. «Τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας βρίσκονται στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο. Αποτελούν πλουτοπαραγωγικές πηγές ευρύτερα της Ευρώπης.» Κι έτσι οι πολυδιαφημισμένες πλουτοπαραγωγικές πηγές του Αιγαίου παραδόθηκαν στους δανειστές. Χαρακτηρίστηκαν «ευρωπαϊκές». Όπως ήταν φυσικό ο Ολάντ ανταπέδωσε: «Είναι μία ευκαιρία για την Ελλάδα και για την Ευρώπη η ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου κάτι που μπορεί καταρχήν να βρεθεί και κατόπιν, να ακολουθήσει η εκμετάλλευσή τους και πιστεύω ότι εδώ θα επικρατήσει το Διεθνές Δίκαιο, το Δίκαιο της Θάλασσας. Αν μπορεί, βεβαίως, η Γαλλία να συνεκμεταλλευτεί με την Ελλάδα αυτά τα κοιτάσματα θα το κάνει.»

Κι έτσι πριν καν βρεθεί το οτιδήποτε στο Αιγαίο, έχει βαφτιστεί «ευρωπαϊκό» και έχει παραδοθεί στους Ευρωπαίους. Τις προάλλες (7/3) στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ο κ. Σαμαράς ήταν ακόμη πιο καθαρός: «Αλλά θα ήθελα να σας μεταφέρω στο χώρο των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών, όπου το ελληνικό ή το κυπριακό πετρέλαιο ή φυσικό αέριο είναι “Ευρωπαϊκό” φυσικό αέριο και “Ευρωπαϊκό” πετρέλαιο. Και όλοι θυμόμαστε- και το θυμάμαι κι εγώ από τη θητεία μου ως ευρωβουλευτής- ότι υπάρχει πρόβλημα έλλειψης ασφάλειας του ενεργειακού ανεφοδιασμού στην Ευρώπη. Πότε, λοιπόν, θα μιλήσει η Ευρώπη για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες; Για την Ευρώπη, για μια κοινή πολιτική, πανευρωπαϊκή; Γιατί θα πρέπει να είναι πρόβλημα μόνο για μένα, για τη χώρα μου; Υπάρχουν κάποιοι τομείς της κοινής εξωτερικής πολιτικής, που αν τους ενοποιήσουμε, αν διαμορφώσουμε μια ενιαία ευρωπαϊκή θέση θα δημιουργήσουμε όχι μόνο πιο ενισχυμένη αλληλεγγύη μεταξύ μας, αλλά και μεγαλύτερη χημεία μεταξύ μας, πολύ πιο θετική ενέργεια και ακτινοβολία για το σύνολο της Ευρώπης. Είναι, λοιπόν, σημαντικό η εξωτερική πολιτική να αποτελέσει ένα στοιχείο στη συζήτηση για την ενίσχυση της ενότητας. Και σε ευχαριστώ θερμά που το υπογράμμισες, γιατί κι εγώ το θεωρώ κρίσιμο και καίριο».

Δεν φτάνει λοιπόν που οι πλουτοπαραγωγικές πηγές του Αιγαίου χαρακτηρίστηκαν «ευρωπαϊκές», αλλά η ίδια η ΑΟΖ είναι πλέον «ευρωπαϊκή». Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Όχι τίποτε σοβαρό. Μόνο επίσημη κατάλυση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Για να οριοθετήσει κανείς ΑΟΖ οφείλει να έχει κρατική υπόσταση και να διαθέτει κυριαρχικά δικαιώματα στην θάλασσα, στον αέρα και στο έδαφος. Ευρωπαϊκή ΑΟΖ στο Αιγαίο σημαίνει ότι η Ελλάδα παραιτείται από τα κυριαρχικά της δικαιώματα, τα οποία και παραχωρεί στην ευρωένωση. Αυτό είναι άσχετο με το γεγονός ότι η ευρωένωση προχωρά ταχύτατα στην επίσημη θέσπιση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας; Όχι βέβαια. Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία είναι νέο κρατικό μόρφωμα που θα αφομοιώσει τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εθνική κυριαρχία των μελών της. Και αυτό έχει ξεκινήσει με την Ελλάδα. Η ευρωπαϊκή ΑΟΖ σηματοδοτεί την επίσημη κατάλυση του ελληνικού κράτους στο Αιγαίο προς όφελος του αναδυόμενου νέου κρατικού μορφώματος, της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.

Λίγοι κατάλαβαν που το πάει ο Σαμαράς με την ΑΟΖ, αλλά μόλις οι επιτελείς του Τσίπρα το αντελήφθησαν αμέσως χειροκρότησαν. Τσάμπα λέτε να πήγε η βεγγέρα στο Ίδρυμα Καραμανλής; Μιλώντας στον ραδιοσταθμό Real (8/3) ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε μάλιστα ότι αυτή η κίνηση του Αντώνη Σαμαρά «μπορεί να αποδειχθεί ευφυής». Και συνέχισε: «Όπως ξέρετε, εγώ αποφεύγω την εύκολη κριτική.» Αυτό είναι αλήθεια για να κάνεις σοβαρή καταλυτική κριτική, απαιτεί νοημοσύνη, γνώση και κότσια που ο κ. Σταθάκης δεν διαθέτει. «Θεωρώ ότι μπορεί να αποδειχθεί καλή η κίνηση και η επιλογή αυτή. Λέω λοιπόν ότι μπορεί να αποδειχθεί μια ευφυής κίνηση, διότι απεμπλέκει την αξιοποίηση των πηγών, που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, από το εθνικό επίπεδο. Και σε γεωπολιτικό επίπεδο μπορεί να αποδειχθεί ευφυής αυτή η κίνηση» τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Γιώργος Σταθάκης πρόσθεσε: «Στο γεωπολιτικό στοιχείο νομίζω ότι είναι μια ευφυής κίνηση, ακριβώς γιατί επιτρέπει στο ελληνικό κράτος να το απεμπλέξει από την προφανή σύγκρουση, η οποία θα το συνοδεύσει πολύ γρήγορα και πολύ άμεσα. Και βέβαια βάζει την Ευρώπη εντός ενός πλαισίου αναγκαστικού, το οποίο πρέπει να οριοθετήσει, προκειμένου να αξιοποιηθούν στη Μεσόγειο, αυτές και άλλες πιθανές πηγές που θα εμφανιστούν στο μέλλον».

Αυτό που ενθουσίασε τον κ. Σταθάκη είναι ότι δεν μπορεί αυτός και οι ομοϊδεάτες τους, ως τυπικοί Ευρωπαίοι αρχοντοχωριάτες να ασχολούνται με προβλήματα στο εθνικό επίπεδο. Αυτά είναι μπας κλας. Ο εν λόγω κύριος είναι ευρωπαϊκού επιπέδου πολιτικός και κάθε τι που οδηγεί στην διάλυση αυτού της άθλιας Ελλάδας και στην απορρόφησή της από την Ευρώπη των αποικιοκρατών, αυτός είναι μέσα. Βέβαια δεν απαιτούμε να γνωρίζει γεωπολιτική ο κ. Σταθάκης, ούτε να ξέρει ότι αυτή δεν είναι επιστήμη, αλλά μια αντιδραστική γεωστρατηγική θεωρία – που αναδείχθηκε σε κορυφαία την εποχή του ναζισμού. Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον κ. Σταθάκη. Εδώ δεν έχει ιδέα από οικονομικά που υποτίθεται ότι είναι και το αντικείμενό του, η γεωπολιτική τον μάρανε.

Το μόνο που θα ρωτήσουμε είναι το εξής: Μπορεί να μας δώσει ένα – μόνο ένα – παράδειγμα κάποιας χώρας που μετέτρεψε την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της από κορυφαίο εθνικό της ζήτημα σε πρόβλημα διεθνούς γεωπολιτικής και δεν την μετέτρεψαν οι μεγάλες δυνάμεις και οι αγορές σε κρανίου τόπου; Μπορεί να σκεφτεί – αν μπορεί να σκεφτεί έστω και λίγο – κάποιο τέτοιο παράδειγμα; Δεν υπάρχει ούτε ένα παγκόσμια. Αλλά αυτό τον κ. Σταθάκη δεν τον ενδιαφέρει. Όπως ο Σαμαράς, έτσι κι ο Τσίπρας με συμβουλάτορες σαν τον Σταθάκη δεν ασκούν πολιτική γι’ αυτή την χώρα και τον λαό της, αλλά για την «Ευρώπη», δηλαδή για τα σύγχρονα αποικιοκρατικά συμφέροντα των Ολάντ, της Μέρκελ και των άλλων. Γι’ αυτό και έχουν προγράψει την Ελλάδα, την έχουν πουλήσει ήδη και προσπαθούν να πείσουν τον λαό να αποδεχτεί τον χαμό του μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας όπου θα ζει σαν ραγιάς χωρίς να του ανήκει τίποτε. Και πρωτίστως οι πλουτοπαραγωγικές πηγές αυτής που κάποτε χαρακτήριζε ως χώρα του.
Αυτό ακριβώς που θεωρεί ο κ. Σταθάκης ως "ευφυής κίνηση", δηλαδή την απεμπλοκή της αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών από το εθνικό επίπεδο είναι το εισιτήριο για την καταστροφή και την μετατροπή της χώρας σε πεδίο σύγκρουσης αποικιοκρατών και πολυεθνικών, όπως συμβαίνει στον "τρίτο κόσμο". Όποια χώρα δεν ξέρει να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και δεν εθνικοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, δεν μπορεί να οριοθετήσει ΑΟΖ προς όφελός της. Αντίθετα μετατρέπεται σε αποικία του τρίτου κόσμου για να μπορούν οι ισχυροί με πολεμικά ή με οικονομικά μέσα να λεηλατούν τους πόρους της. Αυτή την Ελλάδα θέλουμε; Αν ναι τότε δεν έχουμε παρά να τα παραδώσουμε όλα στην «Ευρώπη» και εμείς να ψηφίσουμε Τσίπρα με την ελπίδα κάποιου άθλιου ξεροκόμματου με συνείδηση ζήτουλα.

Το Σχόλιο της Ημέρας, 9/3/2013

Τρομάζει Βρυξέλλες και Μέρκελ το φαινόμενο Μπέπε Γκρίλο

Ξέρετε την παροιμία «ρώτα τον μπάρμπα μου, τον ψεύτη»; Ε, αυτή η παροιμία ταιριάζει γάντι πρώτα και κύρια στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Προβόπουλο. Αν θες, λοιπόν, να μάθεις σε τι κατάσταση βρίσκεται η ελληνική οικονομία ρώτα τον μπάρμπα μου, δηλαδή τον διοικητή της ΤτΕ κ. Προβόπουλο που είναι κατ’ επάγγελμα και καθ’ έξιν ψεύτης, για να μάθεις. Αυτό μας λένε κατ’ ουσία κυβέρνηση και παπαγαλάκια. Κι ο κ. Προβόπουλος δεν τους άφησε παραπονεμένους. Εξέδωσε μια κατά παραγγελία Έκθεση του Διοικητή, όπως κάνει κάθε χρόνο. Στην Ομιλία του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Προβόπουλου στην 80η Ετήσια Γενική Συνέλευση των Mετόχων της, μάθαμε ότι οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας βελτιώνονται. Γιατί; Διότι: «Πριν από ένα χρόνο, πολλοί αναλυτές προεξοφλούσαν, σχεδόν ως αναπόφευκτη, τη χρεοκοπία και την έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ. Σήμερα το ενδεχόμενο αυτό έχει πλέον απομακρυνθεί και η οικονομία μπορεί να προσβλέπει σε βαθμιαία έξοδο από την κρίση. Η μεταστροφή του κλίματος οφείλεται σε μια σειρά από παράγοντες που βοήθησαν την ελληνική οικονομία να αποφύγει τον τεράστιο κίνδυνο και να επανέλθει σε τροχιά εξισορρόπησης και σταθεροποίησης.»


Καταρχάς, η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και τρία σχεδόν χρόνια – από το πρώτο μνημόνιο – υπό καθεστώς χρεοκοπίας. Οι δανειστές της Ελλάδας την αποκαλούν κατάσταση «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» και το πολιτικό προσωπικό της χώρας που έχει ταχθεί να διασφαλίσει τα συμφέροντά των τοκογλύφων έναντι του ελληνικού λαού, έχει βαλθεί να μας πείσει επί τρία χρόνια ότι αυτή η κατάσταση – σε αντίθεση με την «άταχτη χρεοκοπία» – είναι υπέρ μας. Επομένως, ο κ. Προβόπουλος απλά μας δουλεύει, όπως άλλωστε συνηθίζουν χρόνια τώρα όλοι οι ομογάλακτοι του. Αυτός είναι κι ένας από τους πολλούς λόγους που μας έφεραν σ’ αυτήν την κατάσταση.

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΌ ΤΟ ΕΥΡΩ

Όσο για την περίφημη έξοδο από το ευρώ, που δήθεν όλοι οι αναλυτές προεξοφλούσαν, θα πρέπει να θυμίσουμε σ’ όλους ότι είναι οι ίδιοι που σήμερα προεξοφλούν την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Ας θυμηθούμε τον γνωστό Σόρος, αλλά και τον Ρουμπινί, οι οποίοι προσφάτως άλλαξαν τροπάριο. Γιατί είχαν λάθος πριν και τώρα έχουν δίκιο; Επειδή το θέλει η σκοπιμότητα και τα συμφέροντα που προασπίζεται ο κ. Προβόπουλος; Όχι βέβαια. Και πριν, αλλά και τώρα έχουν άδικο οι εν λόγω αναλυτές. Οι «αναλύσεις» τους υπακούν σε συμφέροντα πλασαρίσματος στις αγορές κεφαλαίου. Με δαύτες διαμορφώνουν προσδοκίες με διπλό στόχο: Αφενός να εκβιάσουν πολιτικές αποφάσεις σύμφωνα με τα συμφέροντα που εκπροσωπούν. Αφετέρου να εξάψουν τα αγελαία ένστικτα των επενδυτών της αγοράς με σκοπό να κερδοσκοπήσουν τα συμφέροντα που εκπροσωπούν.

Είναι απολύτως σίγουρο ότι ούτε οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης, ούτε το αδελφάτο της Μέρκελ ήθελε την Ελλάδα εκτός ευρώ. Το γεγονός ότι δήλωναν και ξαναδήλωναν το αντίθετο ήταν ένα άθλιο παιχνίδι τρομοκράτησης του ελληνικού λαού. Το έκαναν μόνο και μόνο για να δώσουν την ευκαιρία στον ντόπιο πολιτικό προσωπικό των δωσίλογων να τρομοκρατούν με σενάρια φρίκης και πανωλεθρίας τους απλούς πολίτες. Και για το άθλιο αυτό παιχνίδι θα έρθει η ώρα να λογοδοτήσουν όλοι τους. Στην πράξη προσπαθούσαν να κατατρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό με την μόνη δυνατή διέξοδο από το αδιέξοδο στο οποίο τον έχουν φέρει. Θέλησαν να τρομοκρατήσουν τον φυλακισμένο, τον δούλο, τον ραγιά Έλληνα ότι θα καταστραφεί ολοκληρωτικά έτσι και αποκτήσει την ελευθερία του. Εκεί αποσκοπούσε και αποσκοπεί το όλο παιχνίδι.

Ο μόνος τρόπος για να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ είναι ένας: να το επιβάλλει ο λαός της ανατρέποντας την ληστοσυμμορία που τον κυβερνά και διεκδικώντας την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία του στον τόπο. Το φωνάζουμε από την αρχή. Ακόμη και την εποχή που πολλοί είχαν μασήσει το παραμύθι ότι δήθεν, τάχα μου, η Γερμανία και οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης συνωμοτούσαν για να μας πετάξουν από το ευρώ. Ενώ ίσχυε και ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Η συνωμοσία που εξυφαίνεται είναι η προσπάθεια, πάσει θυσία, να κρατηθεί η Ελλάδα εντός ευρώ. Μέχρι και διπλό νόμισμα έχουν σε εφεδρεία και είναι έτοιμοι να επιβάλλουν στην χώρα, αν δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά, προκειμένου η Ελλάδα να μην φύγει από το ευρώ και την ευρωζώνη.

ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Ο λόγος είναι απλός. Η Ελλάδα στο σύνολό της ως επικράτεια και ως λαός έχει προγραμματιστεί να ισοπεδωθεί, να διαλυθεί και να εκποιηθεί προκειμένου να επιβιώσει ο «σκληρός πυρήνας» του ευρώ, δηλαδή πρωτίστως η Γερμανία. Η Ελλάδα δεν κρίνεται βιώσιμη ως χώρα και γι’ αυτό εκποιείται στο σύνολό της, λαός τε και επικράτεια. Αυτή την διαδικασία προασπίζεται ο Προβόπουλος και το υπόλοιπο δωσίλογο πολιτικό προσωπικό της χώρας που βάζει την «ευρωπαϊκή προοπτική» πάνω από την ανεξαρτησία, την επιβίωση και την ακεραιότητα της Ελλάδας.

Να γιατί ο Προβόπουλος θέτει ο πρώτο παράγοντα της «σταθεροποίησης» τον εξής:

«Πρώτος παράγοντας ήταν η θετική απάντηση του ελληνικού λαού όσον αφορά το ιστορικό διακύβευμα της παραμονής στο ευρώ. Η κυβέρνηση συνεργασίας εξέφρασε ρητά τη βούλησή της να διαφυλάξει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Η βασική αυτή επιλογή και η κάλυψη των μεγάλων καθυστερήσεων της προεκλογικής περιόδου κατέστησαν δυνατές τις αποφάσεις του Eurogroup για τη συνέχιση της χρηματοδοτικής στήριξης. Οι εξελίξεις αυτές επηρέασαν ευνοϊκά το οικονομικό κλίμα.»

Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός εκβιάστηκε με τόσο άθλιο τρόπο και ένα μεγάλο κομμάτι του ενέδωσε στους σφαγείς του, έδωσε το πράσινο φως στις αγορές ότι «καλά πάμε, μπορούμε να συνεχίσουμε το έργο της διάλυσης». Αυτό το νόημα έχει η περίφημη «αλλαγή κλίματος». Κατά τ’ άλλα, τα ίδια και τα ίδια. «Από τον Σεπτέμβριο θα απογειωθούμε, αρκεί να αντέξουμε μέχρι τις αρχές καλοκαιριού». Φέρεται να εκμυστηρεύτηκε ο φερόμενος ως πρωθυπουργός με το χαρακτηριστικό επώνυμο Σαμαράς σε δείπνο το βράδυ της Τρίτης (22/2) με βουλευτές της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται λίγο πριν τη στροφή που θα φανεί το φως στο τούνελ και πως αν προχωρήσουν κανονικά οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα γίνουμε σύντομα παράδειγμα για όλους.

Προσωπικά θεωρώ ότι η δήλωση αυτή του Σαμαρά δεν αφορά την οικονομία, αλλά το καθεστώς κατοχής της χώρας. Δηλαδή θεωρεί ο Σαμαράς – και βάσιμα – ότι αν δεν ανατραπούν από την λαϊκή οργή και αγανάκτηση τούτη την άνοιξη-καλοκαίρι, τότε μπορούν να ελπίζουν ότι θα την σκαπουλάρουν από τον Σεπτέμβριο. Ίσως με κάποιες προσχηματικές εκλογές εκτόνωσης, όπου θα φύγει η σάρα για να έρθει η μάρα και μετά να ακολουθήσει το κακό συναπάντημα κι έτσι ο λαός να πει «τετέλεσται».

Άλλωστε μέχρι τότε η κυβέρνηση των δωσίλογων θα έχει περάσει την αναθεώρηση του Συντάγματος που απαιτούν Γερμανοί κατακτητές και οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης προκείμενου να μην υπάρχει κανένα κόλλημα στην επίσημη κατάλυση του ελληνικού κράτους για να αφομοιωθεί ως αποικιακή προσάρτηση από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία που ήδη οικοδομείται. Εν τω μεταξύ θα έχει ξεπουληθεί ότι υπάρχει και δεν υπάρχει στον ελληνικό χώρο και έτσι υπολογίζουν ότι ο λαός θα παραδοθεί στην τύχη του, μιας και δεν θα του έχει μείνει ούτε κεραμίδι να υπερασπιστεί.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

«Θα γίνουμε σύντομα παράδειγμα για όλους», όπως λέει ο Σαμαράς και έχει δίκιο. Θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα και τον λαό της από πειραματόζωο σε παράδειγμα διάλυσης και αφομοίωσης μια ολόκληρης χώρας από τους υπερεθνικούς μηχανισμούς του ενιαίου νομίσματος. Μόνο και μόνο για να δείξουν στους υπόλοιπους λαούς ότι είναι μάταιο να αγωνίζονται, είναι μάταιο να διεκδικούν την εθνική τους κυριαρχία, όπως κάνουν οι Ιταλοί και ανέδειξαν πρώτο κόμμα του «Κίνημα των Πέντε Αστέρων» του Μπέπε Γκρίλο. Όπως έκαναν οι Σλοβένοι και ανέτρεψαν την δική τους κυβέρνηση γιατί με το ευρώ τους ισοπέδωσε ακόμη περισσότερο. Όπως έκαναν οι Βούλγαροι ανατρέποντας την κυβέρνηση και παραμένοντας στους δρόμους για να σταματήσουν την έλευση του ευρώ με ότι συνεπάγεται σε ασυδοσία των αγορών. Όπως κάνουν οι Πορτογάλοι, οι οποίοι επί μήνες είναι στους δρόμους, υπερασπιζόμενοι τα «900 χρόνια ιστορίας του έθνους τους», όπως οι ίδιοι λένε. Όπως πασχίζουν να κάνουν οι Ισπανοί. Όπως ξεκινούν να κάνουν οι Γάλλοι, οι Φιλανδοί, κ.ά..

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ Η ΕΛΛΑΔΑ

Οι οπαδοί της «ευρωπαϊκής προοπτικής» που λειτουργούν ως Πέμπτη Φάλαγγα για τις δυνάμεις που οικοδομούν το 4ο Ράιχ στην Ευρώπη με την μορφή της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, θέλουν επειγόντως ένα πετυχημένο παράδειγμα για όλους τους άλλους. Ένα παράδειγμα για το πώς ένας λαός αποδέχεται οικιοθελώς την δική του μαζική εξόντωση, την διάλυση και τον αποικισμό της πατρίδας του στο όνομα της «Ευρώπης». Και το παράδειγμα αυτό θέλουν να είναι η Ελλάδα και μάλιστα το ταχύτερο δυνατό.

Βλέπετε, ποντάρουν στο πιο δωσίλογο πολιτικό σύστημα που υπάρχει τουλάχιστον στην Ευρώπη, όπως και σε μια ενσωματωμένη κρατικοδίαιτη αριστερά που όχι μόνο αρνείται να θέσει το εθνικό, πατριωτικό καθήκον, πάνω απ’ όλα, αλλά έχει αποδεχτεί την «ευρωπαϊκή προοπτική» στο όνομα της δικής της αποκλειστικής ταξικής ανάλυσης. Μια ταξική ανάλυση, η οποία βεβαίως είτε στην παραλλαγή της Κουμουνδούρου, είτε στην παραλλαγή του Περισσού, απηχεί τα ταξικά συμφέροντα των αγορών, του μεγάλου διεθνούς κεφαλαίου, μέσα από τα λούμπεν ένστικτα του κοινωνικού περιθωρίου που δεν νοιάζεται ούτε για πατρίδα, ούτε για οικογένεια, ούτε για αγώνα υπέρ βωμών και εστιών, παρά μόνο για ένα ξεροκόμματο, ή για την γκλαμουριά των ανακτοβουλίων της Ευρώπης.

Ποντάρουν επίσης και στο ραγιαδισμό του Έλληνα, στα νωθρά αντανακλαστικά του, στην ανοησία του να νομίζει ακόμη και τώρα ότι δια της αναθέσεως μπορεί να κερδίσει κάτι. Πιστεύουν ότι μόλις ένα 60% και βάλε του πληθυσμού της χώρας συνηθίσει στη νέα του κατάσταση, δηλαδή να είναι καταδικασμένος στο περιθώριο της κοινωνίας και να τα βγάζει μόλις και μετά βίας πέρα χάρις στην κρατική και ιδιωτική ελεημοσύνη (φιλανθρωπία), τότε θα βάλει την ουρά στα σκέλια και σαν τυπικός κοπρίτης θα κάτσει ήσυχος.

ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΒΑΛΕ ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣ

Βλέπετε, δεν θεωρούν τον Έλληνα ικανό να κάνει ότι έκαναν οι Ιταλοί: να εκπλήξει και να σαστίσει τα μεγάλα αφεντικά ψηφίζοντας μαζικά έναν «παλιάτσο», τον Μπέπε Γκρίλο. «Πώς οι καταστροφικές ιταλικές εκλογές απειλούν το μέλλον του ευρώ» γράφει ο Economist για τον Μπέπε Γκρίλο που «θέλει να αναστείλει τις πληρωμές του δημόσιου χρέους». Κι όχι μόνο αυτό. Αυτός ο «κλόουν» όπως τον αποκάλεσε ο Economist, αλλά και ο Πέερ Στάινμπρουκ, υποψήφιος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) για την καγκελαρία – εξαναγκάζοντας τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο να ακυρώσει την προγραμματισμένη συνάντηση μαζί του, κάτι βεβαίως που δεν το έκανε ποτέ ο «δικός μας» πρόεδρος, έστω κι αν ενίοτε ξέρει να χύνει κροκοδείλια δάκρυα – τολμά να διακηρύσσει ότι εκτός ευρώ η Ιταλία θα ήταν πολύ, μα πολύ καλύτερα. Όχι για όλους, αλλά πρώτα και κύρια για τον απλό λαό.

Σκεφτείτε τι έκαναν οι Ιταλοί. Προτίμησαν να ψηφίσουν έναν «παλιάτσο», έναν «κλόουν» από το πουθενά, από το μηδέν, μόνο και μόνο γιατί μίλησε στην ψυχή τους και εξέφρασε τον πόνο και την ανησυχία του μέσου εργαζόμενου Ιταλού. Ούτε τους ένοιαξε αν ξέρει τι λέει όταν ζητά την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ. Ούτε τους πείραξε το γεγονός ότι δεν είναι εξειδικευμένος οικονομολόγος, ή ειδικός και ότι δεν βγήκε για αναλύσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Προτίμησαν κάποιον ανύπαρκτο, έναν που μέχρι πριν δυο εβδομάδες πριν τις Ιταλικές εκλογές οι επίσημες μετρήσεις και τα ΜΜΕ το είχαν εξαφανισμένο, γιατί είχε το σθένος και τον πατριωτισμό να τα βάλει απλά και καθαρά με το τέρας που βασανίζει και απειλεί με αφανισμό και την Ιταλία. Το χρέος και το ευρώ. Φαίνεται αδιανόητο για τον μέσο Έλληνα, που ακόμη ονειρεύεται ότι κάποιο ή κάποιοι από τους υπάρχοντες κομματικούς σχηματισμούς θα του δώσει διέξοδο, μόνο και μόνο επειδή το λένε στα ΜΜΕ και στις στημένες δημοσκοπήσεις.

Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή οι νέοι ναζί της Γερμανίας της δεξιάς και της αριστεράς, τι διεμήνυσαν στους Ιταλούς; Ο υπαρκτός κίνδυνος ακυβερνησίας στη Ρώμη προκαλεί ανησυχία στις Βρυξέλλες και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες καλούν την Ιταλία να καταλήξει γρήγορα σε σχηματισμό κυβέρνησης. «Δεν είστε Ελλάδα, η Ευρωζώνη δεν έχει το περιθώριο για ένα σενάριο ελληνικού τύπου στην Ιταλία με νέες εκλογές» λέει σε ιταλική εφημερίδα ο αρμόδιος του γερμανικού κυβερνόντος κόμματος για την εξωτερική πολιτική Φίλιπ Μίσφελντερ. Δεν είστε Έλληνες που ακόμη μασάνε τα παραμύθια της τηλεόρασης και των κομμάτων της βουλής κι γι’ αυτό δεν σας επιτρέπουμε να πάτε σε επαναληπτικές εκλογές. Αυτό διαμυνήουν ακόμη και τώρα οι επικεφαλής ναζί των Βρυξελλών και του Βερολίνου στους Ιταλούς.

Φοβούνται ότι ενδεχόμενες νέες εκλογές στην Ιταλία είναι πολύ πιθανό να φέρουν τον Μπέπε Γκρίλο από πρώτο κόμμα σε ψήφους στην Ιταλία, σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση. Κι έτσι έχει κινητοποιηθεί ολόκληρη η πολιτική μαφία της Ιταλίας και της Ευρώπης για να το αποτρέψει. Κι επειδή δεν πρόκειται να πετύχουν και πολλά με εκβιασμό του μέσου Ιταλού ψηφοφόρου, μάλλον θα επιχειρήσουν να το πετύχουν με ευρεία νοθεία, με συνταγματικές εκτροπές και κατατρομοκράτηση του Ιταλικού λαού με τα μέσα, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής Αντρεότι, σε συνδυασμό με κραυγές πανικού από τους διεθνείς οργανισμούς και τις αγορές.

Ήδη έχουν αρχίσει. Οι αγορές ωρύονται. Οι διεθνείς αναλυτές κατεβάζουν καντήλια και επικαλούνται σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς της Ιταλίας. Ο Ναπολιτάνο αμέσως μετά τις εκλογές πήγε στην Γερμανία για έκτακτη επίσημη επίσκεψη και συνεννοήσεις. Οι επικεφαλής των δυο συμμοριών της πολιτικής μαφίας του ευρώ συναντιόνται για να συντονίσουν τις ενέργειές τους. Ο πανικός των Γερμανών μοιάζει ίδιος με εκείνον που κατέλαβε την χιτλερική ηγεσία όταν έμαθε τον Ιούλιο του 1943 ότι ανατράπηκε το καθεστώς Μουσολίνι. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, οι πιο νηφάλιοι ναζί γνωρίζουν ότι χωρίς Ιταλία το ευρώ δεν μπορεί να σταθεί και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία θα μείνει στα χαρτιά, όπως έμεινε και η Ενωμένη Ευρώπη του Χίτλερ. Κι αυτό θα σημάνει την κατάρρευση της Γερμανίας για μια ακόμη φορά.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΩΣ ΑΠΟΙΚΙΑ

Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο στους αδαείς, ή στους απληροφόρητους, η Γερμανία προσπαθεί να αντιμετωπίσει την παγκόσμια κρίση που πλήττει και την ίδια με τον ίδιο τρόπο που επιχείρησε να την αντιμετωπίσει και ο Χίτλερ. Όπως και την εποχή του πολέμου, έτσι και σήμερα η επιβίωση της δεσπόζουσας θέσης της Γερμανίας στην Ευρώπη και διεθνώς, εξαρτάται από την δυνατότητά της να καρπώνεται, να ιδιοποιείται τον πλούτο των άλλων χωρών. Την εποχή του ο Χίτλερ μπορούσε να το καταφέρει μόνο ή πρωτίστως με πολεμικά μέσα. Σήμερα οι διάδοχοι του Χίτλερ έχουν την δυνατότητα να το καταφέρουν πρωτίστως με οικονομικά μέσα. Η Γερμανία και ότι εκπροσωπεί με όρους υπερτροφικών τραπεζών και επιχειρηματικών ομίλων παγκόσμια μπορεί να διασφαλίσει την κυριαρχία της στις αγορές μόνο αν κάνει ότι έκαναν οι ΗΠΑ πριν από ένα, ενάμισυ αιώνα. Δηλαδή να αποικιοποήσουν την Ευρώπη με τον ίδιο τρόπο που αποικιοποίησαν την βόρεια Αμερική οι ΗΠΑ διαμέσου της ομοσπονδιοποίησης. Οι Γερμανοί στην μεγάλη κρίση – Μεγάλη Ύφεση, όπως την έχουν ονομάσει – του μεσοπολέμου επιχείρησαν να κερδίσουν το πάνω χέρι στην Ευρώπη και να ενοποιήσουν υπό την κυριαρχία τους χρησιμοποιώντας τις παραδοσιακές τακτικές των αποικιακών αυτοκρατοριών, όπως της Βρετανίας. Απέτυχαν παταγωδώς. Σήμερα επιχειρούν με την μέθοδο των ΗΠΑ. Μόνο που οι εποχές έχουν αλλάξει. Η μέθοδος εσωτερικού αποικισμού των ΗΠΑ με μοχλό την ομοσπονδία τους, πέτυχε μετά από αμέτρητες πολεμικές συρράξεις και μαζικές σφαγές με αποκορύφωμα τον εμφύλιο πόλεμο, αλλά και τους παγκόσμιους πολέμους, όπου η συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών έκρινε και την δική τους τύχη.

Σήμερα η Γερμανία επιχειρεί το ίδιο απέναντι σε συγκροτημένα εθνικά κράτη και λαούς, που επιχειρεί να τους διαλύσει πρώτα και κύρια «από τα μέσα» για να επωφεληθεί της αποσάθρωσης και του κατακερματισμού τους, οικονομικού, κοινωνικού και εδαφικού. Ο μόνος που μπορεί να σταματήσει αυτό το 4ο Ράιχ είναι οι λαοί διεκδικώντας ξανά την ελευθερία τους και την εθνική τους αυτοδιάθεση. Όπως συνέβη και παλιά στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα όταν η Ιερή Συμμαχία ήθελε να επιβάλει την Ευρωπαϊκή ενότητα της απολυταρχίας πνίγοντας τις εθνικούς και δημοκρατικούς πόθους των λαών. Σ’ αυτήν την πρώτη ιστορική προσπάθεια της απολυταρχίας να στηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω σε δούλους λαούς, απάντησαν οι εθνικές επαναστάσεις που ξέσπασαν από το 1821 και κλιμακώθηκαν έως το 1848 σαρώνοντας σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή η περίοδος της ιστορίας ονομάστηκε «Άνοιξη των Εθνών», ή «Άνοιξη των Λαών». Ο αιφνιδιασμός της νεότερης Ευρωπαϊκής απολυταρχίας από τους Ιταλούς, ας ελπίσουμε ότι θα αποτελέσει την έναρξη της δικής μας Άνοιξης των Εθνών και των Λαών με τους Έλληνες να παίζουν τον πρώτο ρόλο.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 3/3/2013

Παραιτήθηκαν Αθανασόπουλος και Μέργος! Ο Lykavitos είχε προαναγγείλει από χθες την εξέλιξη αυτή...

Τις παραιτήσεις του υπέβαλαν πριν από λίγο ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ Τάκης Αθανασόπουλος και ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικων Γ. Μέργος.

Για τον κ. Μέργο αντικαταστάτρια θα είναι η κ. Χριστίνα Παπακωνσταντίνου, στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών και γνώστης όλων των θεμάτων με την τρόικα.

Για τη θέση του προέδρου στο ΤΑΙΠΕΔ δεν υπάρχει ακόμη πρόσωπο, κάτι που αναμένεται να ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες.

Την εξέλιξη αυτή είχε προαναγγείλει o Lykavitos.gr με δημοσίευμα του από χθες το βράδυ!

Γράφαμε λοιπόν χθες:


Ραγδαίες αναμένονται οι εξελίξεις σε ότι έχει να κάνει με το ΤΑΙΠΕΔ και προσωπικά με τον πρόεδρο του κ. Τάκη Αθανασόπουλου.

Αφού είναι προφανές πως μετά την άσκηση δίωξης και εις βάρος του για την υπόθεση της ΜΕΤΚΑ (ήταν Πρόεδρος της ΔΕΗ την επίμαχη περίοδο) και με τόσο βαριές κατηγορίες μάλιστα , το αδίκημα της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου (κακούργημα), δεν μπορεί να παραμείνει στο τιμόνι του ΤΑΙΠΕΔ.

Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν κυκλοφορούν έντονα οι φήμες το τελευταίο διάστημα, πως δεν θέλουν να τον δουν ούτε ζωγραφιστό στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Καραγιώργη Σερβίας…



(update 18:26) Η επιστολή παραίτησης Αθανασόπουλου


Αξιότιμε κύριε Υπουργέ
Η άσκηση ποινικής δίωξης για αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΗ, όπου προήδρευα, παρέχει την ευκαιρία απόδειξης ότι υπηρετήθηκε άρτια το δημόσιο συμφέρον και εκείνο της ΔΕΗ.

Η έξωθεν καλή μαρτυρία μου, ασφαλώς κατ΄ ουδέν θίγεται. Όμως, η μερίδα εκείνη της κοινής γνώμης που αρνείται τις αποκρατικοποιήσεις, ενδεχομένως, να αισθανθεί ότι δεν αποτελώ, πλέον, εγγυητή του θεσμού.
Υπό τα άνω –και μόνο- υποβάλλω την παραίτησή μου από την Προεδρία του ΤΑΙΠΕΔ.
Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλατε.

Με εκτίμηση
Τάκης Αθανασόπουλος

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Κατηγορούμενοι για κακούργημα Μέργος-Αθανασόπουλος για την ΜΕΤΚΑ!






Μείζον πολιτικό ζήτημα προκαλεί στην κυβέρνηση η παρουσία τόσο του κ. Γιώργου Μέργου στη θέση του γ.γ. στο υπουργείο Οικονομικών, όσο και του κ. Τάκη Αθανασόπουλου στο ΤΑΙΠΕΔ ύστερα από τις διώξεις εναντίον προσώπων που συμμετείχαν στη διοίκηση της ΔΕΗ το 2007 και του νομίμου εκπροσώπου της ΜΕΤΚΑ, του Ομίλου Μυτιληναίου.
Τις διώξεις άσκησε ο εισαγγελέας κ. Αριστείδης Κορέας κατά των προσώπων που συμμετείχαν τότε στη διοίκηση της ΔΕΗ που υπέγραψε το 2007 σύμβαση με την ανάδοχο εταιρεία ΜΕΤΚΑ για την κατασκευή της Μονάδας της ΔΕΗ στο Αλιβέρι.
Για το θέμα ο Lykavitos.gr έγραψε>

Αύριο Σάββατο το Δ.Σ. της ΔΕΗ θα υπογράψει τη σύμβαση κατασκευής του ΑΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ 5 από τη ΤΕΡΝΑ .

Μια επένδυση πάνω από 1,7 δις για την οποία μέχρι σήμερα δεν έχει ευρεθεί ούτε ένα Ευρώ, με δεσμευτικές επιστολές από τράπεζες ή άλλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.

Ο κ. Ζερβός πρότεινε στο Δ.Σ. να υπογραφεί η σύμβαση «υπό τη διαλυτική αίρεση» της αναίρεσης από την έκτακτη Γ.Σ. της 29.03.2013!

Τέτοια «τρίπλα» θα τη ζήλευε και ο Μέσι!

Εάν δεν πραγματοποιηθεί η επένδυση η ΔΕΗ θα αποζημιώσει τη ΤΕΡΝΑ με τουλάχιστον 70 εκ και θα ζημιώσει το Ελληνικό Δημόσιο αντίστοιχα.

Φαίνεται ότι το σημερινό Δ.Σ. και ο κ. Ζερβός «ζήλεψαν» τη «δόξα»του Δ.Σ. του 2007 της ΔΕΗ και του κ. Αθανασόπουλου που έπραξαν ανάλογα με τη ΜΕΤΚΑ και τώρα πληρώνουν τα επίχειρα των πράξεών τους με κατηγορίες από τον εισαγγελέα για κακουργηματικές πράξεις.

Εκτός και αν πιστεύουν ότι θα τη γλυτώσουν γιατί η έκτακτη Γ.Σ. θα επικυρώσει την παράνομη πράξη τους. Κούνια που τους κούναγε....

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Newsbomb.gr στο Δ.Σ. εκείνης της περιόδου συμμετείχαν τα εξής πρόσωπα, τα οποία σήμερα διώκονται:
  • Παναγιώτης Αθανασόπουλος (νυν πρόεδρος ΤΑΙΠΕΔ),
  • Νικόλαος Χατζηαργυρίου,
  • Σπυρίδων Ευσταθόπουλος (νυν γ.γ. Βιομηχανίας),
  • Μιχαήλ Κορτέσης,
  • Ευάγγελος Μαγειρος,
  • Γεώργιος Μαρινίδης,
  • Ιωάννης Παναγόπουλος,
  • Ιωάννης Τσαρούχας,
  • Γεώργιος Μέργος (γ.γ. υπουργείου Οικονομικών),
  • Ιωάννης Γιαννίδης,
  • Κωνσταντίνος Μίχαλος (ως πρόεδρος του ΕΒΕΑ).
Απορίες προκαλεί το γεγονός ότι στους ποινικούς διωκώμενους υπάρχουν ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ κ. Τάκης Αθανασόπουλος και ο γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών κ. Γιώργος Μέργος, ο οποίος έχει προκαλέσει με τις δηλώσεις, τη συμπεριφορά και την πορεία του σε διάφορα θέσεις του δημοσίου.
Όπως λένε έγκυρες πηγές, το ζήτημα γίνεται πιο περίπλοκο για τους κ.κ. Αθανασόπουλο και Μέργο εξ αιτίας μιας ακόμα υπόθεσης που έχει ζημιώσει τη ΔΕΗ και αφορά στο σκάνδαλο με την κατασκευή του ΑΗΣ Ρόδου, από την οποία η δημόσια επιχείρηση έχει ζημιωθεί κατά 37 εκατ. ευρώ σε πληρωμές και αποζημιώσεις προς την κατασκευαστική εταιρεία ΓΕΚ – ΤΕΡΝΑ, σύμφωνα με καταγγελίες 16 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Πλήρης επιβεβαίωση για “Newsbomb.gr”
Το “Newsbomb.gr” έχει αναδείξει πτυχές αυτής της υπόθεσης που αφορούν κυρίως στη συμμετοχή του κ. Μέργου στη διοίκηση της ΔΕΗ από το 2005 ως το 2011 που εντάχθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της ΓΕΚ – ΤΕΡΝΑ. Μάλιστα, συνδικαλιστές και συνταξιούχοι της ΔΕΗ αντέδρασαν μετά την πρώτη αποκάλυψη της ιστοσελίδας μας ζητώντας την παρέμβαση των οικονομικών εισαγγελέων κ.κ. Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρου Μουζακίτη στην υπόθεση.
Ο εισαγγελέας κ. Κορέας άσκησε επίσης ποινική δίωξη εναντίον του νομίμου εκπροσώπου της ΜΕΤΚΑ κ. Ιωάννη Μυτιληναίου, αδελφού του μεγαλοεπιχειρηματία κ. Ευάγγελου Μυτιληναίου.
Οι διώξεις του αφορούν σε:
1. Απιστία στην υπηρεσίαμε τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί Καταχραστών του Δημοσίου, από την οποία η ζημία της ΔΕΗ υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια ευρώ, για όσους συμμετείχαν στο δ.σ. της Δημόσιας Επιχειρήσεως Ηλεκτρισμού.
2. Ηθική αυτουργία στην παραπάνω πράξη για τον κ. Μυτιληναίο.
Το πολιτικό ζήτημα, ωστόσο, υπάρχει και πρέπει να λυθεί πριν η υπόθεση εξετασθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Γιατί δεν έχουν παραιτηθεί
Πώς και για ποιους λόγους εξακολουθούν να συμμετέχουν σε σημαντικές θέσεις πρόσωπα για τα οποία υπάρχουν καταγγελίες και στοιχεία εμπλοκής σε υποθέσεις οι οποίες προκάλεσαν ζημία στο Δημόσιο.
Ποιος εγγυάται ότι ο κ. Τάκης Αθανασόπουλος ως πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ θα εγγυηθεί το δημόσιο συμφέρον στο ξεπούλημα της κρατικής περιουσίαςεφ’ όσον διώκεται και ποινικώς για απιστία προς την υπηρεσία με επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου; Μήπως έχει την κάλυψη των πολιτικών προϊσταμένων του όσο παραμένει στο θώκο αυτό;
Δεν περιμέναμε να παραιτηθεί για λόγους ευθιξίας ο κ. Γιώργος Μέργος, ωστόσο προκαλεί απορία το γεγονός ότι δεν έχει ζητηθεί ακόμα η παραίτησή του από τον άμεσο προϊστάμενό του, τον υπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα εφ’ όσον υπάρχει η εμπλοκή του στο σκάνδαλο με τον ΑΗΣ Ρόδου.
Πώς δικαιολογεί ο νυν γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών το θόρυβο που έχει προκαλέσει η συμμετοχή του στο δ.σ. της ΔΕΗ από το 2005 ως το 2009 οπότε τοποθετήθηκε στη «ΔΕΗ Ανανεώσιμες»; Πόσα έχει κοστίσει ο κ. Μέργος στη ΔΕΗ ενώ έχει συναινέσει σε ζημιές εκατοντάδων εκατομμυρίων σε μια δημόσια επιχείρηση την οποία πληρώνει ο ελληνικός λαός;
Από φιλότιμο και μόνο θα έπρεπε να είχαν υποβληθεί παραιτήσεις των εμπλεκομένων πριν γίνει το σχετικό ρεπορτάζ του “Newsbomb.gr”. Ίσως το φιλότιμο δεν περισσεύει στην κυβέρνηση και σε στελέχη της,το πολιτικό κόστος όμως θα το επιβαρυνθεί κάποιος άλλος κι είναι εκείνος που θα τεθεί υπό την κρίση της κοινής γνώμης η οποία εξοργίζεται με την ασυδωσία των κρατικοδίαιτων και την προκλητικότητα των καρεκλοκένταυρων.

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Τι είναι αριστερά;

Η αριστερά είναι μια μεταπολεμική επινόηση του αστικού κοινοβουλευτισμού προκειμένου να ενσωματώσει στην λογική του και να ευνουχίσει τις έως τότε επαναστατικές, λαϊκές και κοινωνικές δυνάμεις που εξέφραζαν στην πράξη και όχι στα λόγια τους καταπιεσμένους λαούς, τους πόθους και τα συμφέροντα των εκμεταλλευομένων στρωμάτων και τάξεων της κοινωνίας. Είναι τυχαίο ότι από την εποχή της Πρώτης Διεθνούς έως και τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ποτέ οι επαναστατικές δυνάμεις που εξέφρασαν στην πράξη το εργατικό και λαϊκό κίνημα δεν αναφέρθηκαν στον εαυτό τους, ως η αριστερά;


Ο αστικός κοινοβουλευτισμός μετά τον Πόλεμο βάφτισε τις δυνάμεις, που μέχρι τότε κυνηγούσε αλύπητα και τις κρατούσε στο περιθώριο, σε αυτοτελή πολιτική παράταξη μόνο και μόνο για να πάψουν να παλεύουν ώστε οι ίδιοι οι εργάτες και ο ίδιος ο λαός να αναδειχθούν ως αυτοτελή υποκείμενα της πολιτικής. Κι έτσι αυτές οι δυνάμεις ευνουχίστηκαν, τα επαναστατικά τους προγράμματα μετατράπηκαν σε σλόγκαν χωρίς αντίκρυσμα, μόνο και μόνο για να αποκοιμίζουν τους αφελείς και από επαναστατικές δυνάμεις, δυνάμεις ανατροπής, μεταβλήθηκαν σε νομιμοποιητικό μηχανισμό της αστικής εξουσίας. Για να κυβερνά η δεξιά ήσυχα και χωρίς κίνδυνο επινόησε και μια αριστερά ως νομοταγή αντιπολίτευση.

Τα επίσημα κόμματα της αριστεράς αποδέχτηκαν αυτόν τον ρόλο και γι' αυτό τα ξέβρασε η ιστορία και τα ξεβράζει με τον χειρότερο τρόπο σήμερα και η ίδιο η κοινωνία. Όποιος εξακολουθεί να εμπνέεται από τις λυτρωτικές επιταγές του κοινωνισμού (σοσιαλισμού-κομμουνισμού) και θέλει να δει να ξαναγεννιέται σαν ένα αυθεντικά εργατικό και λαϊκό μαζικό κίνημα, τότε οφείλει να πετάξει από πάνω του το σάβανο της αριστεράς και να αναβαπτιστεί αυτός και η ιδεολογία του μέσα στον ίδιο τον λαό.

Πρέπει να αποδείξει στην πράξη και όχι στα λόγια πώς η ιδεολογία του και ο αγώνας για μια κοινωνία απελευθερωμένη από την εκμετάλλευση και την καταπίεση είναι πραγματικά χρήσιμη για το λαό και τους εργαζόμενους από σήμερα. Δεν είναι μια παρωχημένη ουτοπία όπως τα χιλιάδες ανάλογα ερείπια που έχουν στολίσει το νεκροταφείο των κοινωνικών κινημάτων αιώνες τώρα, αλλά έχουν να προσφέρουν άμεσα και πρακτικά στην ενότητα του λαού και στην ανάδειξή του σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Ειδικά σήμερα που απαιτείται η ανατροπή για να σωθεί αυτός και η χώρα.

Γι' αυτό και όποιος πιστεύει στ' αλήθεια στις καλύτερες παρακαταθήκες και στις ιστορικές προσδοκίες που γέννησε το πάλαι ποτέ κομμουνιστικό, σοσιαλιστικό και εργατικό κίνημα, δεν έχει παρά να αποδείξει την χρησιμότητά του όπως την απέδειξαν οι πατέρες αυτού του κινήματος μέσα από τα παλλαϊκά κινήματα για την ενότητα του λαού, για την δημοκρατία και την εθνική απελευθέρωση. Μόνο μέσα από τα παλλαϊκά μέτωπα σήμερα με στόχο το πατριωτικό και δημοκρατικό καθήκον μπορεί να αποδείξουν στα πολύ πλατιά στρώματα των εργαζομένων και του λαού την χρησιμότητα τους οι αληθινοί κομμουνιστές και σοσιαλιστές.

Οι υπόλοιποι είναι στην καλύτερη περίπτωση παλαιοημερολογίτες που αρνούνται να αντιληφθούν ότι τους έχει ξεβράσει ο καιρός και η ιστορία και λειτουργούν μόνο σαν θλιβερά ερείπια μιας άλλης εποχής, υποχείρια των παθών τους, αντιμέτωποι με την δίκαιη καχυποψία και τον οίκτο του λαού. Χαρακτηριστικό αυτού του παλαιοημερολογιτισμού είναι η θεοποίηση της Αριστεράς, ή του Κόμματος, που πάντα αποτυπώνονται με αρχικό γράμμα κεφαλαίο - όπως στα θεολογικά γραπτά αποτυπώνονται τα θεία. Αδυνατούν να σκεφτούν με όρους λαού και έτσι καταδικάζονται στην καλύτερη περίπτωση να κάνουν κηρύγματα στην έρημο, που οι ίδιοι αποκαλούν ενασχόληση με την θεωρία.

Είναι ιδιωτική ΑΕ η Τράπεζα της Ελλάδας;

Πρώτο: Το γεγονός ότι η Τράπεζα της Ελλάδας είναι ιδιωτική ΑΕ μπορείς να το διαπιστώσεις από το Καταστατικό της. Είναι αναρτημένο στο διαδικτυακό τόπο της ΤτΕ. Δεύτερο, από ολόκληρη την Ευρώπη, τρεις είναι ιδιωτικές ΑΕ κεντρικές τράπεζες. Της Ελλάδας, της Αυστρίας και του Βελγίου. Όλες οι άλλες έχουν κρατικοποιηθεί μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Με πρώτη την Τράπεζα της Αγγλίας που παραμένει κρατική από το 1945!

Στο καταστατικό της ΤτΕ έχουμε: άρθρο 1 το οποίο ορίζει σύσταση Ανωνύμου Εταιρείας. Το άρθρο 8 που ορίζει το μετοχικό κεφάλαιο της ΑΕ. Στο άρθρο αυτό μάλιστα ορίζεται ότι το Δημόσιο και οι δημόσιες επιχειρήσεις δεν επιτρέπεται να κατέχουν αμέσως ή εμμέσως μετοχές της Τράπεζας πάνω από τριανταπέντε εκατοστά του ονομαστικού κεφαλαίου της. Στο άρθρο 8 αναφέρεται δηλαδή ότι η Τράπεζα της Ελλάδος είναι πολυμετοχική ιδιωτική εταιρία, και ενώ δεν αναφέρει κανέναν περιορισμό όσον αφορά στο ποσοστό κατοχής ενός φυσικού προσώπου, αναφέρει ρητά ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να κατέχει πάνω του 35%, δηλαδή η τράπεζα της Ελλάδος μπορεί να ανήκει ολόκληρη σε έναν ιδιώτη, αλλά δεν μπορεί ποτέ να έλθει στα χέρια του ελληνικού δημοσίου.

Άρθρο 11 η Γενική Συνέλευση των Μετόχων είναι το ανώτατο όργανο της Τράπεζας. Για να μην τα πολυλογούμε θα αναφέρουμε το άρθρο 46 σύμφωνα με το οποίο η Τράπεζα δεν δύναται να παρέχει ευκολίας προς το Δημόσιο ή τις Δημόσιες Επιχειρήσεις αμέσως ή εμμέσως δια προεξοφλήσεων, δανείων, προκαταβολών, ή υπερβάσεων πιστώσεων. Ούτε η Τράπεζα δύναται να εγγυάται γραμμάτια του Δημοσίου Ταμείου, ή άλλες υποχρεώσεις του Δημοσίου ή των Δημόσιων Επιχειρήσεων. Ο λόγος είναι απλός: Η Τράπεζα είναι ιδιωτική και απόλυτα κερδοσκοπική. Με το άρθρο 47 ο υπουργός οικονομικών ορίζει επίτροπο στην Τράπεζα με σκοπό να αντιτίθεται σε κάθε απόφαση της Γενικής Συνέλευσης ή του Διοικητικού Συμβουλίου η οποία αντιτίθεται στους νόμους του κράτους. Αν υπάρξει τέτοια περίπτωση η διαφορά επιλύεται με διαιτητική επιτροπή. Με το άρθρο 48 ούτε στο κεντρικό κατάστημα της Τράπεζας, ούτε σε οιοδήποτε υποκατάστημα δικαιούται εκπρόσωπος του Δημοσίου να ερευνά τα βιβλία της Τραπέζης. Μόνο ο Επίτροπος δικαιούται να ζητήσει οποιαδήποτε πληροφορία από την Διοίκηση, αλλά να ελέγξει ο ίδιος δεν μπορεί. Ο Επίτροπος του Κράτους υποχρεούται να τηρή αυστηρά εχεμύθεια σχετικά με τις υποθέσεις της Τράπεζας.

Η Π. Καμμένος στη συνάντηση αρχηγών με τον Κάρολο Παπούλια για την συγκρότηση κυβέρνησης στις 15/5/2012 είπε: «Πιστεύουμε ότι πρέπει άμεσα να γίνει η ανάληψη του καταστατικού ελέγχου και της μετοχικής πλειοψηφίας της Τραπέζης της Ελλάδος. Χωρίς την Τράπεζα της Ελλάδος –η οποία θα ήθελα εδώ να πω ότι είναι η μόνη τράπεζα μαζί με την Κεντρική Τράπεζα του Βελγίου, η οποία διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο- δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα!»

Στην ίδια συνεδρίαση ο Ευάγγελος Βενιζέλος απάντησε: «Ως Υπουργός Οικονομικών έχω τοποθετηθεί δια μακρόν και στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή της Βουλής και στην Ολομέλεια για την ανάγκη η Τράπεζα της Ελλάδας να καταστεί αποκλειστική εκδοτική τράπεζα και όχι ανώνυμη εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο. Έχω απαντήσει σε σχετική πρόταση της κας Βάσως Παπανδρέου, Προέδρου της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων στην προηγούμενη Βουλή, και μετέφερα ότι αυτό που λέτε, ήταν και είναι η επιθυμία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό που λέτε εσείς και αυτό που είπα και εγώ, γιατί το πιστεύω, το είπε πρώτος απευθυνόμενος σε μένα, μόλις ορκίστηκα Υπουργός Οικονομικών, το τότε αρμόδιο μέλος της Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Στάρκ, ο οποίος καταγράφεται στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ως γνωστό «γεράκι». Πράγματι, λοιπόν, είμαστε οι μόνες χώρες, η Ελλάδα και το Βέλγιο, που έχουν Κεντρική Τράπεζα ανώνυμη εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο με ιδιώτες μετόχους, αλλά υπό τον απόλυτο και ασφαλή έλεγχο του δημοσίου, υπό τον απόλυτο, καθαρό έλεγχο του δημοσίου. Ξέρετε γιατί έγινε αυτό; Έγινε αυτό, όπως έχει εξηγήσει δια μακρόν με έγγραφό της προς τη Βουλή η Τράπεζα της Ελλάδας, διότι κάποτε, το 1929 δηλαδή, έκριναν ότι για λόγους έλλειψης εμπιστοσύνης προς το δημόσιο, έπρεπε η Τράπεζα της Ελλάδας να είναι ανώνυμη εταιρεία. Αυτοί οι λόγοι έχουν εκλείψει. Η εξαγορά των μετοχών των ιδιωτών μετόχων δεν είναι μία ασφαλής μέθοδος. Γι’ αυτό και έχουμε επιλέξει ασφαλή μέθοδο σταδιακής αλλαγής της μορφής της Τράπεζας της Ελλάδας με αλλαγή του καταστατικού της. Όμως πάντως, αυτό που λέτε δεν είναι ούτε νέο ούτε πρωτότυπο. Το έχω πει, το έχω προτείνει, το αναζητά και η Διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας.»

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι η Τράπεζα της Ελλάδας δημιουργήθηκε από την Τράπεζα της Αγγλίας, η οποία εκείνη την εποχή ήταν κι αυτή ιδιωτική. Δεν πέρασε στο δημόσιο γιατί έπρεπε τόσο οι Βρετανοί, όσο και οι κύριοι ιδιώτες δανειστές της Ελλάδας (Χάμπρο, Ρότσιλντ, κ.ά) να ελέγχουν την έκδοση χρήματος, αλλά και τον δημόσιο δανεισμό της χώρας. Την εποχή εκείνη η Βρετανία έβλεπε την βρετανική λίρα στερλίνα να υποχωρεί κατά κράτος έναντι του δολαρίου στις διεθνείς συναλλαγές. Έτσι αποφάσισε να κλωνοποιήσει την Τράπεζα της Αγγλίας σε όλες τις χώρες προτεκτοράτα της με σκοπό να διατηρήσει τις οικονομίες αυτές στον χώρο επιρροής της λίρας.

Η εισαγωγή στο χρηματιστήριο της ΤτΕ με ονομαστικές μετοχές σε ιδιώτες ήταν και παραμένει ο ιδανικότερος τρόπος να κατέχονται οι μετοχές από αφανείς μετόχους και ισχυρά ξένα συμφέροντα. Στη διεθνή αγορά διακινείται η πληροφορία ότι πίσω από τους ιδιώτες κατόχους μετοχών της Τράπεζας βρίσκονται οι Σόρος, Fidelity, Πετερσον, ιδρυτής της Blackrock και άλλοι. Πίσω από τις κλειστές πόρτες της Τράπεζας της Ελλάδος, τις οποίες κανείς εισαγγελέας δεν έχει δικαίωμα να παραβιάσει μιας και αποτελεί «κράτος εν κράτει» λόγω της Συνθήκης της Λισαβόνας και της συμμετοχής της στο ευρωσύστημα, διαπλέκονται τα κόμματα εξουσίας με τους ισχυρούς βαρόνους του χρήματος σε διεθνές επίπεδο.