Η Γερμανία και ο ΟΗΕ κατά της Συρίας

του Τιερί Μεϊσάν

Οι νεοσυντηρητικοί και τα φιλελεύθερα γεράκια τα οποία προετοίμασαν από καιρό, από το 2001, το πόλεμο κατά της Συρίας, στηρίχθηκαν από το 2005 σε ορισμένα κράτη του ΝΑΤΟ και του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου. Αν και γνωρίζουμε τον ρόλο που διαδραμάτισε ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους για να ξεκινήσει και να συνεχίσει τον πόλεμο μέχρι σήμερα, δύο προσωπικότητες –ο Jeffrey Feltman (αριθμός 2 του ΟΗΕ) και ο Volker Perthes (διευθυντής της κύριας γερμανικής δεξαμενής σκέψης)- παρέμειναν στη σκιά. Μαζί, με την υποστήριξη του Βερολίνου, χρησιμοποίησαν και συνεχίζουν να χειραγωγήσουν τον ΟΗΕ για να καταστρέψουν τη Συρία.

Από το 2005, ο Γερμανός πανεπιστημιακός Volker Perthes συμμετέχει στο πλευρό της CIA στην προετοιμασία του πολέμου εναντίον της Συρίας. Διευθύνει τη πιο ισχυρή ευρωπαϊκή δεξαμενή σκέψης, τη Stiftung Wissenschaft und Politik (SWP).

Το 2005, όταν ο Jeffrey Feltman -τότε πρέσβης των ΗΠΑ στη Βηρυτό- επόπτευε τη δολοφονία του Ραφίκ Χαριρί, υποστηρίχτηκε από τη Γερμανία, τόσο για την ίδια τη δολοφονία (το Βερολίνο προμήθεψε το όπλο) [1] και όσο και για την Επιτροπή του ΟΗΕ που επιφορτίστηκε να κατηγορήσει τους πρόεδρους αλ-Άσαντ και Λαχούντ (ο εισαγγελέας Detlev Mehlis, ο αστυνόμος Gerhard Lehmann και η ομάδα τους). Η διεθνής εκστρατεία κατά των δύο προέδρων καθοδηγήθηκε μεταξύ άλλων από τον Γερμανό πολιτικό επιστήμονα Volker Perthes [2]

Ο Volker Perthes φοίτησε στη Συρία στα πλαίσια μιας γερμανικής υποτροφίας για έρευνα, στη Δαμασκό, το 1986-8. Στη συνέχεια, ακολούθησε καριέρα ως καθηγητής πολιτικών επιστημών στη Γερμανία, με εξαίρεση της περιόδου 1991-93, κατά την οποία δίδαξε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού. Από το 2005 είναι διευθυντής του Stiftung Wissenschaft und Politik (SWP), κορυφαίου γερμανικού δημόσιου think tank, που απασχολεί περισσότερους από 130 εμπειρογνώμονες, από τους οποίους οι μισοί είναι ακαδημαϊκοί.

Αντίθετα, όταν ο Feltman οργάνωσε την ισραηλινή επίθεση κατά του Λιβάνου, το 2006, δεν συμπεριλάμβανε άλλη χώρα, παρά μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την ελπίδα ότι με την ήττα της Χεζμπολάχ, η Συρία θα ερχόταν σε βοήθεια της Βηρυτού και ότι αυτό θα αποτελούσε αφορμή για μια αμερικανική επέμβαση. Τελικά το Βερολίνο αρκέστηκε να στείλει το ναυτικό του για να συμμετάσχει στη δύναμη των Ηνωμένων Εθνών (UNIFIL).

Κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης, η οποία πραγματοποιήθηκε από τις 5 έως τις 8 Ιουνίου 2008, ήτοι πέντε έτη πριν από το πόλεμο, η Υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις παρουσίασε στην Ομάδα Μπίλντερμπεργκ (Bilderberg) την ανάγκη να ανατραπεί η κυβέρνηση της Συρίας. Για να το σκοπό αυτό, συνοδευόταν από την διευθύντρια της Arab Reform Initiative [3], Bassma Kodmani (αργότερα ιδρύτρια του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου), και από τον διευθυντή του SWP, Volker Perthes. Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ είναι μια πρωτοβουλία του ΝΑΤΟ το οποίο εξασφαλίζει άμεσα την ασφάλεια της [4].

Σύμφωνα με τηλεγράφημα που αποκαλύφθηκε από τα Wikileaks, ο Volker Perthes συμβούλευε την κ. Ράις για το Ιράν. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν επικίνδυνο να ξεκινήσει μια στρατιωτική επιχείρηση, με απρόβλεπτες περιφερειακές συνέπειες. Ήταν, όμως πιο αποτελεσματικό να σαμποτάρουν την οικονομία του. Οι συμβουλές του Volker Perthes εφαρμόστηκαν, το 2010, με την καταστροφή των λογισμικών λειτουργίας των ιρανικών πυρηνικών σταθμών από τον ιό Stuxnet [5].

Τον Μάρτιο του 2011, ο Volker Perthes δημοσίευσε ένα χρονικό γνώμης στην εφημερίδα New York Times για να κοροϊδεύει την ομιλία του Προέδρου ελ-Άσσαντ στην Λαϊκή Βουλή στην οποία κατήγγειλε μια «συνωμοσία» κατά της Συρίας [6]. Σύμφωνα με τον ίδιο, η «επανάσταση» ήταν σε εξέλιξη στη Συρία και ο πρόεδρος έπρεπε να φύγει.

Στα μέσα του 2011, η γερμανική κυβέρνηση συνειδητοποίησε την προέλαση των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Θυμήθηκε ότι φηλοξενούσε μετά από αίτημα της CIA, το διεθνή συντονισμό της Αδελφότητας στο Άαχεν. Το Βερολίνο αποφάσισε τότε να στηρίξει τους Αδελφούς όπου και να έρθουν στην εξουσία, με την εξαίρεση της Χαμάς στην Παλαιστίνη, για να μη παρεμποδίσει το Ισραήλ. Κάτω από την επιρροή του Volker Perthes, το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών - την εποχή του Guido Westerwelle- αυτο-πείστηκε ότι οι Αδελφοί δεν ήταν «ισλαμιστές», αλλά ότι «καθοδηγούνται από το Ισλάμ». Δημιούργησε ένα κύτταρο για διάλογο με τα κινήματα των «μετριοπαθών ισλαμιστώς» (sic) και μια Task Force για τη Συρία. Ο Perthes, από τη πλευρά του, που οργάνωσε το Ιούλιο την υποδοχή μια αντιπροσωπείας της συριακής αντιπολίτευσης στο Υπουργείο, με επικεφαλής τον Αδελφό Radwan Ziadeh.

Παρέμβαση του Αχμέτ Νταβούτογλου στο συνέδριο κεκλεισμένων των θυρών Tusaid- Stratfor στις 6 Οκτωβρίου 2011.

Στις 6 Οκτωβρίου 2011, ο Volker Perthes συμμετείχε, μετά από πρόταση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στο συνέδριο που οργανώθηκε κεκλεισμένων των θυρών από το Turkish Industry & Business Association (Tusiad) και την αμερικανική ιδιωτική εταιρεία πληροφοριών Startfor για την προσομοίωση των ενεργειακών επιλογών της Τουρκίας και τις πιθανές απαντήσεις άλλων οκτώ χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας [7]. Παρόντες οι δέκα πλουσιότεροι Τουρκοι και ο Τανέρ Γιλντίζ -τότε υπουργός της Ενέργειας-, ο άνθρωπος που έμελλε να βοηθήσει την οικογένεια του Ερντογάν για την οργάνωση της χρηματοδότησης του πολέμου με το κλεμμένο πετρέλαιο του Ντάες/Daesh.

Τον Ιανουάριο 2012, ο Jeffrey Feltman -τότε υπεύθυνος για την Εγγύς Ανατολή στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ- ζήτησε από τον Volker Perthes να διευθύνει το πρόγραμμα «The Day After» με αποστολή την προετοιμασία του επόμενου καθεστώτος στη Συρία. Πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις για έξι μήνες για να επιτευχθεί, μεταξύ άλλων, σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε μετά τη Διάσκεψη της Γενεύης.

«Η Επόμενη Μέρα» («The Day After») κινητοποίησε 45 Σύρους της αντιπολίτευσης, μεταξύ των άλλων την Bassma Kodmani και άλλους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Χρηματοδοτήθηκε από το US Institute of Peace, που ισοδυναμεί με το National Endowment for Democracy (NED), αλλά ανήκει στο Υπουργείο Άμυνας. Ζητήθηκε επίσης η συμμετοχή της Γερμανίας, Γαλλίας, Νορβηγίας, της Ολλανδίας και της Ελβετίας.

« Η Επόμενη Μέρα », συνέταξε το πρόχειρο του σχεδίου ολικής παράδοσης και άνευ όρων της Συρίας που έγινε η εμμονή του ΟΗΕ, όταν ο Jeffrey Feltman διορίστηκε Διευθυντής των Πολιτικών Υποθέσεων του ΟΗΕ, τον Ιούλιο του 2012.

Αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του ως αριθμός 2 του ΟΗΕ, στις 2 Ιουλίου 2012, ο Jeffrey D. Feltman δίνει όρκο ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Μπαν κι Μουν. Από τούδε και στο εξής, ο Οργανισμός που ιδρύθηκε για να προωθήσει την ειρήνη, τέθηκε υπό τον έλεγχο των «φιλελεύθερων γερακιών».

Ιδού τις αρχές του σχεδίου Perthes-Feltman: 

 η κυριαρχία του συριακού λαού θα καταργηθεί· 

 Το Σύνταγμα θα καταργηθεί· 

 ο πρόεδρος θα καθηλωθεί (αλλά ένας Αντιπρόεδρος θα παραμείνει για τις υποχρεώσεις του πρωτόκολλου)· 

 η Λαϊκή Βουλή θα διαλυθεί· 

 τουλάχιστον 120 αξιωματούχοι θα θεωρηθούν ένοχοι και θα αποκλειστούν από κάθε πολιτικό αξιώμα, στη συνέχεια θα δικαστούν και καταδικαστούν από ένα διεθνές δικαστήριο· 

 η Διεύθυνση των υπηρεσιών στρατιωτικών 0ληροφοριών, η Διεύθυνση της πολιτικής ασφαλείας και της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας θα αποκεφαλιστούν ή θα διαλυθούν· 

 οι «πολιτικοί» κρατούμενοι θα απελευθερωθούν και τα αντιτρομοκρατικά δικαστήρια θα καταργηθούν· 

 Η Χεζμπολάχ και οι Φρουροί της Επανάστασης θα πρέπει να αναχωρούν· τότε και μόνο τότε, η διεθνής κοινότητα θα αγωνιστεί κατά της τρομοκρατίας [8]

Ταυτόχρονα, o Volker Perthes οργάνωσε τo « Working Group on Economic Recovery and Development » των “Φίλων της Συρίας”. Τον Ιούνιο του 2012, υπό την συμπροεδρία της Γερμανίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αυτή η ομάδα διανεμηθεί στα Κράτη-Μέλη των "Φίλων της Συρίας" παραχωρήσεις εκμετάλλευσης του συριακού αερίου σε αντάλλαγμα για την υποστήριξή τους για την ανατροπή του καθεστώτος [9].

Ο Volker Perthes οργάνωσε επίσης το “Working Group on Transition Planning” του Αραβικού Συνδέσμου.

Τέλος, εγκατέστησε το “Syrian Transition Support Network” στην Κωνσταντινούπολη.

Μετά τη διάσκεψη της Γενεύης (30 Ιουνίου 2012) και τη συνάντηση των «Φίλων της Συρίας» στο Παρίσι (6 Ιουλ. 2012), δεν θα βρείτε πλέον περισσότερα δημόσια ίχνη του ρόλου του Volker Perthes, εκτός από δημοσιεύσεις που συνιστούν τη διατήρηση της γερμανικής υποστήριξης στους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Η Γερμανία συνέχισε την πολιτική της και, μετά την παραίτηση του Εμίρη του Κατάρ και την άνοδο σε δύναμη της Σαουδικής Αραβίας, διόρισε πρέσβη στο Ριάντ τον Μπόρις Ρούγκε, τον υπεύθυνο για τη Συρία στο Υπουργείο Εξωτερικών,.

Τον Ιανουάριο 2015, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ διαδηλώνει υπέρ της ανοχής και κατά της τρομοκρατίας, χέρι-χέρι με τον Αϊμάν Mazyek, γενικό γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου των Μουσουλμάνων στη Γερμανία, στην πραγματικότητα, ένας από τους ηγέτες των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Το καλοκαίρι του 2015, ενώ ήταν στη Δαμασκό, η συριακή κυβέρνηση ζήτησε εξηγήσεις στον Staffan De Mistura σχετικά με το σχέδιο Feltman-Perthes, το οποίο μόλις είχε λάβει γνώση. Πολύ ενοχλημένος, ο ειδικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών επιβεβαίωσε ότι τα έγγραφα αυτά δεν τον δέσμευαν και ότι τα απέρριπτε. Φαίνεται ότι η Μόσχα είχε απειλήσει να τα δημοσιοποιήσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας, με την ευκαιρία της παρουσίας των αρχηγών κρατών κατά την έναρξη της Γενικής Συνέλευσης το Σεπτέμβριο 2015. Η δημοσιοποίηση αυτών των εγγράφων δεν έλαβε χώρα, γιατί θα είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση η ίδια η ύπαρξη των Ηνωμένων Εθνών. Την ίδια περιόδο, το Βερολίνο άρχισε και πάλι επαφή με τη Δαμασκό, χωρίς οι Σύροι να μπορούν να μάθουν αν αυτή η μυστική προσέγγιση αντικατόπτριζε μια νέα πολιτική της καγκελαρίου Μέρκελ ή μια ακόμη νέα προσπάθεια διείσδυσης.

Ωστόσο, την ίδια στιγμή, ο Volker Perthes διοριζόταν από τον Staffan De Mistura [10] και τον προϊστάμενό του Jeffrey Feltman, «διαπραγματευτή για την ειρήνη» (sic) για την επόμενη συνάντηση της Γενεύης. Θα είναι υπεύθυνος για το πήγαινε-έλα μεταξύ της αντιπροσωπείας της συριακής αντιπολίτευσης και εκείνης της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας.

Για τρία χρόνια, κατά παράβαση του ιδίου του Χάρτη τους, τα Ηνωμένα Έθνη, ενώ δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της ειρήνης στη Συρία, κατηγορούν, χωρίς να έχουν παρουσιάσει τη παραμικρή απόδειξη, την Αραβική Δημοκρατία της Συρία ότι κατέστειλε μια επανάσταση, ότι χρησιμοποίησε χημικά όπλα εναντίον του ίδιου του λαού της, ότι πραγματοποιεί μαζικά βασανιστήρια και ότι λιμοκτονήσει τους αντιπάλους της. Προπαντός, καθυστερεί κάθε πρωτοβουλία για την ειρήνη, έτσι ώστε να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος στο ΝΑΤΟ και το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου να ανατρέψουν το καθεστώς μέσω ξένων μισθοφόρων, ήτοι μέσω των τρομοκρατικών οργανώσεων Αλ Κάιντα και Ντάες/Daesh.

Θυμηθείτε: 

 Από το 2005, η ομάδα που εκφορτώθηκε την προετοιμασία του πολέμου στη Συρία ελέγχεται από τον Αμερικανό διπλωμάτη Jeffrey Feltman, επικουρούμενο από τον Γερμανό ακαδημαϊκό Volker Perthes. 

 Το 2005, ο Feltman οργάνωσε τη δολοφονία του Ραφίκ Χαριρί (επειδή τότε η ασφάλεια του Λίβανου εξασφαλιζόταν από τη Συρία)· το 2006, ο πόλεμος του Ισραήλ εναντίον του Λιβάνου (επειδή η Χεζμπολάχ εξοπλιζόταν τότε από τη Συρία)· το 2011, ο ίδιος διεξήγαγε τον πόλεμο 4ης γενιάς για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ· από το 2012, προσπαθεί από τα Ηνωμένα Έθνη, όπου έγινε το νούμερο 2, να παρατείνει τον πόλεμο μέχρι οι τζιχαντιστές να πετύχουν τη νίκη.
 Ο Perthes συνεταιρίστηκε με τον Feltman και τον ιδιωτικό όμιλο STATFOR για να επηρεάσει τη γερμανική πολιτική στη Μέση Ανατολή. Το 2008 παρουσίασε το σχέδιο αποτροπής του καθεστώτος της Δαμασκού στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Το 2011, έπεισε την κυβέρνηση Μέρκελ να υποστηρίζει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους κατά τη διάρκεια της "Αραβικής Άνοιξης". Το 2012, προέδρευε μια ομάδα εργασίας για την προετοιμασία του νέου καθεστώτος, και σύνταξε ένα σχέδιο ολικής και άνευ όρων παράδοσης της Συρίας. Σήμερα διορίστηκε υπεύθυνος από τον ΟΗΕ για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις της Γενεύης.