Ο αντρας που πουλησε τον κοσμο
Συναντηθηκαμε στις σκαλες,μιλησαμε για το τοτε και το καποτε
Παρολο που δεν ημουν εκει, μου ειπε πωςς ηταν φιλος μου
Το οποιο με ξαφνιασε
μιλησα κοιτωντας μεσα στα ματια του
Νομιζα πως ειχες πεθανει μονος πριν πολυ, πολυ καιρο
Ω, οχι, οχι εγω
Εγω ποτε δεν εχασα τον ελεγχο
Εισαι προσωπο με προσωπο
Με τον Αντρα που πουλησε τον Κοσμο
Γελασα και του σφιξα το χερι,
και ξεκινησα για το σπιτι μου
Αναζητησα ξενη γη,
για χρονια και χρονια περιπλανηθηκα
Ατενισα με αδειανο βλεμμα,περπατησαμε εκατομμυρια λοφους *
Πρεπει να πεθαναμε πριν πολυ, πολυ καιρο
Ποιος ξερει; οχι εγω
Εμεις ποτε δεν χασαμε τον ελεγχο
Εισαι προσωπο με προσωπο
με τον Αντρα που πουλησε τον Κοσμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου