πάνω στης ράχης το φτερό
στ άγρια τα κάστρα πολεμάω
κι έτσι τους χρόνους μου μετρώ
Φτιάχνω φαρέτρα μαύρη
απ της νύχτας τα μαλλιά
πάνω στης γης τ αλάτι γράφω
και τραγουδώ με τα σκυλιά
Την κούπα μου γεμίζω
κερνάω το φίδι για να βγει
όρθιος στον ήλιο να γρικάω
στον ουρανό του αετού η κραυγή
Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι
κάθεταί ν' αετος βρεγμένος χιονισμένος
και παρακαλεί τον ήλιο ν' ανατείλει
'Ηλιε ανάτειλε , ήλιε λάμψε και δώσε
για να λιώσουνε τα χιόνια απ'τα φτερά μου
και τα κρούσταλλα απο τα ακράνυχά μου.
