Ο τσιπρισμός ως εθνική ιδεολογία

του Γιώργου Κοντογιώργη

Ο τσιπρισμός ως εθνική ιδεολογία. Ο Τσίπρας ως φερέφωνο των ποικιλώνυμων "μπαλταδόρων". Η αντιδραστική νοσταλγία των απολιθωμάτων του 18ου αιώνα, ως ιδεολογία της άρχουσας Αριστεράς. Λόγος υποτακτικός στο διατακτικό του ηγεμόνα, λόγος βαθιά ολιγαρχικός που ούτε η παρακμιακή εκδοχή της δεξιάς δεν αποτόλμησε να εκφέρει. Η ελληνική άρχουσα Αριστερά ως παρακοιμόμενη θεραπαινίδα της εκδοχής της ιστορίας των ηγεμόνων της νεοτερικότητας. Πριν από λίγα χρόνια έγραφα ότι ποτέ άλλοτε η"ανανεωτική" Αριστερά δεν είχε τόσο λίγα να πει. Ο Τσίπρας από το βήμα του ΕΚΠΑ ομολόγησε ότι ποτέ άλλοτε η άρχουσα Αριστερά δεν ήταν τόσο αντιδραστική, προσήλυτη των πλέον σκοτεινών διαδρομών της καθεστωτικής προπαγάνδας.Κρίμα....

ΠΗΓΗ: Cosmosystème -Cosmosystem-Κοσμοσύστημα

Ο Καραισκάκης απαντά .....

"Γαμώ την πίστη σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε "από ημάς" συνθήκην με "έναν" κοντζια σκατο-Σουλτά Μαχμούτην; Να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρη σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα ...την πουτάνα!
Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω θα μου κλάσουν τον πούτσο"Στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκακης

Ο Καραϊσκάκης ήταν γενναίος, ζούσε για τη νίκη και όλοι είχαν να λένε για την αθυροστομία του.
Γεννημένος το 1782 σε μια σπηλιά και αφού η μάνα του ήταν καλόγρια, τον ακολουθούσε πάντα η φράση: «Ο γιος της καλογριάς». Από νεαρή ηλικία έδειξε την επαναστατική του διάθεση. Φυσικά, έγινε κλεφτόπουλο και η επανάσταση τον βρήκε καπετάνιο. Ωστόσο, τον πρώτο καιρό της επανάστασης, δεν πήρε μέρος, γιατί πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν πως βρισκόταν σε συνεννόηση με τους Τούρκους, επειδή είχε θητεύσει στην αυλή του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Μάλιστα, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος τον κατηγόρησε, πως είχε: «μυστικήν ανταπόκρισην (καπάκια) με τον Ομέρ Βρυώνη και ότι συμφώνησε… να του παραδώσει Μεσολόγγι και Αιτωλικό». Γρήγορα όμως, ο Καραϊσκάκης απάντησε με πράξεις στους επικριτές του.
Έλαβε μέρος στην επανάσταση και διακρίθηκε για την αγωνιστικότητά, τις ηγετικές και στρατηγικές του ικανότητες. Ξεχώριζε όμως και για το πλούσιο υβρεολόγιό του. Το 1823, έστειλε την εξής απάντηση στον Μαχμούτ Πασά: «Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω. Κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω».
Πέθανε τον Απρίλιο του 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, μετά από τραυματισμό του σε μία συμπλοκή, στην περιοχή του σημερινού Φλοίσβου (Νέου Φαλήρου). Κανείς δεν είπε με βεβαιότητα ποιός τον πυροβόλησε. Έλληνας ή εχθρός; Πολλοί συγγραφείς-ερευνητές μιλούν για δολοφονία οργανωμένη από τον Μαυροκορδάτο, αλλά τα στοιχεία είναι ελλιπή. Ο Καραϊσκάκης, όταν τον ρώτησαν ποιος ήταν ο δολοφόνος του, αν κι ετοιμοθάνατος, φέρεται να είπε: «Ξέρω ποιος το ‘κανε. Ας ζήσω και θα μου κλάσει τον μπούτσον».
Όταν ο Κολοκοτρώνης έμαθε τον θάνατο του Καραϊσκάκη, έκατσε και άρχισε να μοιρολογά «σαν γυναίκα». Ίσως τον Καραϊσκάκη να τον λάβωσε θανάσιμα χέρι εχθρού κι όχι Έλληνα, αλλά και μόνο η πίστη πολλών, πως σκοτώθηκε από ελληνικό όπλο, δείχνει πόσο βαθιά ήταν η αρρώστια του διχασμού, που στοίχισε πολύ στην επανάσταση και προφανώς μας στοιχίζει ακόμη.
mixanitouxronou.gr

Επισημοποιήθηκε η διπλή αποικιοκρατική κηδεμονία της χώρας.

 

Ανακοίνωση

Στην Σύνοδο Κορυφής των Επτά στις Βρυξέλλες επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά το προφανές. Οτι η ελληνική κυβέρνηση παραμένει δέσμια της αποικοικρατικής κηδεμονίας, που επιτεύχθηκε και επικαιροποιήθηκε από το Εurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Στο κοινό ανακοινωθέν της μίνι Συνόδου η οποία έγινε μετά από αίτημα του έλληνα πρωθυπουργού αναφέρεται: «Παραμένουμε προσηλωμένοι στην συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015.

Επισημαίνουμε οτι στο Eurogroup του Φεβρουαρίου, η ελληνική πλευρά δεσμεύτηκε να μην ακυρώσει τίποτα απ’όσα έγιναν, αφού όπως αναφέρεται στο κείμενο που εκδόθηκε: «...ο σκοπός της επέκτασης (της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης) είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στην βάση της υπάρχουσας διευθέτησης».
Με άλλα λόγια στο περιβόητο κείμενο της δεσμευτικής συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, η νέα ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε την συνέχεια της εφαρμογής όλων των βάρβαρων πολιτικών της προηγούμενης κυβέρνησης.
Οσο και να θέλει ο κ. Τσίπρας να μας πείσει «ότι είναι σαφές πως η Ελλάδα δεν έχει την υποχρέωση να υλοποιήσει υφεσιακά μέτρα, δηλαδή την 5η αξιολόγηση και το μέιλ Χαρδούβελη» » η πραγματικότητα που προκύπτει από τις συμφωνίες είναι αβάσταχτη τόσο για τον ίδιο και την κυβέρνησή του, κυρίως όμως για την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Το κοινό ανακοινωθέν αναφέρει: «Οι συνομιλίες για θέματα πολιτικής λαμβάνουν χώρα στις Βρυξέλλες. Οι αποστολές για την συγκέντρωση πληροφοριών λαμβάνουν χώρα στην Αθήνα».
Επί της ουσίας στην Σύνοδο Κορυφής των Επτά της 19ης Μαρτίου, επισημοποιήθηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο η διπλή πλέον κηδεμονία από τους δανειστές – «εταίρους».

1. Η πολιτική κηδεμονία, μέσω των συνομιλιών με τους θεσμούς, αφού αυτοί θα εγκρίνουν ή θα απορρίψουν τις προτεινόμενες μεταρυθμίσεις της κυβέρνησης. Επίσημα και για πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση χάνει εξ’ολοκλήρου το δικαίωμα νομοθέτησης και άσκησης πολιτικής. Το ίδιο το κράτος κατελύθη.

2. Η τεχνική κηδεμονία, μέσω της γνωστής μας τρόικας με αποστολές διερεύνησης στην Αθήνα. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!

Σ’ αυτό το πλαίσιο υλοποιείται πλέον η πιο σκληρή γραμμή επιτήρησης της χώρας. Σ’ αυτό το αναβαθμισμένο πρόγραμμα αποικιοκρατικής κηδεμονίας εκχωρείται και η τελευταία ελπίδα του ελληνικού λαού, που εμπιστεύθηκε στην νέα κυβέρνηση την σκληρή διαπραγμάτευση στο όνομα της ανάσχεσης των αδιέξοδων εφαρμοζόμενων πολιτικών.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός πως πουθενά στο κοινό ανακοινωθέν δεν αναφέρεται η λέξη διαπραγμάτευση, αλλά συνομιλίες. Για τους εταίρους, η διαπραγμάτευση τελείωσε. Η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου είναι πλέον επίσημα αποδεκτή και επιβεβαιωμένη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Το ΕΠΑΜ δεν θα σταματήσει να διαμηνύει σε όλους τους τόνους, πως βιώσιμη λύση για την χώρα και τον λαό της δεν μπορεί να υλοποιηθεί στο ζουρλομανδύα της ευρωζώνης. Οποια κυβέρνηση και με όποια καλή πρόθεση συνεχίζει να αντιλαμβάνεται την συμμετοχή της χώρας στη φωλιά των λύκων ως μονόδρομο, σύντομα θα καταστεί το ίδιο υπεύθυνη με τους προκατόχους της, για την συνέχιση της άσκησης φυσικής εξουσίας – κατοχής από ξένες εχθρικές δυνάμεις.

Η μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους, η άμεση καταγγελλία της Δανειακής Σύμβασης, η έξοδος από την ζώνη του ευρώ και την ΕΕ, είναι οι πρώτες επείγουσες πράξεις που θα απελευθερώσουν τον λαό και την χώρα μας στην πορεία προς την κοινωνική απελευθέρωση, την πραγματική λαϊκή κυριαρχία, και την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας.


Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
21/03/2015

Γιατί χρειαζόμαστε εθνικό νόμισμα;

Γιατί χωρίς αυτό η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ελεύθερη να ακολουθήσει τις πολιτικές που έχει ανάγκη και συμφέρουν τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Με το εθνικό νόμισμα δεν θα μπορεί να μας εκβιάσει κανένας Ντράγκι,καμιά Μέρκελ, κανένας Γιούνγκερ, όπως κάνουν σήμερα κραδαίνοντας την απειλή για διακοπή της χρηματοδότησης. Τις αποφάσεις πλέον θα μπορεί να τις πάρει ο ελληνικός λαός.

Με το εθνικό νόμισμα θα μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε τις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας χωρίς χρέη. Θα μας επιτρέψει να θέσουμε ως άμεση προτεραιότητα την πραγματική ενίσχυση αμοιβών και συντάξεων ώστε να υπάρξει αγοραστική δύναμη και να ενισχυθεί η εσωτερική αγορά. Θα μας επιτρέψει να χρηματοδοτήσουμε αδρά ένα κοινωνικό κράτος που αρμόζει σε μια σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία όπου τα κοινωνικά δικαιώματα προστατεύονται αποτελεσματικά.

Το εθνικό νόμισμα θα μας επιτρέψει να χρηματοδοτήσουμε ένα αληθινό "οικονομικό θαύμα" που δεν θα εξαντλείται απλά σε άνοδο ορισμένων δεικτών, αλλά θα επιτρέψει στον Έλληνα εργαζόμενο, αγρότη,ελευθεροεπαγγελματία, μικρομεσαίο να μεγαλουργήσει πρώτα και κύρια στην παραγωγή. Αντί να είναι χαμένος μέσα σε μια παρασητική οικονομία της αρπαχτής, του ρουσφετιού, της επιδότησης και των δανεικών, όπως έχει καταντήσει σήμερα η Ελλάδα.

Το εθνικό νόμισμα θα μας επιτρέψει να εισαγάγουμε το θεσμό του Βασικού Εισοδήματος ως θεμελιώδους δικαιώματος για όλους του Έλληνες πολίτες, ώστε κανένας να μην κινδυνεύει να βρεθεί στο κατόφλι της φτώχειας, ή κάτω απ' αυτό. Οποιαδήποτε κι αν είναι η εργασιακή του κατάσταση.

Θα μας επιτρέψει επιτέλους να προστατεύσουμε την μητρότητα στην οικογένεια, αναλαμβάνοντας το κράτος να καλύψει το κύριο μέρος του κόστους γέννησης και ανατροφής ενός παιδιού μέχρι την ενηλικίωσή του και σύμφωνα με ειδικές του ανάγκες.

Φεύγοντας από το ευρώ θα μπορέσουμε από την πρώτη κιόλας στιγμή να ενισχυθούν με 300 ευρώ το παιδί μηνιαίως, όλες οι οικογένειες με ανήλικα τέκνα. Ώστε να αναχαιτισθεί αμέσως η δημογραφική κατάρρευση της χώρας και να ξεφύγουμε μια για πάντα από την κατάντια, που μας οδήγησε η διαρκής συρρίκνωση δικαιωμάτων και εισοδημάτων λόγω του ευρώ, η κατηγορία του πληθυσμού που απειλείται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη από την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό είναι οι ηλικίες από 0-17.

Με το εθνικό νόμισμα θα μπορέσουμε επιτέλους να αποκτήσουμε κράτος δικό μας και κυρίως αληθινή δημοκρατία, όπου εμείς θα αποφασίζουμε για την τύχη μας κι όχι ένα μάτσο "απάτριδες τεχνοκράτες", όπως είχε χαρακτηρίσει τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών ο Ντεγκόλ. Θα μας δοθεί η ευκαιρία να ξεφορτωθούμε όλους αυτούς που οικοδόμησαν ένα ασύδωτο, εχθρικό και διεφθαρμένο κρατικό τέρας για να κρατά τον έλληνα πολίτη υπόδουλο της κρατικής και κομματικής γραφειοκρατίας, μόνο και μόνο για το νέμονται οι ημέτεροι.

Και που θα βρείτε τα λεφτά, μας λένε. Εκεί που τα βρίσκει κι ο Ντράγκι, απαντάμε. Που βρίσκει τα τρις ευρώ με τα οποία τροφοδοτεί τις τράπεζες; Τα δημιουργεί από το τίποτε και ύστερα τα δανείζει. Γιατί λοιπόν να το κάνει ο Ντράγκι και να μην το κάνουμε εμείς για εμάς τους ίδιους; Γιατί να μην μπορεί το ελληνικό κράτος να εκδίδει με τον ίδιο τρόπο το χρήμα που έχει ανάγκη; Μόνο που αντί να το διοχετεύει στις τράπεζες ως δανειακό κεφάλαιο,μπορεί να χρηματοδοτήσει απευθείας τα εισοδήματα και τις συντάξεις της μεγάλης πλειοψηφίας.

Φυσικά, χρειαζόμαστε μια άλλη κεντρική τράπεζα. Όχι μια Α.Ε.ξένων συμφερόντων όπως η σημερινή Τράπεζα της Ελλάδος. Τι μπορούμε να κάνουμε; Μπορούμε να καταργήσουμε τους αποικιοκρατικούς ιδρυτικούς νόμους της ΤτΕ (1927) και στη θέση της να δημιουργήσουμε εξαρχής ένα νέο κρατικό ίδρυμα έκδοσης χρήματος και εποπτείας του τραπεζικού συστήματος.

Έτσι θα μπορέσουμε να οδηγήσουμε στην πτώχευση τις συστημικές τράπεζες και στη δημόσια εκκαθάριση των ενεργητικών τους, ώστε να μάθουμε όλη τη διαδρομή ξεπλύματος πολιτικού, επιχειρηματικού και εγκληματικού χρήματος, αλλά και τα θαλασσοδάνεια προς ολιγάρχες και κόμματα. Θα μπορέσουμε να σβήσουμε τα χρέη εκεί όπου απαιτείται και να λυτρώσουμε τους δανειολήπτες από τις τοκογλυφικές και σαράφικες πρακτικές των τραπεζών.

Και μην ξεχνάτε: φεύγοντας από το ευρώ, σβήνονται όλα τα χρέη προς το ευρωσύστημα. Δεν υπάρχει καμιά συμβατική δέσμευση για μια χώρα που επιλέγει να φύγει από το ευρώ. Κι ο λόγος είναι απλός. Οι χρηματοδοτήσεις από ΕΚΤ, αλλά από τον μηχανισμό στήριξης δεν γίνονται με κριτήριο την στήριξη της οικονομίας που δανείζεται, αλλά για την στήριξη του ευρώ και των τραπεζών του.Επομένως η χώρα επιλέγει να φύγει, δεν δεσμεύεται από κανενός είδους υποχρέωση προς το ευρωσύστημα.

Άλλωστε το άρθρο 50 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επιτρέπει σε μια χώρα όταν το επιλέξει η ίδια να αποχωρήσει από ευρώ και ΕΕ, δεν αναγνωρίζει κανενός είδους υποχρέωση του πρώην κράτους μέλους προς την Ένωση. Εκτός από τις επιβεβαιωτικές αποφάσεις των κοινοβουλίων των υπολοίπων κρατών. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση η Ελλάδα οφείλει και πρέπει να απαιτήσει η ίδια αποζημίωση για την ληστρική μεταχείρισή της και τον εξαναγκασμό της να μετατραπεί σε επίσημη δουλοπαροικία του χρέους, η οποία με βάση το διεθνές οικονομικό και δημόσιο δίκαιο θεωρείται κορυφαίο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ανάλογο με εκείνο της γενοκτονίας.

Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε από την απόφαση να φύγουμε από το ευρώ. Απλά θα χάσουμε τα δεσμά μας, που έχουν οδηγήσει 1 στους 2 Έλληνες χωρίς δουλειά, 1 στους 3 χωρίς κανενός είδους ασφάλιση, 1 στους 4 κάτω από όριο φτώχειας και συνολικά στο ξεπούλημα της πατρίδας μας.

Κι έχουμε να κερδίσουμε με τη βοήθεια του εθνικού νομίσματος και της δημοκρατίας την εθνική μας αξιοπρέπεια και κυριαρχία, το δικαίωμα στη δουλειά και στον τόπο μας με ανοιχτούς ορίζοντες και αληθινά ελεύθερες συναλλαγές μ' όλες τις χώρες του πλανήτη με βάση τις δικές μας επιλογές, την ισοτιμία και την αμοιβαιότητα. Χωρίς προνόμια και μονοπωλιακές καταστάσεις που μας έφεραν σ' αυτή την κατάντια.

 

http://dimitriskazakis.blogspot.gr/